Süsen
* Ömer'e sarılır*
"asıl ben özür dierim sana haksızlık ettiğim için"
Ömer
"Bir dakika sen şimdi beni affetin mi?"
Süsen
"Evet"
*Gülümser*
Ömer
"Oh be sonunda"
*sıkıca sarılır süsene*
Tolceme bakalım
Cemile
"tolga bey yanlış anlamazsanız birşey sorabilir miyim"
Tolga
"Sor Cemile"
Cemile
"Şey hastanede birtene kız var size yardım eden sevgiliniz mi acaba lütfen yanlış anlamayın sadece merak ettim"
Tolga
"Meleği diyorsun yok sevgilim değil sadece Yardım ediyor işten sevgili yapmaya vakit bulamıyorum"
Cemile
"Sizde haklısınız tabi"
Tolga
"Peki senin sevgilin var mı ?"
Cemile
"Yok ben hep terkedildim o günden beri sevgili yapmıyorum"
Cemile
"İyi kıza benziyorsun seni terkeden salakmış demek ki" (Güler)
Cemile
"Teşekkür ederim ♡︎"
Tolga
"Abinle mi yaşıyorsun"
Cemile
"Evet annem bizi çok küçükken terketmiş babamla trafik kazasında öldü"
(Hafif gözleri dolar)
Tolga
"B-ben bilmiyordum özür dilerim"
Cemile
*Kendini tutamaz gözlerinden yaşlar düşer*
"Sizlik bi durum yok özür dilemeyin"
Tolga
"Şşşt ağlamak yok sen güçlü birisin sakın"
*Göz yaşlarını siler ve Cemilenin başını kendi omzuna yaslar*
*Cemile hafif güler*
Tolga
"Hadi şurdan kahve alıp eve gidelim üşüdün sen"
Cemile
"Tamam"
Kahve alıp eve gelirler
Süsen
"Hoş geldiniz abi"
Tolga
"Hoşbulduk süsen saat biraz geç oldu eve gidelim mi ?"
Cemile
"Hayır oturun daha kahve yapıcaz"
*Süsenin elinden tutup mutfağa götürür*
"Seni dinleyorum anlat noldu?"
Süsen
"Barıştık"
