Tolga
"Oğlum hadi gel anneye gidelim"
*Cemilenin odasına giderler*
"Aşkım bak kim geldi"
*Cemile bebeği kucağına alır kokusunu içine çeker*
"Mis kokulum"
*Umut ağlamaya başlar*
*Cemile panik yapar*
"Niye ağlıyor canını falan mı yaktım galiba"
Süsen
"Sakin ol Cemile acıkmıştır biz çıkalım sen emzir"
Cemile
"Tamam"
*Süsenler çıkarlar*
"Aşkım ben bunu tutamıyorum ya çok küçük bir şey olursa"
Tolga
"Bi şey olmaz aşkım yardım ederim sana dur"
*Yardım eder Cemile emzirmeye başlar*
*Cemile umutun yanağını sever*
"Çok güzel"
Tolga
"Bu şimdiden yakışıklı büyünce düşünemiyorum"
*Cemile güler*
"Sana çekmiş işte"
Tolga
"Yanlız ben kıskanırım ama sizi"
*Cemile kaşını kaldırır*
"Pardon"
Tolga
"Oğlumuzla ilgilenip beni unutma bak küserim"
Cemile
"Ya Tolga"
*Güler*
Tolga
"Yeter bu kadar doydun sen bence oğlum gel bakalım"
*Kucağına alır öper*
"Bu arada annemler geliyormuş"
Cemile
"İşte bu çok iyi oldu bana yardım edicek biri geliyor sonunda"
Tolga
"Allah Allah ben sana yardım etmiyor muyum"
Cemile
"Ediyorsun tolgacım ama bu faklı işte sen anlayamazsın"
*Umut tolganın üstüne kusar*
Tolga
"Oğlum naptın ya"
Cemile
"Aferin oğluma ama bunu şimdi değil baba bizi sinir edince yapman gerekliydi"
Tolga
"Bu hikayede yanan ben oldum"
Cemile
"Aşkım ne zaman çıkıcaz burdan eve gitmek istiyorum"
Tolga
"Bu akşam çıkarız"
Cemile
"Tamam"
*Umut uyuya kalır tolganın kucağında"
*Tolga umutu yaptırır ve Cemilenin yanına oturur Cemileyi kendine çeker dudağından öper*
