je zou maar de dochter zijn van een bankzitter

~4~

POV YARA

als ik matthy zijn kamer in loop kan ik mijn ogen niet geloven. Zie ik dat nou goed? is dat ezra? ik krijg even grote error en zet de glazen snel op de bureau van matthy. Ik wil weg lopen maar 1 van de jongens zegt ''huh? wat doe jij hier?'' vraagt 1 van de jongens aan mij. ''ík ben de dochter van raoul'' zeg ik snel en ik wil me weer snel omdraaien en dit gesprek ontwijken. Als ik ezra aan kijk, zie ik hem onderuit gezakt en hij staart naar me, zou hij door hebben dat ik dat meisje van bollee was? ''hoe heet je'' vraagt 1 van de jongens. ''ik heet yara en jij?'' zodra ik dat zeg zie ik ezra verschikt recht op springen. Oke nu heeft hij dus echt door dat ik het ben. ''ik heet daan''zegt de jongen. ''leuke naam daan, maar ik moet weer gaan'' ik loop zo snel mogelijk naar mijn kamer en bel amy. Zoals gewoonlijk neemt ze gelijk op. ik vertel haar alles over wat er net is gebeurt. Elke keer als ik aan hem denk krijg ik zo'n fijn gevoel van binnen. Nu pas dringt het tot me door dat ezra waarschijnlijk het broertje is van matthy. ''Nee dat kan echt niet amy''. ''hoezo niet, hij is van je leeftijd, niet lelijk en hij heeft een aardige broer''. zegt amy tegen me door de telefoon. ''maar dat is nu juist het probleem, als het uit gaat wordt mijn band veel slechter met matthy en dan als matthy zijn verjaardag houd kan ik nooit meer normaal in de woonkamer zitten'' ''Yara, praat gewoon met hem en leer hem kennen dan weet je vanzelf of het de ware is of niet'' zegt amy rustig om mij te kunnen kalmeren. ''thanks amy, je bent de beste'''. na nog een klein kwartier te hebben gebeld met amy hangen we op. Ik loop naar buiten en loop een rondje door de wijk. Als ik langs een voetbal veld loop, komen er allemaal hysterische fans van de bankzitters op me af rennen. Ik doe gewoon heel erg rustig en besluit om te gaan zeggen dat ik het erg druk heb dus snel door moet. ''mag ik een foto'' vragen de eerste kinderen al. ''sorry maar ik moet snel door'' de kinderen worden boos op me en beginnen me om geen reden uit te schelden. ''hoer!'' schreeuwt een jongen van denk ik 12/13. ik ga dat jongentje echt elk moment zo hard slaan. Maar voor ik het weet stop er een fiets naast me. Het is ezra die schreeuw ''jemig, tief op jo, je heb haar toch gehoord ga weg!'' alleen niemand luistert echt. Ezra klopt op zijn achter rekje en ik spring er dus op en we fietsen snel uit alle mensen. ''thanks, zonder jou was is er nog lang niet uit gekomen''. ''geen dankje, ik help je graag'' zegt hij met een knipoog. Ik spring weer achter op en ezra zet me af bij casa del huts. Ik bedank hem en geef hem een knuffel. Het is zo moeilijk te beseffen dat de jongen van mijn dromen het broertje van matthy is. Ik loop naar binnen en ik zie matthy verbaast naar me kijken. ''huh wat deed hij met ezra?'' vraagt matthy mij. ''ik werd half aan gevallen door gekke fans van jullie dus toen heeft ezra me even geholpen en naar huis gebracht''. ''oh oke''. ik loop door naar me kamer, maar ongeveer 5 minuten later hoor ik uit de woonkamer mijn stem. ik loop naar de woonkamer en ik zie dat iedereen het filmpje aan het kijken is van mijn gezang. ''MATTHY'' roep ik boos. ''waarom laat je dat nu weer aan fucking iedereen zien!?'' ''sorry yara ik vond dat de rest het ook moest horen'' zeg matthy met een onschuldigen stem. ''KYRA JE BENT ZO GOED, HOEZO WISTEN WE DAT NIET'' schreeuw mama. ''omdat ik het ook pas een paar uur weet'' reageer ik zo droog mogelijk. ''je moet hier echt iets mee doen'' zegt milo. ''ik weet niet hoor, ik train ook al 8 uur in de week voor dansen'' antwoord ik terug. iedereen knikt begrijpend ja. Ik ben nog steeds boos, waarom zou je iemand filmen die zingt en het daarna het aan iedereen laten zien? ik probeer het maar te vergeten en plof neer op me bed. Ik kijk vol hoop op mijn telefoon om te zien of ik nog een snap het gekregen van ezra, maar helaas heb ik niets. zonder dat ik het merk val ik in slaap. Een paar uurtje later word ik wakker van iets dat naast me zit. ik schiet over eind en kijk geschrokken. Gelukkig zie ik dat het maar mam is. ''niet schrikken ik ben het maar, kom je eten?'' ik knik ja en sta op uit bed. Ik borstel mijn haren even door en loop naar de woonkamer. ''Ik ruik pizza'' zeg ik terwijl ik de woonkamer in loop. ''dat kan wel kloppen ja'' antwoord milo die in de keuken zit te kloten met de oven. ik loop er naar toe en zet de over goed voor hem. ''thanks yaar ik snap dit hele ding niet'' 'zegt milo zacht zodat niet iedereen het hoort. '''geen dank, roep maar als je weer hulp nodig hebt. We gaan aan tafel zitten en we eten ons eten op. Na het eten loop ik naar de tuin en kijk ik naar de zonsondergang, maar dat mooie moment wordt verstoort door mijn ringtone, ik open mijn telefoon en kijk wie het is. ''onee, het is...........

en weer een deel klaar, dit deel was een beetje saai dus ik heb ook niet heel erg veel te zeggen. doeiii xxx mijjj

~955~ words