Ölüm kokar mezarlıklar.
Duyabilene bağırırlar.
Herkesi bir gün çağırırlar.
Ölümü hatırlatır mezarlıklar.
Ah mezarlıklar ah...
Kimler kimler yatar bağrınızda.
Mezarlıklar; huzursuz, rahatsız yataklar. Gözyaşıyla sulanır mezarlıklar.
Yaşayamadan ölenlerin, kundağıdır mezarlıklar...
Kimi 5 kimi 55 yaşında olan...
Ah mezarlıklar...
Ölümün sessizliği...
Hakikatin haykırışları...
Mezarlıklar kapı...
Ardında çırılçıplak hakikat...
Ah mezarlıklar...
Sevdiklerimize doyamadığımızı hatırlatır. Yaşayanlara saygıyı artırır.
Mezarlıklar, ne de çok şey anlatır.
Yaşarken çiçek almayanların,
çiçeğe boğulduğu mezarlıklar.
Rahatsız olmasın diye ölüler, kısılır müzik. Dünya aşıklarını, rahatsız eder mezarlıktaki müzik.
Göz ancak mezarlara baktıkça doyar.
Dünyaya böylece gönül koyar.
Dünyaya sığmayan zenginlerle
Kaldırımlarda yaşayanların;
Aynı toprağa sığdığı mezarlıklar...
Kimisi inanmadığından ruha; etiyle yok olacağını sanır.
Halbuki ruhsuz et; eşyadan daha aşağıdır.
Ruha inanmayanlar,
Hiçliğe inanırlar.
Alimin biri sorar;
"Alemin küfre göre hem başı hem sonu hiç.
İki hiç arasında, varlık olur mu ki hiç?"
Mezarlıklar, geri dönüş biletimiz.
Öldüğümüzde göreceğimiz hakikati, ölmeden görmeliyiz.
Ölmeden önce ölmeliyiz!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZ CENNETİM
PoetryHER CUMA 19.30'da YENİ BÖLÜM! • Sözlerin tamamı ŞAHSIMA aittir! • En değer verdiğim sözlerimi sizlerle paylaştım. Özgünlük, içtenlik ve derinlik gibi aşamaları geçebilen sözlerim sizlerle... • Sizler tarafından bir kez okunması için onlarca kez okuy...
