ตะวัน ณ จันทรา (Sun ❤ Moon)

Act 3: Destiny -i

โชคชะตา ...
พาพัด ให้พานพบ ..
แล้วก็จบ ที่พัดผัน .. ให้ว่างเปล่า

❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀

จาก... ๗ ปี ...
สู่ ... นิรันดร์ ..

ณ ด้านหลัง แห่งวังหลวง

เงาร่างสูง...ในชุดแต่งกายคล้ายลูกชายของขุนนางใหญ่ ก้าวฝ่าร่มเงาแห่งตำนัก "ตะวันฉาย" สู่แสงแดงอันอบอุ่นของฤดูใบไม้ร่วง ภายในสวนสวยงดงาม...'ภาพ' เหตุการณ์ในครั้งนี้ เฉกเช่น ... ดูราว ไม่ต่างอะไรกับภาพเหตุการณ์ในอดีตเมื่อนานมา...

ต่างกันเพียงแต่ ... ครั้งนี้...มีห่อผ้าที่ภายในบรรจุกล่องที่อัดแน่นเต็มไปด้วยขนมรสเลิศมากมาย และร่มกระดาษกันแดดสีแสบตา....

แสงแดดอ่อนอุ่นๆ ที่ส่องต้องลงมา.....
ร่างสูงสง่า ... อดแหงนเงยขึ้นไป ยิ้มรับความสดใสที่ส่องลงมาทักทายมิได้
ก่อนต้องยกพระกรป้องบังแสง.. ที่เจิดจ้า มิให้ทำร้ายพระเนตรขององค์เอง
...รอยพระแย้มสรวลขำขันอีกครั้ง ให้กับร่มสีแสด พร้อมกับระลึกถึงอิสรภาพที่จะได้รับใน ... ครั้งนี้

องค์รัชทายาท 'ตะวัน' ... ปรายพระเนตรและแย้มยิ้มเจ้าเล่ห์ไปยังทางหน้าตำหนัก ราวขบขัน ... ที่แผนการที่ทรงดำเนินอยู่เป็นไปได้ง่ายดายดั่งพระประสงค์ ... หลังจากทรงแอบเล็ดลอดเสด็จออกมาจากพระตำหนักได้อย่างราบรื่น ... โดยที่ ขันที'นัง'ที่น่าสงสาร ... พระพี่เลี้ยงผู้เดิม พร้อมด้วยเหล่าองครักษ์ ก็ ... ชุดเดิม ยังคงยืนออคอยเงี่ยงหูฟังเสียงของพระองค์เฉกเช่นเดียวกันกับเหตุการณ์ ณ เมื่อ ๗ ปีก่อน

"ทำไมวันนี้ เสียงข้างในทำไมจึงได้เงี้ยบ...เงียบ ผิดปกติไปหรือเปล่าท่านนัง?"
องค์รักษ์'ทัน'กระซิบกระซาบเสียงหริหรี่ เสียจนพระพี่เลี้ยงหรี่ตามามองจิก ๆ

"ถ้าท่านจะกระซิบไว้เก็บไว้ฟังคนเดียว ท่านก็อย่าได้มาสะกิดข้า ท่านองค์รักษ์ทัน" พระพี่เลี้ยงเคืองขุ่น ก่อนหันไปตั้งอกตั้งใจ เอาหูแนบประตูตำหนักต่อ ก็จะไม่ให้ต่อว่าได้ไงล่ะ? ... เพราะสหายผู้ร่วมชะตากรรม ดันมาสะกิดสะเกา ทำเอาเขาถึงกับเสียสมาธิในการแอบฟังเสียงเคลื่อนไหวภายใน ที่ตอนนี้จู่ ๆ ก็ดูราวจะเงียบกริบไปพักใหญ่ ๆ แล้ว ...