Act : 6
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
"ข้าคือทีนี่ ข้าคือแผ่นดินนี้"
คำพูดเป็นปริศนาแปลก ๆ ดูแล้วไม่น่าใช่คำตอบที่ณจันทร์จะเข้าใจได้ในทันที หากแต่ท่าทางที่จริงจัง สายตาที่แน่วแน่ที่มองตรงมาสู่ตาเธอ ก็ทำให้เด็กสาวดูงุนงงสับสนนิ่งอยู่
'โอ๊ะ!! แย่แล้ว โง่เง่าจริงข้านี่!!'
ทรงคร่ำครวญอยูภายในหทัยเมื่อเห็นท่าทีที่ดวงตาใสแป๋ว แต่ฉายแววงุนงงที่จ้องตรงมา ทำให้องค์ชายรัชทายาท รู้สึกองค์ในบัดนั้นว่า ทรงเกือบจะพลาดพลั้ง หลุดความจริงออกไปมากเพียงไร
"เอาน่าๆ ช่างเหอะ!" ตัดบทเร็วยิ่ง
"ข้าก็แค่...อ้อแอ้สื่อคำที่ไร้ความหมายอย่างที่เจ้าบอกนั่นแหละ"
ทรงสะบัดพระกรทั้งสองลงข้างองค์อย่างแรง จนได้ยินเสียงผ้าไหมเนื้อดีที่เสียดสีกันดังชัด อันเป็นกิริยาที่ทรงชอบทำเสมอเวลาไม่พอพระทัยหรือมีอะไรมิได้ 'ดั่งใจ'
"ว่าแต่เจ้าเถอะ? ความจริงเจ้าน่าจะอยู่ที่ลานพิธีนี่นา"
ทรงเปลี่ยนเรื่อง เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของณจันทร์จอมสงสัย
"ข้าเผลอติดตามผีเสื้องดงามตัวหนึ่งเข้ามา"
เธอเฉลย ใบหน้างามแดงระเรื่อ ส่อแววละอายที่ยังกระทำตนเป็นเด็ก ๆ อยู่
"ฮ่า! ... เจ้านี่ช่างเด็กน้อยแท้จริงเชียว"
ได้ทีแล้ว ... ทรงนึกสนุก หยอกเย้าณจันทร์เอาบ้าง
"แต่เอาเถอะ นี่ก็ใกล้เข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว อีกไม่นานผีเสื้อแสนสวยของเจ้า ก็จะต้องโบยบินจากไป ขอเพียงวันนี้เจ้ามีความสุข และสนุกกับสิ่งสวยงามที่น่าพอใจ ย่อมถือว่าเจ้าได้รับของขวัญอันล้ำค่ายิ่ง ... จริงไหม?"
จบคำ ก็ทรงแย้มพระโอษฐ์ ทำให้ใบหน้าคร้ามเข้ม ดูสว่างเสียยิ่งกว่าดวงตะวันเบื้องบนเสียอีกในความคิดของเด็กสาว
ณจันทร์มีท่าทีผ่อนคลายขึ้น จากท่าทีดูวางตัวสบาย ๆ ของเด็กหนุ่มแปลกหน้า จึงหันกลับไปทรุดตัวลงนั่งที่เดิมอีกครั้ง พร้อม ๆ กลับหันไปชื่นชมบรรยากาศโดยรอบตัว
โดยมีเด็กหนุ่มผู้แปลกหน้าแต่ทว่าดูคุ้นเคยยิ่ง สาวเท้ากลับมานั่งลงเคียงข้างบ้าง
YOU ARE READING
ตะวัน ณ จันทรา (Sun ❤ Moon)
Romance...ภายนอกนั้นเป็นช่วงเวลา แห่งฤดูใบไม้ร่วง... เหมยต้นใหญ่หลากหลายต้นต่างสลัดใบ และแข่งกันอวดดอกขาวพราวสะพรั่ง ...สายลมพัดโชยมาอ่อนๆ นำพากลิ่นหอม... ของมวลไม้น้อยใหญ่ในสวน ... กลีบดอกไม้พร่างพรูโปรยปราย .... ช่างเป็นภาพที่งดงาม จับตาราวกับภาพแห่งคว...
