Jien Of Grid (M-preg)

Chapter 18

Jien

I woke up dahil sa hirap kong makahinga.

Napanguso ako nang nakabaon pala ang mukha ko sa dibdib ni Kuya Grid habang yakap niya ako ng mahigpit.

"Kuya..." Pag-gising ko sa kaniya.

"Kuya Grid, I can't breathe po."

"Hmm..." Pinakawalan niya ako pero nakapikit parin siya at tumihaya ng higa.

I laughed when I heard my stomach grumble.

"Kuya." Niyugyog ko siya. "Kuya Grid. I'm hungry na po."

Ngumuso ako ulit nang hindi siya gumising.

I stared at him, thinking how to wake him up.

Napangisi ako nang may maisip.

Uupo sana ako at ilalapit sa tainga niya ang tiyan ko para marinig niya na tumutunog ang tiyan ko pero napaiyak ako nang makaramdam ng sakit.

"Ouch! Kuya Grid!" Sigaw ko habang umiiyak.

Agad na nagising si Kuya Grid at napatingin sakin.

Bumakas ang pag-aalala sa mukha niya. Tumayo ito at lumapit sakin bago hinawakan ako sa mukha.

"What happened?" He asked worriedly.

"Masakit po." I said as I sniffed. "Ang sakit po nito saka ito." Hinawakan ko ang balakang ko at ang gilid ng pang-upo ko.

Hindi nakapagsalita si Kuya Grid at napahawak sa ulo niya na parang problemado.

"Kuyaaaa" Malakas na iyak ko nang parang kumirot ang loob ko.

Natataranta itong napatingin sakin. Ipanilabot niya ang braso niya sa balikat ko at sa likod ng tuhod ko bago ako dahan-dahang binuhat. Gamit ang paa niya ay inalis niya lahat ng nakalagay sa kama bago dahan-dahan muli akong binaba. Pinahiga niya ako ng maayos.

Nilapit niya ang mukha niya sakin at hinalikan ako sa noo. I closed my eyes as I felt peacefulness occupied me when his lips touched my forehead but I opened it immediately when I felt something wet dropped at my eyes.

"K-kuya..." I said softly as I tried to get up to wipe his tears.

Hinawakan niya muli ako sa balikat at pinahiga. Dinikit niya ang noo niya sa noo ko.

"I'm sorry Jien, I couldn't control myself last night." Lumuluha niyang hingi ng tawad.

I cupped his face. "K-kuya Grid, wag ka na po umiyak please? H-hindi na po siya masakit." Pagsisinungaling ko.

Pero parang wala itong narinig dahil binaon niya lamang ang mukha niya sa leeg ko. "I'm sorry, I'm sorry baby, forgive me."

"Kuya... Pag hindi ka pa po tumigil iiyak po ako ng malakas." Sabi ko dito habang nakahawak sa balikat niya..

He slowly lifted his face. I wiped his tears. "Hindi na po siya masakit kaya wag ka na magcry." Sabi ko dito kahit na parang nanghihina ako.

He smiled a little. "Jien, baby, don't lie to me hmm? I don't like you lying to me."

I just pouted as I felt myself slowly losing consciousness. "I just hate seeing you cry..." I mumbled as everything went dark.

Grid

Kinabahan ako nang makitang pumikit si Jien.

Tinapik ko ng mahina ang pisngi niya. "Jien? Jien wake up."

"Baby, kakagising mo lang." Kinakabahan ko paring paggising dito.

Nang walang matanggap na response ay agad na kumuyom ang kamao ko at tumayo.