Mój test wyobraźniowy

Mouse the Devourer

Moja codzienna rutyna w czasie nudy - siadam w miarę wygodnej pozycji na sofie w salonie i rzucam swoją piłeczką o ścianę, odbijając ją. Przez dom przechodzi tylko jeden, monotonny dźwięk odbijanej piłki

*puk*

*puk*

*puk*

*pukpukpuk*

...
...
...

No i piłeczka trafiła za fotel. Ospały, wstaję i lekkim krokiem zmierzam w stronę fotela. Sięgam wzrokiem i ręką tam, gdzie powinna być.

*chompchompchomp*

Ale jej nie ma.

Jest tylko mysz. Nawet nie mała, wręcz rozmiarów piłeczki

Te dźwięki...
zjadła ją?

Mysz spojrzała na mnie od dołu, jakbyśmy wymienili kontakt wzrokowy.

I zaczęła powoli człapać w moją stronę.

Przestraszony widokiem myszy, uciekam w poszukiwaniu przedmiotu do samoobrony. Mój wzrok pochwycił leżący na stoliku ołówek i pomknąłem w jego stronę, łapiąc go mocnym chwytem po dotarciu. Przerażenie minęło, nastąpiła złość. Rzucam się na mysz z ołówkiem i trafiam ją. Ołówek wprost trafił w jej pyszczek. Myślałem, że ją zabiłem.

Ale ołówek zaczął powoli znikać w ciemnej paszczy gryzonia.

Ta mysz pożerała ołówek.

Ujrzałem tego efekty. Mysz zaczęła rosnąć, a nawet wydłużać się, na długość podobną do ołówka.

Nie wiedziałem co już począć, ta mysz wydaje się samym wcielonym diabłem, żadna inna by taka nie była.
Może większa artyleria ją załatwi?

Pobiegłem w stronę korytarza, do drzwi wyjściowych i złapałem stojący obok parasol. Wróciłem do myszy i z pewnymi dłońmi na parasolu, zacząłem ją mocno uderzać.

Ale w końcu poczułem opór. Mysz złapała parasolkę zębami i zaczęła także pożerać. Nie mogłem się z nią siłować, była zbyt silna. W krótkiej chwili, parasol zniknął, a na jej miejscu pojawiło się duże stworzenie, mało przypominające już klasyczną mysz. Wróciło przerażenie, które mnie zamroziło. Monstrum spojrzało na mnie swymi ciemnymi gałkami i otworzyło paszczę. Po chwili, widziałem tylko ciemność, a moje ciało już nic nie odczuwało.