Fall for you (COMPLETED)

06

Hindi na nagdalawang isip si Bongbong na pumunta sa Malacañang.

He opened the door and what welcomes him is his Papa and the PNP officials.

Nagulat naman si President Marcos sa biglang pagpasok ng anak niya.

"Please Excuse us." Sabi nito sa mga officers na agad namang tumayo at lumabas ng office niya.

"What brings you he-"

"Let them go." Kita sa mga mata niya ang galit at desperation para mapalaya ang mga nakulong na aktibista.

Napagtanto naman ni FM ang gustong sabihin ni Bongbong. He just gave him a smirk.

" Why would I? Talagang nagtitimpi na ako sa mga yan. They deserve that !" Sabi namam ni FM na naiinis kada marinig niya at makita niya ang mga aktibista na yon.

"Hindi naman sila tatahimik kung wala ka talagang ginagawang hindi maganda." Banggit ni Bongbong sa kanyang ama na hindi lang nito ikinagulat. Mas nainis siya na marinig ito sa sarili niyang anak.

"Don't tell me what to do ! Its not -"

"Paano yan? Kung ngayon pa lang, hindi ka na marunong makinig sa mga tao na nakapaligid sayo! For sure, in the future, it will reflect to me and the family ! " Pagtitigil niya sa gustong sabihin ng kanyang ama sakanya.

"Bakit ka ba nagkakaganyan, anak? " Nagaalalang tanong ni FM sa anak dahil sa inaakto nito.

"Pa, walang problema saakin. Ikaw ang may problema ! Hindi ko na kayang magbulag bulagan pa!" Galit nitong sabi sa kanyang Ama. Hindi niya na lang talaga kayang maging tahimik habang buhay.

Tumawag naman si FM sa telepono.

"Let those brats go. Thats my order." Utos nito mula sa telepono.

Bongbong then calms himself from the anger he had a while ago.

"Hindi mo alam kung gaano kahirap para saakin ang position na ito at kung ano ang dapat kong isakripisyo para sa bayan." Ang mga salita ni FM ay walang epekto sa anak dahil alam naman ni Bongbong na sinasabi niya lang ito para magbago ang isip niya.

"Pumunta ka sa labas, makikita at maririnig mo ang hinaing ng mga tao. Mas mahirap sakanila at mas madami silang dapat isakripisyo." Depensa naman nito. Hindi niya na pinankinggan pa ang gustong sabihin ng ama at umalis na ng Malacañang.

PRISINTO

Isa sa mga naghintay si Grace, Kit at Leni kay Risa nang malaman nilang pinalabas na ang mga nakulong kanina.

Gulat nila nang tumabi sakanila si Bongbong.

"Bakit ka andito?" Nagtataka si Leni dahil wala naman ata sa ugali ni Bongbong na pumunta sa prisinto.

"I want to see it on my own eyes." Sagot naman niya dito.

Isa isa namang lumabas ang mga nakulong. Pinagtitinginan si Bongbong dahil alam nila na anak siya ng Presidente.

Lumabas naman si Risa at niyakap siya ni Grace at Leni.

Nakita naman niya si Bongbong. Iniwasan niya naman ito ng tingin.

"Are you okay?" Nagaalalang tanong ni Bongbong kay Risa na medyo mukhang madungis pa.

"O-okay lang ako. Thank you." Nahihiyang banggit niya. Hindi siya makapaniwala na ang anak ng nagpakulong sakanya ay nasa harap niya.

"No worries." Banggit ni Bongbong na medyo gumaan ang loob.

Kit patted his shoulders as a sign of thanking him. He knows that Kit is not a vocal person so he just think it that way.