The Hapless Lady's Instant Family

4

"Paano mo naman nasabi?" Tanong ni Sam sa akin.

Hindi ko siya inimik at ngumiti lang. Lumapit ako sa kaniya, at kinuha ang hawak niyang kape na nakaplastic.

Umirap siya sa akin at akmang kukunin ang kape ko nang mauna na akong lumayo sa kaniya. Mas malaki na Ang agwat namin ngayon habang nakangiti ako at inaamoy Ang kape, at Siya ay nakanguso at masama Ang tingin sa akin.

He's harmless. Trust me.

Inobserbahan ko siya kanina at siya yung tipo ng tao na tatanggapin ang lahat Ng sinasabi sa kaniya at ngingiti na lang.

Hindi ko lang alam kung hanggang saan Ang limit niya.

Ano kaya Ang gagawin niya kapag napuno Siya? Sasapakin niya kaya ako? Pagsasabihan? O baka Naman bigla niya na lang ako sagasaan Ng kotse at aalis?.

Hit and run, kumbaga.

Umiling ako, at dinismiss Ang naiisip ko.

Nah, imposible. Lalong lalo na Ang huli. Wala man kasing kotse rito.

"Seryoso, paano mo nasabi Yan, Celeste?" Walang emosyong tanong niya.

Hindi niya na sinubukan pang agawin sa akin Ang kape na kinuha ko sa kaniya, na Siya namang pinagpapasalamat ko.

Ang kape ay akin. Period.

"Nakita ko," walang pakeng Sabi ko at ininom Ang kape habang nakatingin sa kanya.

His brows furrowed at Ngayon, mukha siyang Galit na racoon.

"You what?" Di makapaniwalang tanong niya sa akin.

Nagkibit balikat ako sa kaniya. "Nakita ko lang."

"H-how?" Tanong niya at napahawak sa ulo niya.

Problemadong problemado Siya Ngayon. At malamang, ako Ang dahilan.

Sino ba Naman Ang makaka isip na ang Kapatid Ng namatay nilang kapitbahay Ang magbubunyag Ng mga sekreto nila.

Sekreto na Hindi masyadong sekreto dahil alam ko, madaming nakaka alam nun.

"Tama ako no?" Tanong ko at ngumiti sa kaniya.

"Si Serena talaga Ang may Ari Ng lahat, font niya lang si Geraldine kasi Hanggang Ngayon ay may mga taong humahabol sa kaniya."

I smiled when I hit the nail.

"Walang nagsabi Sayo nyan. Wala kang proweba.".

Ako Naman Ngayon Ang napakamot Ng ulo at problemado. Bakit ba kasi Ang tigas at Ang kulit Ng lalaki na ito?

Oo, Siya Yung tipo ng tao na ngingiti lang kapag sinasabihan Ng kung ano. Pero Siya Rin Ang klase Ng tao na sasabihin Ang gusto niya dahil sa katigasan Ng ulo.

Proven and tested na Yan.

Tignan nyo Ngayon.

"Walang katotohanan Ang sinasabi mo. Hula mo lang Yan. Lahat Ng nanirahan dito ay alam na si Geraldine Ang may Ari at Ang president Ng compound. Oo, si Serena ay mabait at maaaahan pero si Geraldine Ang president Ng Compound."

Bumunting hininga ako at sinabing, "Siya ang President sa labas. "

Talagang binigyan ko Ng diin Ang labas dahil nga, Nakita ko na.

Akmang bubuka Ang bibig niya, malamang sasalungatin Ang sasabihin ko, nang mauna na akong magsalita.

"Don't you dare interrupt me. Hindi pa ako tapos mag salita."

He closed his mouth and waited for me to speak.

I smiled internally, complimenting him. Good boy.

"Tulad Ng sinabi ko kanina, Nakita ko sa room yun." Panimula ko. Naglakad ako palapit sa basurahan upang itapon Ang naubos Kong kape, bago bumalik sa harap ni Sam at pinagpatuloy Ang sasabihin ko.