YALNIŞ KİŞİ

Bölüm 1:Yeni başlangıç

   Direkt başlıyorum.İyi okumalar.

Deniz kalksana artık pasaklı kız.
Amcamın sesiyle gözlerimi açdım.O kadar uykum vardı ki uyanmak bile istemiyordum.Gözlerim kendiliğinden geri kapandı.

Kalksana ya Deniz hadi.Abi senin şu huysuz kız uyanmıyor.Ya abi ,yenge biriniz el atın şuna daha ilk günden okula geç kalıcak.

Evet amcamın dudakları arasından sihirli kelime çıktı okul.Okulu duyar duymaz yerimden fırladım.Bu gün lisedeki ilk günümdü yani daha doğrusu yeni lisemde bu yüzden ilk günümden okuluma geç kalmak istemiyordum.

Hemen banyoya koştum.Elimi yüzümü yıkadım.Evet bu kadar.Saçlarıma maşa yapmazdım.Dişlerimide hep yemek yedikten sonra fırçalardım.Kıyafetimide yemek yedikten sonra giyerdim.

Hızla aşağı indim hemen bir şeyler atıştırıp yukarı çıktım.Annemle babam yeni taşındığımız evi düzenlemeye koyulmuşdular beni fark etmediler bile.

Dişlerimi fırçaladıktan sonra hemen valizimi aldım.Daha öncede dediğim gibi yeni taşınmıştık hiç bir şey yerinde değildi.Üzerime açık mavi gömlek giydim.Altınada dizden 2  karış yukarıda biten mini desen mini değil uzun etek desen o da olmayan açık toprak tonlarında eteğimi geçirdim ilkbahar yeni başlamışdı havalar hafif soukdu.Üzerime okul forması olan ceketimi  alıp saçımı tepeden at kuyruğu yaptım.

Aşağı indim amcam beni görüp ıslık çaldı.Çok güzel olmuşsun canım yiğenim.Bırakiyimmi seni okuluna?

Spor ayakkabılarımı giyerken kafamı salladım. Gerek yok amca otobüse binip giderim ben.Hadi hoşçakalın.Diyerek evden çıkdım amcam arkamdan hoşçakal güzellik gecikme diye uyardı.Annemle babamda evin düzenlemekle  meşkul oldukları için beni bir anlığına unutmuştular.

Otobüs durağına kadar yürüdüm.Çok heyecanlıydım içim içime sığmıyordu.Bu gün aylardır sanaldan arkadaşlık etdiğim çocuğu görücekdim.Sadece arkadaşdık.Yani ona göre sadece sohbet muabbet ediyorduk amma onun fikirleri beni çok etkilemişdi.

Babam memur olarak görev yapıyordu. Tayini İstanbula çıktığı için Eskişehirden İstanbula taşındık.Tesadüf neticesinde sanal arkadaşım yani Yusufun olduğu şehire tayinatı düşmüştü.Hem evimize yakın olduğu için,hemde eğtimi iyi olduğu için annemler Yusufun olduğu okula beni yazdırmışdılar.

Tabi bu beni inanılmaz mutlu etdi.
Nihayet otobüs geldi ve ben bindim.Şansıma boş yer vardı.Hemde cam kenarı.Hemen kaptım.Camdan yolu izliyordum.Otobüsde şarkı dinlemek pek hoşuma gitmezdi ne qarip değilmi oysa herkes bayılır.Ama ben sevmezdim beni hayellere daldırırdı bense otobüsde gerçekler hakkında düşünürdüm.

Ayrıca kulaklıklayken her kesin bana baktığını düşünürdüm.Çok aptalca biliyorum ama insanların saçma fikirleri beni etkilerdi.Şimdi bu durum birza azalmışdı eskiye göre ama bitmemişdi.

Ve nihayet ineceğim durağa geldim.Heyecandan ellerim terledi bile.Kendimi sakinleşdirmeye çalışıyordum.Alt tarafı bir insan işte niye bu kadar heyecanlanıyorsun.

Daha öncede çok sanal arkadaşlarım olmuşdu.Hem kız hem erkek.Hiçbiriyle görüşürken bu kadar heyecanlandığımı hatırlamıyorum.

Okulun kapısına doğru irerledim.Okul daha başlamamıştı gözlerim Yusufu aradı ama yoktu.

Nerdeydi bu çocuk beni okulun önünde bekleyeceğini söylemişdi ama okulun önünde değildi.

Öylece bekledim okulun önünde belki gelir diye ama yoktu.Açıkcası hayal kırıklığına uğramıştım bana verdiği sözü tutmadı.

Bende beklemekden sıkıldım sınıfa gitmek istedim ama hem zil çalmışdı hemde sınıfın yolunu bilmiyordum.İlk günden derse gecikdiğim için hocadan laf işitmekde istemiyordum.

Okulun arkasında gitmek için ayağa kalktım.Yusufun söyledğine göre orda bosketbol sahası vardı.Belki orda ola bileceğini düşündüm.

Basketbol sahası  çok güzel ve büyükdü.Ve tamda düşündüğüm gibi Yusufta ordaydı.Yalnız değildi yanında başka bir oğlanda vardı.

Yusufu görünce yanına gitmek için hızlandım.Ne olduğunu anlamadan  Yusuf önündeki çocuğa kafa atdı.Uzun esmer çocuk eliyle burnunu tutdu.Vurmak istiyordu ama vurmadı sadece hafif gülüp arkasını döndü.

Korkak kaç hemen
Uzun esmer çocuk Yusufa doğru döndü
Seni eşşek sudan gelinceye kadar döverdim.Babana dua et
Yusuf durmadan bir yumruk daha atdı.Bir tane daha.
Esmer çocuk dayanamadı ve o da bir yumruk atdı.
Kızgın bir kavga başladı.Koşarak oraya vardım.Yusuf diye bağırdım ama beni duymadı  bile.Ayırmaya çalışsammı diye düşündüm ama çok heraretliydi ayırmaya çalışsam banada yumruğun geleceği muhtemeldi.

Yusuf yapma dur.Yusuf yapmaa

Yusuf hiç bir şeyi duymuyordu bile.
Napacağımı şaşırdım.Sonra buraya koşan iki çocuğu gördüm

Emir dur napıyorsun
Emir delirdinmi kardeşim,kendine gel.

Araya girip zar zor olsada ayırdılar kavgayı.Hemen Yusufun yanına koştum yüzü kan içindeydi.

Beni görünce gülümsedi.Seninle ilk karşılaşmamız böyle olsun istemezdim.

Bu halde bile dediği söze bak ya.Bende hafif gülümsedim.Çantamdan peçete çıkarıp kanayan yerlerine hafif bastırdım kaşı,dudağı,burnu hepsi kanıyordu.

Sonra müdürün sesi duyuldu.Kafamı kaldırıp etrafıma bakdığımda nerdeyse tüm okul ordaydı.

Karşı tarafa baktığımda ise esmer çocuk yani Emirin Yusufa sinirle baktığını gördüm.Onunda yanında kavgayı ayıran çocuklar,ve bir kız vardı.

Müdür sinirle burda ne olduğunu sordu.Kimseden cevap çıkmadı.

Emir,Yusuf noluyor burda bu haliniz ne? Cevap versenize
Hamza hepsini topla odama götür burda ne olduğunu anlatmayacaklar sanırım artık sınırı haddinden fazla aştılar.
  Evett ilk bölüm böyle bitdi aslında kısa tutmak istiyordum ama biraz uzun oldu qaliba.Umarım bu kitabı sonlandırırım.Çünki yeni kitap fikri geldi aklıma.Hazır yazda gelmişken klişe yaz dizisi tadında bir kitap yazdım ama olaylar ilkbaharda başlıyor jzhzg fazla takmayın. Görüşürüzzzzz:)))

NOT:BOLCA YAZIM HATALARI OLA BİLİR