Two

62 4 0
                                    





Kasama ni Rain ang kambal niya habang namimili nang grocery. Katatapos lang niyang eenroll ang kambal kaya isinami niya nalang ang mga ito. Ibibilin niya din muna sa Ate niya na nasa fitness gym kaya binibilisan niya baka malate siya sa trabaho.


"Asher, you remember where the cabbages are?" she asked her son while strolling the cart where Azi is sitting.

"Yes mom. Do you want me to get some?" she look at her son and nodded. Then he walk towards the vegetable section.


He trust his son with it. He is very smart. Kahit limang taon lang sila ay ang tatalino na. Hinintay nila muna ang anak bago bumalik nang matanaw na niya ito na may hawak na dalawang cabbage.


She smiled. When Asher put down the vegetable. Ngumiti din ito sa kanya.


"Mommy can I get some of them too next time we got here." Sasabat sana ako nang sumabat si Asher.

"No. You are known to be clumsy. Mawawala ka."

"But I'm smart enough to go back."

"You can't even solve the puzzle, Alea. The path of this market is like a puzzle. Iiyak ka lang pagnawala ka."

The little girl pouted and roll her eyes to his brother. She took a deep breathe then push the cart to check out their groceries.


Nang matanaw ko ang gym ay naghihintay na pala sa baba ang Ate ko. She waved at me. Nang makahinto ako kay binuksan niya ang backseat at tumalon si Asher kasama si Azi.


"Be good to Tita Lara. I'll be home early."

"Ok po mommy. Take care." Nag flying kiss ang kambal and so do I.







Hindi naman malayo ang kompanya. Kaya kaagad akong nakarating. Binati ako ng mga co-workers at ganon din ang ginawa ko sa kanila.

I was known here to be the most friendly but not outgoing person. Palagi akong absent sa mga parties and gatherings kaya yon ang bansag nila sa akin.




Nang makapasok ako sa office ko ay nag print ako ng bagong contract paper. I'm so lucky na meron akong hard copy non. Then I read the contract.




I gasped when I read na magkakaroon ng partnership ang Hidalgo at Samaniego. So it means.. natutop ko ang bibig ko. Sabay non ang pagkatok sa pintuan ng office ko.


"Come in." I cleared my throat.


"Lorraine."

My mood drop to the lowest when I saw Mr. Samaniego, my father. I deeply inhaled and smile at him bago siya binati.


"Did you already read the contract? I was hoping you won't decline this project. Malaking project to and because your the best interior architect of this company. Ikaw ang ponagbotohan ng board members."



I don't know what to do. Hindi ko kayang tanggapin dahil what if may maalala ang Hidalgo na yon. Yong gabing yon? Edi mababaliw ako.


Nalunod ako sa aking isipan na tinatawag pala ako ni Mr. Samaniego.


"Rain are you okay? You look pale."

"Sir, I'm okay kinakabahan lang sa project na to. Malaki pala." Rason ko.

"Yes it is. And malaki din ang makukuha mo as an architect sa hotel na to. Your designs is quite impressive. So are you going to accept it?"




















Maaga akong nakauwi. Wala pa ang kambal at si Ate kaya kinuha ko sa likod ng sasakyan ang groceries na pinamili ko kanina at nilagay sa mesa.


Pinatong ko din don ang phone ko at nagsimulang ayusin ang laman mg ref.


Nasa gitna ako ng pag-aayos sa ref nang tumunog ang phone ko.


"Hello, Karla. Ano yon?" I asked but no one answered. I look at the caller again.


"Hello?"


"Ms. Lorraine." The moment I heard the voice I drop the phone in the floor. My heart started to beat so fast na para bang may nagkakarerahang mga daga.

Mabilis kong kinuha ang telepono ko at pinatay ang tawag. I turn off my phone at binato yon sa sofa. How did he get my number? Oh my god.



Hindi ko na magawang mag ayos ng groceries. Hinayaan ko ma iyon at nagmukmok sa kwarto hanggang sa nakatulog ako.






That night I told my sister what happened and she was so worried. She told me she's going here but it's already late. Bukas nalang daw at sasama siya sa paghatid sa kambal sa school.

Nasa niya sa akin na isasama niya muna ang dalawa sa isang children party ng kasamahan niya sa gym kaya umu-oo na ako. Kasama naman siya kaya alam kong hindi niya pababayaan ang kambal.


Halos hindi ako makatulog sa nangyari kanina. Why did he call me? How did he know my number? Ugh! I look at the picture frame kung saan may picture ng kambal ko.



"Ako yong nagdala at nahirapan sa inyo pero bakit siya yong kamukha niyo?"

Asher really look like him , his eyes , lips , nose even the dimples. A carbon copy. Azi got her eyes on me the rest sa kanya na naman.


"Freaking Aiden Hidalgo!" I said then close my eyes praying I won't see him again.






ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ

Any thoughts hshdkfkkkgkkfkfk

Enter me, Engineer [SKZ Dark Romance Series 1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon