Bölüm 13

365 30 6
                                    

En sert ve duygusuz sesimle
-Bana ölüm zindanlarının yerini söyle?!
Dedim, Kız öfkeyle
-Sana hiç bir şey söylemeyeceğim.
Dedi, kızı sert bir şekilde yere fırlattım. Canını yakmaktan çok gözünü korkutmaya çalışıyordum. Kız acıyla inledi. Kendime küfür ettim onu bu kadar sert yere fırlatmak istememiştim. Çantamdan çıkardığım iplerle kızı ağaca bağladım. Böyle onun daha az canını yakardım ama sinirlenmeye başlıyordum. Sinirli bir sesle
-Sana son kez soruyorum ! Ölüm zindanları nerede !?
Dedim, Kızda nefretle
-Sana asla söylemem!
Dedi, bu kız sinirimi zorluyordu. Eldivenlerimi çıkarıp parmağımı kütlettim. Zor kullanmaktan nefret ederdim. Ama şu an başka bir çarem yoktu.
Ellerimi yavaşça kızın belinde gezdirmeye başladım. Aklınıza fesat düşünceler gelmesin amacım kızı gıdıklayarak konuşturmaktı. Bunun içinde gıdık alacağı yeri bulmaya çalışıyordum. Kızı 10 dakika boyunca aralıksız gıdıkladım. Kız es sonunda pes etmisti. Kıpkırmızı olmuştu. Çok şirin gözüküyordu. Kız nefes nefese
- Yemin ederim aradiğın yer ile ilgili hiç bişey bilmiyorum yeterki beni daha fazla gıdıklama.
Ofladim.
-Ciddi misin ya ? O zaman ben nasıl kendi dünyama dönecem?
Dedim hayal kirikligiyla virden Mars'ın sesi
- Vay Canına cidden onu yakaladın mı?
Sinirle
- Evet yakladım Sen nerdesin Şerefsiz puşt !
Mars
- Beni sövmesen olmaz mı ?
Bu laf beni daha da sinirlendirdi
- Bak zaten lugatımdaki en düşük küfürleri kullanıyorum sabrımı zorlama !
Mars
- Tamam kusura bakma uyuya kalmisim.
Dislerimi sıktım ve
- Nesi sen ayı mı? Kışın uyumayı düşünmüyon demi ?
Dedim. Mars
- Ha ha Çok komik.
Dedi. Sırıtarak
- Evet çok komik.
Dedim. Mars
- Kıza dikkat et. Şu an senin akıl sağlığını kaybettiğini düşünüyor olmalı.
Dedi. Kıza baktım bana biraz garip bakıyordu. Herhalde bir manyağa çattım herhalde diye düşünüyordu.
Kızın düşüncesine hak veriyordum. Akıl sağlığım konusunda gerçekten şüpheliydim.
- Deli değilim. Sadece kendi kendime konuşmaktan zevk alıyorum.
Dedimkız daha da garip bakmaya başladı. Evet şimdi kesin ruh hastası olduğumu düşünüyordu.
- Ölüm zindanlarının yerini bilen biri vsr mı ?
Dedim. Kız
- Ablam bilir ama onu benim kadar kolay yakalayamazssın. Ablam Amazonların kraliçesidir.
Dedi. Süpeer (!) Hayatım daha ne kadar boka batabilirdi (!) Mars
- Hass...
Dedi. Bende
- Haklısın.
Dedim. Zavallı kız ona haklısın dediğimi sanararak.
- Beni bırakacaksın yani ?
Dedi, Marş
-Onu bırakmayı düşünmüyorsun değil mi ?
Sırf inatla kıza
-Evet seni bırakıcam
Dedim ve bıçakla ellerini çözdüm. Marş
-Büyük bir hata yaptın.
Dedi, kız tam onda tekmeyi yüzüme geçirdi. Ve bir büyü söyledi bedenim dondu. Kız öfkeyle
-Beni nasıl bu şekilde rezil edebilirsin pis haydut!?
İçimden bir küfür ettim. Mars'la asla inatlaşmamalıydım. Kız beni ağaca bağladı. Marş
-Demiştim.
Dedi, içimden
-Sus.
Dedim kız donma büyüsünü bozdu ve
-Sorularıma cevap ver. İlk olarak sen kimsin?
Dedi, cevap vermedim bu sefer o beni gıdıklamaya başladı. En az 20 dk boyunca gülme krizine girdim cidden en büyük işkence buydu ! Dayanamadım ve
-Adım Ares yeter gıdıklama artık.
Dedim kız
-Daha yeni başlıyoruz.
Dedi içimden hassiktir dedim aynı şekilde Mars'ta ....

Merhaba Ben AresHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin