Baguio

673 10 25
                                    

Hello ito yung kasunod ng Cheetos. Reminder po na lahat na nangyayari dito ay fiction lang. Gawa gawa lamang to ng author na bumabalik lagi sa stage 4 ng 5 stages of grief. What happens in the story stays in story please. 

" Teka, Kasya ba tayo sa sasakyan mo Leni?" Tanong ni Lei. Andito na kaming lahat sa lobby, Inaantay ang sasakyan ni Leni. Nagkakilala na ang lahat. I've met Kiko and Chel both have great sense of humor. Kahit kakilala lang namin lahat pero yung feeling na parang antagal niyo na magkasama. Welcome na welcome ka sa circle, ang fair nila. 

"Kasya, Van yun eh." Sagot niya. Nag eye-to-eye contact kami parang nag slo-mo ang lahat. Kumindat siya sakin bago humarap kay Pinky. "Nagliptint kaba sa pisnge?" Tanong ni Teds. Narinig ng lahat sinabi niya kaya napatingin sila sa akin.

"Hoy, Ana Theresia ba't namumula ka?" Sabi ni Trilly. Tinignan ko si Leni pinipigilan niyang tumawa. " Why do birds suddenly appear, everytime, you are near." Kanta nito. Bwisit talaga yan. "Kamatis for sale." Dagdag naman ni Chel. Natawa naman ang lahat. "Ewan ko sainyo." Tinarayan ko sila.

" Andito na si manong tara na." Salamat Leni, pinalaya moko sa kahihiyan. Lumabas na kami sa hotel at sumakay na sa van. Si Kiko sa front seat, Si Chel at si Leila naman magkatabi. Sila Trilly at Teds rin. Apat na upuan ang magkatabi sa likod kaya ako, Pia, Leni, at Pinky.

Sa sobrang excited ko nauna akong maupo sa window seat kaya isa lang katabi ko at yung katabi ko ay walang iba kundi si Leni. Shutanginess naman oh. Maya't maya ay gumalaw ang aming sasakyan at nagsimula na maguusap ang lahat maliban samin ni Leni. 

"Ana pala first name mo, It sounds graceful." Ayan na nagsalita na siya. Di na napansin ng iba naming kasama kasi iba-iba topic namin. "Hehe, salamat. Anyway uhm napansin ko kanina tinawag ka ni Lei Maria." She looks at me amused.

"Its actually my first name, Full name, Maria Leonor Gerona Robredo."  Her name sounds so elegant. Parang pang president. " Ana Theresia Hontiveros. Pero yung pag prunounce ng Theresia ay Theh-re-siyuh hindi Theresya" Syempre iseshare ko na rin last name ko sa kaniya baka naman ilagay niya sa huli diba? Delusional ka na talaga Risa. 

" So, Ano trabaho mo? You sound kind of strict kasi kanina." I asked her. " Well, I'm an attorney. Not to brag an international one." Woah, gusto ko po maging kriminal. dejk. "Ikaw?" Tanong niya. "Kriminal." 

Nanlaki ang mga mata niya. Sarap talaga sampalin sarili mo Risa. Yan kasi iniisip mo maging kriminal para ipagtanggol ka niya pero mukhang magsasampa to ng kaso. " Joke lang hehe." Palusot ko. Sumimangot to hala. " Sorry not a good joke anyway back to the question, Journalist ako." Napahiya ka pa tuloy vebs.

"You're not scared? I mean the country is one of the most dangerous places for journalists." I agree on what she said but this is my passion. "Sometimes, but this is what I was meant to do." Sagot ko. Natahimik na kaming dalawa pagkatapos habang lahat sila patuloy sa pag-uusap. 

Ilang minuto nakalipas huminto ang sasakyan. " Ey, andito na tayo." Sabi ni Kiko. Tumahimik ang lahat at bumaba na sa van. Papasok na na kami ng bigla nalang may humawak sa bewang ko. "sorry, masikip kasi, ayoko maghiwalay tayo." Leni whispered. Huy umiinit pisngi ko bwisit to. Iba iniisip mo Risa! Kalokaaaa! Ba't kasi andaming tao dito juiceko. Sila dapat mag adjust. Asus Risa parang hindi mo gusto na nakahawak sa bewang mo si Leni.

Finally nakahanap na rin kami ng upuan weekend kasi kaya maraming tao and lunchtime na. Dalawang upuan na lamang ang nakatira at magkatabi pa. Kanina sa sasakyan tas ngayon dito? Tadhana what are you doing to us?! "Order na kayo, Saakin na ang bayad." Sabi ni Kiko sabay bigay ng mga menu.

" Uy no, ako magbabayad, ako nag-aya sainyo dito." Leni insisted. " Ok, Sabi mo eh."  Sagot ni Kiko. Napasampal na lang ng noo si Leni. " Hati, hati nalang tayo? Para fair." Suggest naman ni Chel. Tumango na lamang kaming lahat, Infairness ang bait ni Trilly hindi pumatol. Usually kasi pag may nagsabi ng libre saamin tas ayaw namin, pumapatol kasi libre na daw sana.

BardagulanWhere stories live. Discover now