This Devil #2: Devil may cry (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 19

⚠️

Κέην

Έξω είχε ζέστη, ακόμα και μέσα στη νύχτα. Προχώρησα προς τον ξενώνα με τρόμο αλλά ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση αποφασιστικότητας. Ένα μέρος μου ήθελε απλώς να μπει μέσα και να σκοτώσει τον Λανς καθώς κοιμόταν. Θα τελείωνα γρήγορα. Δεν θα χρειαζόταν ποτέ να αντιμετωπίσω την προδοσία του. Δεν θα χρειαζόταν ποτέ να αντιμετωπίσω τον άντρα που είχα σκεφτεί ως πατέρα, αδερφό και φίλο και να τον ρωτήσω αν υπήρχε κάτι αληθινό μεταξύ μας ή αν ήταν όλα ψεύτικα. Δεν θα έπρεπε ποτέ να δω τα μάτια του Λανς να χάνουν τη σπίθα που σήμαινε ότι ήταν ζωντανός.

Ωστόσο, ήξερα ότι είχα φτάσει πολύ μακριά για να μην μάθω την πλήρη αλήθεια. Έπρεπε να ξέρω σίγουρα. Έπρεπε να το ακούσω από τα χείλη του Λανς και να το δω στα μάτια του. Ένα μέρος μου επιθυμούσε διακαώς να μάθει ότι όλα ήταν ψέματα από τον Ριτς.

Σοκαρίστηκα όταν είδε τον Λανς να κολυμπάει στην πισίνα όταν πλησίασα με σηκωμένο το όπλο.

Η καρδιά μου σφυροκόπησε άγρια ​​στο στήθος μου και ένιωσα μια μικρή ζάλη.

Δεν ξέρω πώς σήκωσα το όπλο πάνω του, μα το έκανα ήδη και ήταν αργά για να το πάρω πίσω.

Δεν μπορώ.

Μπορώ.

Μπορώ.

Μπορώ.

Ο Λανς βγήκε από το νερό και σκούπισε το πρόσωπό του. Του πήρε μια στιγμή για να με δει να στέκομαι κοντά στην άκρη του νερού. Χαμογέλασε για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μέχρι να παρατηρήσει το όπλο στο χέρι μου. Ο Λανς αγριοκοίταξε και κούνησε το κεφάλι του.

- Μακάρι να μπορούσα να πω ότι είμαι έκπληκτος Κέην.

Έκλεισα τα μάτια μου για μια στιγμή. Όταν τα άνοιξα, ανταπέδωσα τον θυμό του Λανς.

- Δεν είμαι ο αδερφός σου Λανς. Αμφιβάλλω ότι με είδες ποτέ έτσι.

- Αιμορραγείς!

Είπε.

Ο τόνος του ήταν απλός και απτόητος.

Σκούπισα το μέτωπό μου.

- Είχα μια συζήτηση με τον Ριτς. Δεν τελείωσε καλά.

Ο Λανς χαμογέλασε.

- Αυτό είναι όλο; Δεν με νοιάζει αν τον σκότωσες, Κέην. Πάρε το όπλο από μπροστά μου.

Διέταξε. Πάντα έδινε εντολές. Πάντα πίστευε ότι είχε το δικαίωμα, ειδικά όταν επρόκειτο για μένα.