This Devil #2: Devil may cry (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 22

Άιρις

Το κάθαρμα!

Τον μαλάκα!

Τον....ό,τι και να πω λίγο είναι!

Μετά από εκείνες τις στιγμές στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που εγώ νόμιζα ότι...ότι... ότι κάτι άλλαξε ανάμεσά μας!

Έδειχνε τόσο ευάλωτος!

Είχε κλάψει! Ο Κέην δεν έχει κλάψει ποτέ! Δεν τον είχα ικανό. Νόμιζα ότι ήταν αναίσθητος και ότι τίποτα δεν τον λύγιζε! Ήξερα ότι τον σκότωσε. Σκότωσε τον Λανς ακόμα κι αν αρνείται να το συζητήσει. Εγώ ξέρω ότι τον άλλαξε. Νόμιζα πως ήταν για καλό κι ότι επιτέλους κατάφερα να τον κάνω να δει αυτά που νιώθω και να κάνουμε μια νέα αρχή μαζί, αφήνοντας πίσω το παρελθόν!

Το έκανα μια φορά, όταν ακόμα δεν ήξερα τί θα βρω μπροστά μου, όταν το μέλλον ήταν άγνωστο για μένα. Μπορώ να το ξανακάνω. Μπορώ να τα σβήσω όλα για μια ακόμα φορά. Μου είναι ευκολότερο γιατί αυτή τη φορά έχω τον Κέην! Δεν βαδίζω στο άγνωστο.

Ξέρω ότι το μέλλον μου είναι αυτός ο μαλάκας! Αυτός ο εγωίσταρος! Αυτό το ξεροκέφαλο, κάθαρμα!

Ο άντρας με κρατούσε σφιχτά πάνω του σαν να είμαστε εραστές.

Το χέρι του πίσω από το κεφάλι μου, κρατούσε το πρόσωπό μου μέσα στο στήθος του ώστε να μην μπορώ να φωνάξω και με οδηγούσε έξω απ' όσο μπόρεσα να καταλάβω. Το άλλο χέρι του με κρατούσε σφιχτά από τη μέση περισσότερο για να με ακινητοποιήσει και να μην μου μπουν περίεργες ιδέες.

Γαμώτο. Ήμουν ήδη εκνευρισμένη με τον Κέην για τον τρόπο που με ξεγέλασε και ήθελα να ξεσπάσω. Δε μ' ένοιαζε αν ήταν άλλος. Δεν θα τον άφηνα να με κουμαντάρει. Αρκετά ανέχτηκα τον Κέην και τις ηλίθιες εντολές του. Αν τον πιάσω στα χέρια μου, θα τις χώσω εκεί που ξέρει και αυτή τη φορά αυτός θα είναι που θα κλαίει και θα με παρακαλά να σταματήσω!

Ξαναβρήκα δυνάμεις αφού πέρασε το πρώτο μούδιασμα από τα χτυπήματα που έδωσα σ'αυτόν και δεν του έκαναν τίποτα.

Άρχισα να τον χτυπάω ενώ ακόμα περπατούσαμε. Δυστυχώς όμως πλέον είχαμε απομακρυνθεί και μπορούσε πλέον να με σταματήσει χωρίς να ανησυχεί αν μας βλέπουν και να τραβήξουμε την προσοχή.

- Ηρέμησε γατάκι και σταμάτα να παλεύεις. Δεν καταλαβαίνεις τί θα κάνω; Θα σε πάω σπίτι σου. Αυτό δεν ήθελες;

- Κάποτε ναι. Τώρα θέλω να πάω εκεί μέσα και να τον πλακώσω τον Κέην στο ξύλο. Μη μου στερείς αυτή τη χαρά!