Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir korku daha doldu içime Sayılı günler varken aklımda sadece bu soru var Ölüm bedenimi bulursan ne olacak? Bu tranvayı sana yaşatmam doğru olur mu?
Aslında beni yavaş yavaş öldüren ilaçların beni tamamen öldürmesine izin verecektim ama bu sana ve tüm güzel anılarımıza ihanet olurdu
Sanırım sonumu son kez özgür hissederek getireceğim
Sen yanımdayken olabildiğince normal davranmaya çalışıyorum Anın tadını çıkartıp güzel anılarımıza daha da güzellerini katmakiçin uğraşıyorum
Bir yandan da sürekli arkadaşlarımla konuşuyorum Özellikle Kawa O da bana çok kızacak farkındayım Yine de hepsine özel birer not yazıp özürümü dileyeceğim
Samu'm biricik ikizim Sen evden gittikten sonra tek durağım orası Hep yaptığımız tatlı atışmalarla eğleniyoruz
Sonra evimize dönüyor sana en sevdiğin yemekleri hazırlıyorum
Onları umursamamaya çalışıyorum Hiç kolay olmuyor ama bunu yapmazsam her şey mahvolur
Bu gün maçınız vardı İtiraf etmek gerekirse salyalarım aka aka izledim Özellikle voleybol oynarken öyle mükemmel görünüyorsun ki Kelimeler boğazımda düğümleniyor resmen
Orada seninle olmak isterdim ama voleybolu bıraktım Herkesin oldukça şaşırdığı bir karardı biliyorum ama tahmin edeceğin gibi bunun sebebi onlar Susmuyorlar ve ben artık kendimi vererek oynayamıyorum Takımda kalmak takıma ihanet olurdu
Her şeye rağmen kararıma saygı duyup yanımda durdun Sana olan minnetimi ve sevgimi burada dile getirmeme gerek yok sanırım
Hah Hatırladım! Bir şeyden bahsedecektim ama hatırlamıyordum Maçta rahatça seni izleyebilmek için ilaçlarımdan aldım Ama biliyorsun bir tane işe yaramıyor O yüzden ben üç tane içtim
Lütfen bana kızma Sadece rahat olmak istemiştim Birkaç saatte olsa
Sadece kendimi biraz kötü hissediyorum Beynim tamamen uyuşmuş gibi
Sanırım sabaha kadar geçmiş olur Önemli olan işe yaraması Maç boyunca hatta eve gelip yaptğımız kutlama boyunca onları ne gördüm ne duydum Benim için pahabiçilmezdi
Bir yandan senin için bu sayfaları doldururken bir yandan diğerleri için mektuplar yazmaya başladım Hepsinde teker teker hikayemi anlatmak benim için zordu Hele onlar yanımdayken tahmin edebileceğinden daha zor
Bu yüzden ortak bir mektup hazırlamaya karar verdim Yazmak için güç bulursam yazacağım
Bu aralar seni boşlamış gibi hissediyorum Sanki sana gösterdiğim sevgi azalmış gibi Farkında bile değilim ama akşam olup tek kaldığımda günümü ne kadar boş ve yalnız geçirdiğimin farkına varıyorum
Ama sen biliyorsun değil mi Omi'm Seni ne kadar çok sevdiğimi Sana ne kadar çok bağlı olduğumu Sana ne kadar çok bağımlı olduğumu
Seni ilk gördüğüm zaman aklıma geldi Kamptaydık İlk andan dikkatimi çekmiştin Yüzündeki maskeye ve takımının iğrenç(şahsi düşüncem) formasına rağmen oldukça mükemmel görünüyordun
Dışarıya karşı olan tutumun beni biraz üzmüştü Şansımızın asla olmayacağını düşündürttü İki gün falan seni izledim Bakışlarım hiç karşılık bulmadı Belki farkındaydın belki değil
Üçüncü günün sonunda ikimiz fazla antremana kalmıştık ki sen antreman yapmak için kalabalığın gitmesini beklerdin Duşa girmiş, temiz kıyafetlerimi giymiş, çantamı sırtıma takmış odadan çıkacaktım ki sen geldim
Etrafa bakmadan maskeni çıkartıyordun Sonra karşı karşıya geldik Durdun ve bana baktın Bu kadar yakışıklı olman suç olmalıydı tamam mı?
Bir süre birbirmize baktık ve sen gülümsedin Tanrım sen bana gülümsedin Millete tiksinç bakışlar atıp herkese laf sokan sen bana gülümsedin! Ve daha sonra hiçbir şey yokmuş gibi çantana ilerledin
Kendimi oradan nasıl attım hatırlamıyorum bile Kalbim maratona çıkmış gibiydi Öyle güzel gülümsüyordun ki Ta o andan itibaren farkındaydım o gülümsemeye bağımlı olacağımın
Bu yüzden gülümsemeni asla soldurma sevgilim İlk gülümsemene aşık oldum ben senin
Özür dilerim sevgilim Yaptığım ve yapacağım her şey için
![ごめん [Sakuatsu]](https://img.wattpad.com/cover/305113376-64-k681855.jpg)