Შენ Კრიმინალი Ხარ (Დასრულებული)

💜7💜

Აზას pov:

Ამის დედაც დილით თავი საშინლად მისკდება თან ვათვალიერებ ოთახს და ვხვტრბი რომ ჩემს მყუდრო ოთახში არ ვარ

- გაიღვიძე უკვე - ვიღაცის ხმა მესმის ვხედები იქით საიდანაც ხმა მესმის ეს ხმა კი კარებიდა მოდიოდა

Კარები იღება და შემოდის ბიჭი მართლაც ძალიან სიმპატიურია გრძელი თითები ფუმფულს ტუჩები კაცი იფიქრებს ტუჩების ნაცვლად ბალიშები აქვსო , ლამაზი თვალები რომელიც ბევრის მთქმელია , მისი თმა ბზინავს
Ქვევით შარვალი აცვია არც ტანზე მომდგარი და არც  ძალიან გააშლილი, ზევით კი თეთრი მოკლემკლავიანი მაისური , ვაკვირდებოდი მისი სახის თითოეულ ნაკვთს

- შენ გეუბნები არ გესმის - ფიქრებიდა მის ხმას გამოვყავარ

- მმმეეე იიცით დიახხხ გგგისმენთ - ღმერთო რა იდიოტი ვარ

- დავიჯერო ისეთი ლამაზი ვარ რომ ენა დაგება - ფუუ ზედგამოჭრილი ნარციისსი რაა

- ნარცისო - ჩავიბუტბუტე ჩემთვის Და თვალები ავატრიალე

- მესმის - საიდან გაიგო ? Იქნებ ჯადოქარია ?

- ეგ იმიტომ ვთქვი რომ გაგეგო - მივახალე პირში მე

- ჯიუტი - ამან მე რა მიწოდა ამას თავი ვინ გგონია

- მესმის! - (მე)

- ეგ იმიტომ ვთქვი რომ გაგეგო - ამან ახლა რა მე დამცინა დამპალი

Უცებ გონებაში გუშინდელი ამბავი მიტივტივდება ღმერთო ჩემოოო ეს რა გავაკეთე

- გუშინდელისთვის ბოდიშს გიხდი იცი მე - გამაწყვეტინა

- არაუშავს - რა კეთილია მაგრამ ნარცისი

- ვაიმეეეე! - თავზე ვირტყამ ხელს და საწოლიდან ელვის სისწრაფით ვდგები

- რამოხდა? - Ის ბიჭი დაფეთებული იყურება იქით აქეთ

- Ლიზი მომკლავს! გუშინ მთვრალი რომ ვიყავი არც ლიზი არ გამხსენებია და არც ლიკა ღმერთო ახლა რა ვქნა! - დავიწყე ყვირილი ბოლო ხმაზე