-Yazardan-
Yağmur son gücüyle yağmaya devam ediyordu. Şu an nerede olduğumu bilmiyordum. Kaybolmuştum. Burası bayağı ıssız bir yerdi. Üstümdeki mavi elbise sırılsıklam olmuştu.
(...)
En sonunda bir ev gördüm. Oraya doğru koştum. Ev biraz ürkütücü gözüküyordu. Kapının önüne geldim. Kapıyı çaldım. Kimse açmıyordu. Bende bağırdım.
"Hey! Kimse yok mu?!"
Evin pencerelerinin önüne geldim ve evin içine doğru baktım. Çok fazla bir şey gözükmüyordu. Ben camdan evin içine bakmaya çalışırken kapı açılma sesi duydum. Kapının önüne geldiğimde ise karşımda bir erkek duruyordu
. "Merhaba? Lütfen bana yardım edebilir misiniz kayboldum."
Bana uzun bir süre baktı, konuşmadı.
"Tamam gir içeri."
Ona başımı salladım ve evin içine girdim.
"Çok teşekkür ederim."
(...)
Elindeki suyu bana uzatırken konuştu.
"Ne oldu sana? Nasıl kayboldun?"
"Şey beni buralardaki bir partiye davet ettiler. Bende arabamla buraya gelirken yolda arabam bozuldu. Telefonumun da şarjı bitti. (bir insan bu kadar şanssız olur be) Bende birileri var mı diye bakınayım derken kayboldum."
"Anladım."
Suyu içtim.
"Dur ben sana kıyafet getireyim. Böyle durma."
Ona yavaşça kafamı salladım. O da evin içindeki odalardan birine girdi. Elinde bol bir tişört ve eşofmanla yanıma geldi.
"Bunları giyersin şu odada."
"Peki teşekkür ederim."
(...)
"Ee aç mısın? Bir şeyler yiyelim mi?"
"Aslında hayır diyemeyeceğim."
"Tamam gel o zaman."
Beraber mutfakta yemek yaptık ve masayı hazırladık. Yemeğimizi yerken konuştu.
"Biraz kendinden bahsetsene."
"Ben Kwon Na-eun. 21 yaşındayım ve üniversite son sınıf öğrencisiyim."
"Bende Jungkook. Jeon Jungkook. 24 yaşındayım."
"Peki senin mesleğin ne?"
Jungkook yemek yemeği bıraktı.
"Yanlış bir şey mi yaptım?"
"Hayır. Ben....benim bir mesleğim yok."
"Anladım. Ha bu arada evin çok güzelmiş. Sadece dışarıdan bakıldığında ürkütücü bir eve benziyor."
Jungkook güldü.
"Öyle mi?"
"Evet."
Bende ona karşılık verdim gülerek.
"Gülünce çok tatlı oluyorsun."
"Teşekkür ederim. Bu arada yemek çok güzel olmuş."
"Normalde bu kadar iyi yemek yapamam. Senin elin değdiği için bu kadar güzel oldu."
"Ben de yemek yapamam ki."
Jungkook gülümsemeye devam etti.
"Şey istersen bugün burada kal. Hem baksana iyice akşam oluyor."
