"ဝါးးးးး အာ့ လေးလိုက်တာ"
ဟိုဆော့တယောက်အိပ်ရာနိုးတော့ထဖို့လုပ်လိုက်တဲ့အချိန်
ခါးပေါ်ကလေးလံမှုကြောင့် မထနိုင်ဖြစ်သွားရတယ်
"ဘာလဲဟ လေးလိုက်တာ ဟမ် ဒါက"
ခါးပေါ်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ
သွေးကြောစိမ်းေတွနဲ့ရှည်သွယ်သွယ်လက်တစုံ
"နိုးနေပီလားအသဲ"
"အမ်းနိုးပီ"
"နိုးရင်ထလေ ဘာလဲမောင့်ရင်ခွင်ကနွေးနေလို့လား"
"ဆုတောင်းလေမင်းဖက်ထားတာကိုဘယ်လိုထရမလဲ"
"အို့ မောင်မေ့သွားတာအသဲကဖက်လို့ကောင်းလို့ပါ"
"တော်ပီဖယ်တော့ထတော့မယ်"
"ဟုပါပီဗျာ"
"ဟွန့်"
"မောင်လေအသဲနဲ့အတူမနက်တိုင်းဒီလိုနိုးထရရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲ"
"ဟမ် ဘာ ဘာတွေပြော တော်တော့ ဒုန်းးး"
ထယ်ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် ဟိုဆော့ရဲ့
မျက်နှာလေးဟာရဲခနဲ ရှက်ရှက်နဲ့ရေချိုးခန်းတံခါးကို
ဆောင့်ပိတ်ပီးသာဝင်ခဲ့တော့သည်
"အားးချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"
တကယ်တော့ထယ်တယောက်ဟိုဆော့
မနိုးခင်ကတည်းကနိုးနေခြင်းပင်
မျက်နှာလေးကိုထိုင်ကြည့်နေတုန်း
လှုပ်လာပီးထဖို့ပြင်နေတာကြောင့်
ပိုတိုးဖက်ထားပီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေခြင်းသာ
အသဲကိုစလိုက်လို့အသဲဖြစ်သွားတဲ့မျက်နှာလေးက
သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ဒီလိုလူသားလေးကို
ကျနော်သိပ်ချစ်ရပီးပိုင်ဆိုင်ချင်တာ
မမှားဘူးမလား
"ငါပီးပီ မျက်နှာသွားသစ်တော့ထယ်လေး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါအသဲ အောက်မှာစောင့်နေနော်"
"အင်းအင်းစောင့်နေမယ်"
ဆော့လည်းပြောပီးတော့အောက်ဆင်းဖို့ပြင်ချိန်
"အသဲ!"
ရေချိုးခန်းတံခါးဝကနေလှမ်းခေါ်တဲ့ထယ်
"ပြောဘာလဲ"
"ကျနော်တို့အခုပုံစံကလေလင်မယားတွေနဲ့တူတယ်နော်သိလား"
"အင်း ဘာ!!ကင်ထယ်ယောင်း မင်း"
ESTÁS LEYENDO
Our husbands is our aunt friends
Fanficရား!!!! ငါ့ကိုလွှတ်စမ်း မလွှတ်နိုင်ပါဘူး အသဲကလည်း လွှတ်ဝူး မင်းလည်းလွှတ်စမ်း ဘာလို့လွှတ်ရမှာအသက်ကလည်း လွှတ်ပါဝူး အား!!!ကင်နာမီ နင့်တူတွေလာခေါ်စမ်း!!! ခနလောက်သည်းခံလိုက်ပါသူငယ်ချင်းလေးတို့ရယ်
