karanlığın çocukları

sokağın ortasında yanlızlıkla başa çıkan kimsesizler

"Her ne kadar yanlızlık bir kelimeden ibaret gibi düşünen insanların hiç biri dünyanın geri kalanını düşünemediler"

Yanlızlık karanlığa gömülmüş bir mezar,kimsesizlerin tek dostu,yanlız kaldığımda daha 7 yaşındaydım. Amcamın defol burdan deyişini asla unutmam oysa ben annemden sonra babamı kaybetim diye saatlerce mezar başında bekleyen, kimseye zararı olmayan kimsesizdim taki istanbul sokaklarına düştüğüm andan beri. Beni uyandıran, kendime getiren , dünyayı görmemi sağlayan o sokaklar daha kimleri kendine getirmişti. Karanlığa mahkum olan dört tane çocuğu, o çocuk yaşında bir olup tüm kimesesizleri bir araya getiren,İstanbul sokaklarını ayağa kaldıran dört çocuk.
Peki kader bunları nerde ve ne zaman karşılaştırdı. Her şeylerini sadece o kaldırımlarda uyuyan, her gece ağlamalarına dayanamyan dört çocuk
Mustafa,Emir,Aleyna ve ben yani ESİLA AYDEMİR soyadını ailesi öldüğünden beridir soyadsız olan kız ama birbirinden acılı hikayeleriyle yaralarına merhem olan dört çocuk tüm dünyaya örnek oldular şuan her biri yüz binlerce kişi tarafından hayran olunan kişileriz ama her ne olursa olsun biz hala o kaldırımlarda saatlerce ağlayan çocukların kırgınlığı yüreğinde bulunduran kişileriz ve başlama hikayem

İlk başta ne yapacağımı bilmiyordum ve arada gurulduyan karnım sinayler veriyordu artık bir şey yapmam lazımdı bir iş bulmalıydım ama kahrolası hiç bir yer kızım diye almıyordu ve bende bir şeyler bulmaya çalışıyordum ve ne yapacağım diye düşünürken neyi iyi yaptığım aklıma gelmedi ve bende Kazancımı araba camları temizliyerek elde ettim. Ne bir memur ne bir polis beni aramaya çıkmamıştı 12 yaşıma kadar hem okuluma hem de kendimi bakıyordum ve bu sokakları psikopat kızı olmuştum bir kaç kişi tanısamda sadece bugünün iyimiydi diye Soruyordum oda insanlık hali diye ve bir gün tam uyuyordum ki yeni birinin karanlığa mahkum oluşunu gördüm ve yanına gidip ağlamak bi fayda etmez kalk ben kendimi yedi yaşımdan beridir sadece bir kaç sözle avutuyorum.
Kız ne yapabilirim bana yardımcı olurmusun, dedi. O benim aksime sarışın yeşil gözlüdü ve nazikti kız bana öyle sarıldı ki ben ne yapacağımı bilemedim ama içimden bir ses bu kıza yardım et diyordu ve yaptım. Kıza ilk başta ağlamak seni bu sokaklara sadece ölmene yardımcı olur sana bi faydası dokunmaz diye açık sözlü oldum. Kızı korkutmak istemem ama gerçekleri görmesi lazım. Ona tavsiyeler verdim kendine göre bir iş bul dedim. Oda hayvanlara bakmakta bir numaraymış kimde kedi köpek varsa gezdirir bakımını yapardı ve biz de gün sonunda paramızı birleştirerek bir kazanç sağlardık hayatımın ilk dostuyla böyle tanıştım ALEYNA BOZYURT ailesi tarafından sevilmeyip dışarı atılan 11 yaşında bir kız dertlerine derman olan ben Aleynayla tanışma hikayemiz bu ve yaralarını kapatan ilk kişilerdik.

Günlerden bir gün tam uyuyorduk ki bir bağırma ve çığlık sesi kalkıp bakmaya gitmiştim Aleynay'sa tam tersi korkmuştu ve köşede bulduğumuz bataneyiyeye sarılmıştı Aleynaya yerinde kal dedim ve sokağı döndüğüm an kanlar içinde iki beden ve üzerinde benden bir yaş büyük gibi bir erkek çocuğu. Bağırışları tüm sokakları doldururken çocuğun ağzını kapatım elimle bu dayanılmazdı içinde olduğu durumu düşünürsem normal ama hiç bir şeyi ağlayarak geri kazanamazdı. Ona aynı bu cümleyi söyledim "hiç bir şeyi ağlayarak geri kazanamasın" ben ne yapacam dedi.
Ben ise arkadan Aleyna'nın sesi bize katılabilirsin, dedi. Bende Aleyna sana yerinde kalmanı söylemiştim.
Biraz bile olsa o bedenler başındaki çocuk gülmüştü bense hayretler içinde ona bakıyodum çocuk bu tepkime de gülmüştü sonra elerine bakınca yüzü düştü ve bana ağlamaklı gözleriyle gerçekten katılabilirmiyim,dedi
Bende evet dedim. Buna alışmak zor ama evet dedim ve ona dA bir iş bulmalısın dedim. Oda bir dönercide sipariş götürüyordu ve o günden beridir biri daha yaralarımızı kapatan biri geldi MUSTAFA KARADERE abimiz bizden sanki daha tecrübeliydi sanki yıllardır sokağa düşmüş gibi abimiz oldu ve düşündüğüm gibi benden bir yaş büyüktü sezgilerim iyiyidi ayrıca güler yüzlüydü ve yaralara derman olan bir kişi daha kimsesizlere katılmıştı.

Üç kişi olduğumuz için daha büyük bir yere geçmemiz lazımdı arıyorduk ki tekrar bi bağarış geldi ben bu sefer cesur olmayı bırakıp U dönüşü yapınca Aleyna ve Mustafa kolumdan tutarak sürükledi. Bu sefer çocuk lanet olası şey meraklı değilim zaten sizin evinize diyip ayağının önündeki taşı fırlatı Aleyna'nın ayağına çarptı ve canı çok acımıştı bense ordan o çocuğa sövüyordum. Mustafa sakin be kızım adamı dövüyoruz diye söyleniyodu. Sonra yanımıza geldi ben konuşmuyordum ve trip atıyordum ve sürekli laf sokma peşindeydim bana ne oldu bilmiyorum ama Aleyna'nın ayağı hala ağrıyo ben trip atınca Mustafa'dan fırça yiyiyordum. Her gün gibi bugün de tepede oturuyorduk ve Emir geldi ve konuşmaya başladı. Başta iyi bir başlangıç olmadı ama ben EMİR BOYGÜR tanıştığıma memnun oldum bende memnun olmadım dedim. İyi bir çocuktu ama dikkat etmeliydi benim kuyruğuma basarsa kötü olur ve Emir'de iş buldu kendisine o önceden de sokağa düşmüş alışmıştı ama Aleyna Mustafa'dan önce gelmesine rağmen alışmamıştı ama tabiatında bu vardı o annesi ve babasının prensesiydi.Böylece bir devrim yaratmak için ULTRA DÖRTLÜ birleşmiş oldu .