karanlığın çocukları

kimsesizler uyanıyor

"Bir insandan kaldırımda uyuyacak diye para aldınız, bunu servetiniz şölensin diye tüm dünyaya alın teri dediniz bu emek değil,  kurnazlık"

Geceydi ve bi aradan bağırma sesi geldi uçtan bakıyordum ve çocuğa bağırarak bu kadar mı para getirilir bune bugün yolun üstünde uyacaksın kaldırım yok bense tam giriyorum ki oraya kızım bi her seferinde başını belaya almazsan diyen Emire baktım Emir beni tanmıyomuşsun gibi konuşma dedim ve adama senin hadi değil sokak değilmi kaldırım değilmi senin tapulu malın mı diye bağırdım. Adam bağırdı başıma iş açma dedi bende bağırarak madem kabulnemiyosun o kadar parayı git kendi paranı kendin kazan pislik herif ve çocuklara dönerek hiç biriniz o adama tüm emeğinizi vermeyin o elerinze yazık değilmi gelin gerekirse beraber uyuruz benimlemisiniz hepsi berber senleyiz Esila diye bağırdı ve adam bana seni lanet olası şey deyip bıçak çekti ve bi anda orda olup olmayan herkes toplanıp adam bıçak çektiler ve o bıçağı içeri sok dediler bense 2 3 kişi çekseydi yeterliydi dedim ve aldım hepsini güzelce yatırdım ve Emir Aleyna ve Mustafa tekrar beni kızım sen böylesin diye bağrıyodu Mustafa bağırarak kimin kardeşi be dedi ve kafasına patladım salak neden vuruyorsun dedi . Emir ve Aleynayda gülüyorlardı bense fısıldıyarak çocuklar uyuyo sus sizde uyuyun hadi ben uyuyorum dedim ve çocuklardaki parayı toplayıp her birine yarin bir simit alıcaktım sabah ben ve mustafa simitçi şevket abinin yanına gittik o kadar simit aldık ki şevket abi hayırdır aylık mı dedi bende hayır şevket amca ailemiz büyüdü diyelim aferim kızım diyip başımı okşadı ve her birine çay ve simit verdim ve hepsini işe gönderdim ve böylece kimsesizler bir olmaya başlıyorduk.