İşte benim bütün hikayem burada yeniden başlıyor üvey ailemle beraber geçirdiğim 10 yılda kendimi tamamen yalnız hissediyordum vampir olduğumu biliyordum ama insan yemekleriyle de beslene bildiğimi de biliyordum kendimi dünyada tek ve yalnız sanıyordum neyse ki 16 yaşıma girecektim...
Şimdi beni ve her iki ailemi tanıyorsunuz orijinallerle dolu olan ailem ve fanilerden oluşan ailem, sıra başta söylemem gereken güne geldi , doğum günümden sadece iki gün önce her zaman ki sıkıcı lise hayatını yaşarken birden onu gördüm. Rony'i okulda ki bütün kokuları tanırdım o hariç ilk defa onu hissettim iliklerime kadar onu arzular oldum ve onun bana olan bakışlarını yakaladım ve dayanamayıp hemen oradan uzaklaştım bunu fark etmiş olmalı ki hemen arkamdan geldi benim anlamadığım tek şey nasıl benim hızıma yetişti ve ben fark etmeden bana yaklaştı? bunu o gün pekte önemsemedim neyse... tam okuldan çıkacakken biri kolumu tuttu ama öylesine güçlüydü ki oracıkta kaldım kim diye bakarken rony olduğunu anladım ve bana merhaba ben rony dedi ben o anlık şok ve mutlulukla bende violet dedim ama o kadar hovardayım ki gözümün önünde ki bütün ip ucunu kaçırmışım, derken biz sohbet etmeye başladık o gün gece yarısından önceye kadar beraberdik ve çok güzel vakit geçirdik ama rony bir anda saatine bakıp bana hiç bir şey demeden yanımdan uzaklaştı işin garibi ondan tek bir iz kalmadan gitmesiydi, o sırada telefonum çaldı arayan annemdi ( linda ) beni eve çağırıyordu bende rony düşünmeyi bırakıp eve döndüm annem bir sürü kıyafet almış ve bana hangisini seçeceği mi sordu bende umursamaz bir tavırla kan kırmızı olan abiyeyi seçtim ve hemen odama çekildim. Ama aklımdan çıkmayan tek bir suret var oda rony o an aklıma tekrardan ronyle olan son dakikalarımız geldi. Artık bir şeyden emindim rony göründüğü gibi biri değil çünkü ; bu günü tekrar tekrar düşünüp zihnimde canlandırdığımda rony ile alakalı bir çok boşluk olduğunu fark ettim. Aklıma gelen ilk ve tek şey onun bir büyücü olduğuydu çünkü ancak bir büyücü bir vampire yakalanmadan ortadan kaybolabilirdi, bu şekilde rony' nin normal olmadığına artık emindim ve yarın ona sormak için sabırsızlıkla beklerken uyuya kalmışım.
BÖLÜM SONU
Lütfen yorumlarınızı esirgemeyin ve eğer beğendiyseniz de hikayemi yaymayı, tavsiye etmeyi unutmayın sevgili okurlarım iyi geceler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEZ
Vampire"dünü değiştiremezsin geçmiş bir zaman, yarını bilemezsin gelecek bir zaman ancak bu günü kurtarmak senin elinde."
