Bad Girls Club

0.5

Hayatımın hiçbir döneminde belaya bulaşan bir insan olmamıştım. Derslerimden başka hiçbir şeyle ilgilenmez, sosyal anlamda doğru düzgün aktivitelerde bulunmazdım. Ailemin belirlediği kalıplara uymaya özen gösterir yanlış bir hareket yapmamak için uğraşırdım. Hayatım monoton ve fazlasıyla sıkıcıydı ta ki Lily'i yaptığı pislikler yüzünden şikayet edene dek. Sonrası, pislikleri yüzünden ikimizi de rezalet bir okula düşürmesiydi. Cara'nın anlattığı kadarıyla Lily aslında yirmi yaşındaydı ve kurduğu özel bir çeteyle birlikte illegal işler yürütüyordu. Bu işleri yürütmek için de sıradan liseli kızlar gibi davranıyorlardı. Cara anlatmasa asla tahmin edebileceğim bir şey değildi. Başım çatlayacak gibi ağrırken kendi kendime kızıyordum. Nasıl olabilir de Lily ile kendimi aynı kulvarda görüp ona meydan okuyabilirdim ki? Acınası hâldeydim.

"Keşke bunları söylemek zorunda kalmasaydım Lorena, üzgünüm. Seni de manipüle etmesine izin veremezdim. Dosyadaki hiçbir kızdan haber alınamıyor, son sayfadaki senin ismini görünce Lily seni bana getirmeden önce sana ulaşıp seni aydınlatmak istedim. Daha fazla bu işi yapmak istemiyorum ama Lily her ne halt yiyorsa hepsini ortaya çıkarmak istiyorum. Bunun için de senin yardımına ihtiyacım var."

Dosyada ismi bulunan kızlara ne olmuştu, neden onlara ulaşılamıyordu? Kalbim korkuyla titredi. Ya Lily onlara bir şey yaptıysa? Ne kadar acımasız biri olabileceğini biliyordum ama bu kadar ileri gidebilir miydi? Gitmezdi, değil mi? Arabanın içerisindeki oksijen yetersiz geldiği için kendi tarafımdaki pencereyi açtım ve bir süre soluklandım. Bu süre içerisinde Cara, beni sakince bekledi. Nefes almak zor geliyor, bedenim stresten koltuğa yığılacakmışım gibi hissettiriyordu.

"Ben-"
Cümlemi kafamda toparlamaya çalıştım.
"Ben sana yardımcı olabileceğimi sanmıyorum Cara. Beni uyardığın için teşekkürler ama ben Lily'e oyun oynayacak kadar güçlü değilim."

Cara kaşlarını çattı ve önüne gelen saçlarını geriye attırdı.
"Korkmakta haklısın, Lily sıradan biri değil ve yapacağı pisliklerin sınırı yok. Ancak, oyuna çoktan dahil edildin, oyuna dahil edilmeseydin sana bu teklifi asla sunmazdım emin ol. Lily'nin seni rahat bırakmayacağına eminim Lorena. Çoktan bu işe bulaştın, sıra sana geldiğinde o kızlar gibi kaybolursan ne olacağını bir düşün. İşbirliği yaparsak ona karşı kullanabileceğimiz kozlarımız olabilir."

Yüzünü tamamen bana doğru döndü ve gözlerimin içine baktı.
"Seni basit bir piyondan ibaret olarak görüyor, bense sana daha fazlası olmayı vadediyorum, Lorena."

Lily hakkında öğrendiklerimin beni mahvetmesi yetmiyormuş gibi bir de ondan bilgi almak zorundaydım. Nasıl bir işin içindeydim ben? Nasıl bu duruma düşmüştüm? Lily neyi amaçlıyordu? Dahası bundan sonra nasıl bir yol izleyecektim? Gözlerim doldu, Tanrıya şükür arabanın içi sokak lambasının loş ışığıyla aydınlanıyordu. Cara'nın gözlerimin dolduğunu görmesini istemedim.

"Peki, bundan sonraki adımımız ne olacak?"
Cara teklifini kabul edeceğimi anladığında zoraki gülümsedi.
"Seni normal şartlarda olduğundan daha fazla yanında tuttu, çoktan yanıma gelmiş olman gerekirdi."
Biraz düşünüp konuşmaya devam etti.
"Senin hakkındaki planları her neyse uzun vadeli olduğu kesin. Bu süre içerisinde ona yakın olup bilgi almayı başarabilirsen Lily'i alt ederiz. Onunla iyi anlaşmaya çalış, suyuna git ve ağzından laf al."

Başımı olumlu anlamda salladım. Zor olacaktı ama başaracaktım. Tüm bunların sonunda gerçek Lily'i tanıyacak ve bunu onun yöntemleriyle yapmak zorunda olmayacaktım.

"Bugün birinin ağzından laf alman için seni mi yönlendirdi?"

Kaşlarımı çattım.
"Evet, gruba girmem için bunun gerekli olduğunu söyledi. Dahası grupla ilgili o zamana kadar hiçbir şey duymamıştım."

Cara zaten biliyormuş gibi kafasını salladı.
"Tahmin ettiğim gibi, seni denemiş. Bahsettiği grup dört kişilik bir grup falan değil, daha fazlası. Muhtemelen bu işe uygun olup olmadığını anlamak için seni bir teste tâbi tuttular."

Ellerimle yüzümü ovuşturarak derin nefesler almaya devam ettim.
"Korkuyorum ya başaramazsam ya her şeyi mahveder ve ikimizi de tehlikeye atarsam?"

Cara, güven verircesine omzuma dokundu.
"Endişelenme Lorena, adımlarımızı temkinli atarsak hiçbir pürüz çıkmayacak. Bu gece daha fazla konuşup kafanı doldurmak istemiyorum. Seni eve bırakayım, biraz dinlen."

Arabayı çalıştırdı ve yola koyulduk. Açık pencereden içeriye esen rüzgar saçlarımı dağıtıyordu. Derin nefesler alıp bugünün bir an önce bitmesini diliyordum. Yolculuk boyunca ne yapacağımı düşünürken fark edemediğim detay, evimin önüne geldiğimizde kafama dank etti. Cara adresimi biliyordu.

"Adresimi biliyorsun."
Diye mırıldandım.
"Fark etmedim bile."

Cara gülümsemeye çalıştı.
"Kusura bakma, dosyaya göz atmak zorundaydım."

Omuz silktim.
"Önemli değil."

Cara bile benim hakkımda bu kadar şey biliyorken Lily'nin neler bildiğini tahmin bile edemiyordum.
Arabadan inip Cara'ya teşekkür ettim. Eve girip sessiz bir sekilde odama çıktım. Ailem her şeyden habersiz uyurken duşa girip iyice temizlendim. Günün yorgunluğu duşla birlikte yok olsun istedim, üstümü giyinip yatağıma uzandım. Ay ışığının vurduğu tavanı izlerken hoşlandığım kadının bir yalandan ibaret olması beni mahvediyordu, belki gerçek adı Lily bile değildi. Gerçekleri öğrenmek için yapmam gereken belliydi. Lily'e eskisinden daha yakın olmak. Kafamda dolanan tilkilerin eşliğinde telefonumu elime aldım, mesajlar kısmına girip Lily'nin sohbetini açtım. Parmaklarım klavyede gezinirken oyunun ilk adımını attım.

Lorena: Bugün partiden erken ayrıldığım ve emirlerine uymadığım için çok üzgünüm Lily, sanırım biraz korktum. Yarın bu konuyu detaylıca konuşabilir miyiz?

Oyuna piyon olarak dahil olsam da dengeleri değiştirmek adına yeterince vaktim vardı.