İntihaşk | gxg (Tamamlandı)

Yokluğun'

Özel ders çıkışına gelmiştim.  Onu o kadar özlemiştim ki..
Yaptıklarına rağmen hala nasıl bu kadar sevebiliyorum orası da muamma ya.

1 ay geçti. Koca bir ay onsuz. Bu zaman diliminde pek bir şey yaptığım söylenemez. Ekinle daha çok yakınlaştık. Resmen çocuk herkesi ardında bırakıp 1 numaraya yükseldi. Bizi konuşturmak, barıştırmak için çok şeyi yaptı.

Sarhoş olduğum gecelerin bir kaçında onunla konuştum. Aramadan duramadım.

Telefonda benimle o kadar güzel konuşan kız gerçek hayatta yüzüme dahi bakmıyordu. Zordu. Bir zamanlar canım dediğin bir insanla yabancı olmak.

Çıkışlarını bir iki dakika kala heyecan yine hücum etti bedenime. Onu görme isteğiyle yanıp tutuşuyordum adeta.

Ve işte çıktılar.

Ekin "Aa burada mısın. Geleceğim demiştin ama ben gelmezsin sandım."

Aden "Geldim işte. Geliyor mu?"

Ekin "Evet, ayakkabılarını giyiniyordu ben çıktığımda."

Kolumdaki tokasına baktım. Kokusuna hasret kalmıştım..

Aden "İyi miydi bugün?"

Ekin "Yani, eh işte diyelim. 2 erkekle ilgili bir şeyler konuşuyorlardı."

Ve yeniden aynı acıyla baş başa kaldım.

Aden "Kim?"

Ekin "Sana kısaca şunu söyleyeyim. Kız seni de sıralamaya sokmuş. Baksana şuna. Erkekleri sıralıyor birde."

Geçen gece konuştuğumuzda bana kimseyi sevmediğini, hayatında kimsenin olmadığını söylemişti. Bu ne şimdi?

Sinir katsayım gittikçe artıyordu. 

Uzun süre sessiz kalmışım sanırım Ekinin seslenmesiyle kendime geldim.

Tam Ekine bir şey demeye hazırlanıyordum ki arkadan geldiğini gördüm.

Sikeyim ya böyle olmak zorunda değildi.

Gözlerine baktım. Hala yüzüme bakmıyordu.

Aden "Yüzüme dahi bakmıyorsun"

Dedim anlık gelen sinirle.

Bakışlarını yüzüme çevirdi.

Aden "Söylesene bu kadar kötü biri olmayı nasıl başardın sen"

Bıkmış bir ifadeyle:

"Yeter Aden. Bitmiş bir şey için kendini bu kadar düşürme."

Haklıydı. Onun için çoktan bitmiştim.

Gözlerimdeki kırgınlığı görüyor muydu?

Yine ve yeniden arkasına dahi bakmadan gitti.

Ekin "Umurunda dahi değilsin. Dedim ben sana  o sıralamada olan birisin sadece."

Aden "Her bir duyguyu yoğun şekilde hissetmek beni yeterince yordu. Uzun bir uyku istiyorum ve o uykudan asla uyanmamak."

Yazar'dan

Bazen öylesine söylenen bir cümlenin ve ya bir sözün karşındaki insanın hayatına, ruhuna, bedenine nasıl tesir edeceğini bilemiyoruz. Hatta çoğu zaman. Bazen tek bi laf bir insanı hayatından ediyor, bazen uzun süre travma altında kalmasını sağlıyor.

Asena'nın yaptığı da tam olarak buydu. Öylesine, umursamadan söylediği şeyler Adeni yavaşça hayattan koparıyordu.

Sonu nasıl bitmeli sizce?