Merhaba. Uzun zaman oldu yazmayalı. Aslında bir türlü kendimde o isteği bulamadım. Bazılarımız sadece okunma için yazarken bu durum bende biraz farklı. Burası, özellikle bu kitap benim yaşadıklarımı rahatca dökebildiğim ve yazdıklarımı okuyanlara bir şey katabildiğim yer. Farkındayım, kitap fazla karamsar. Benim son 1,5 yılımı, ruh halimi bir nevi hayatımı anlatıyor aslında. Yeniden buraya gelmemin nedeni de aslında tam olarak bu. İstemeden de olsa o dönemlere geri döndüm. Atlatmam yaklaşık 8 ayımı almıştı. Bu sefer kaç ayım gider hiç uğruna kestiremiyorum. Uzatmadan bölüme geçelim. İyi okumalar.
Aden'den
İntihardan 1 ay önce
Neredeyim, tam olarak bilmiyorum. Etraftakilerin hakkımda ne düşündüğünü umursayacak halde miyim? Kesinlikle hayır. Aklıma takılan sadece o.
Söyledikleri, umursamazca gülüşü. Tek takıldığım biraz tufah ama gülüşünün güzelliği. Beni sakinleştirmek için ellerimi tutuşu. Ne kadar acınası durumdayım dimi?
İçkimi yudumlarken, beynimde yankılanan sesleri duymamak imkansızdı.
"Aptalsın. Ne sandın? Gerçekten sevildiğini mi? Komik. Sadece ilgin için yanındaydım. Ha birde paran. İstediğim her şeyi yapıyordun ve ben bunu kaybetmek istemedim."
Aptaldım. Haklıydı. Söylediği her kelimede kalbimin nasıl acıdığını, gözyaşlarımın gözlerimi acıttığını görmedi. Her şeyden fenası o kurduğu son cümleydi.
"Senin takıntın yüzünden sevgilimle aram bozulsun istemiyorum Aden."
Orda öylece ne kadar durduğumu hatırlamıyorum. Tekrar şans verip hayatıma almamalıydım. Tekrardan yenilmemem gerekliydi. Ne de olsa ilkinde yaralayan ikincide mutlaka öldürürdü. Ölüyorum.
Söylediği, ağzından çıkan her harfin tonlarca ağırlığı varken üzerimde nefes almaya çalışmak ne kadar zordur anlayamazsınız.
Ağlayamıyordum bile. Tek düşündüğüm, yalan mıydı?
Evet.
Peki bir insan nasıl bu kadar gerçekçi oynayabilir?
Oynar.
Oynamış mıydı benimle? Evet.
Kendi ağzıyla söyledi. Peki, nefret etmem gerekirken neden canımı yakıyor öylece gitmesi? Bir kez daha.
Oysa yanında bir dakika bile kalmak istememem lazım dimi?Yapamıyorum. Kafamdaki sesler susmuyor. Kulaklarımı sağır ediyor sessiz çığlıkları.
Gitme zamanı? Evet.
Ama önce Ekine verdiğim sözü tutmam lazım. Arkamca ağlayacak, üzülecek tek kişi o.
Aden aslında çoktan vermişti kararını. Sadece kardeşi diye hayatına aldığı insanı bu şekilde bırakmak istemiyordu. Fakat dayanacak gücü yoktu, zaten insanlardan kopmuştu. Ekinin aniden onu tek başına bırakması, verdiği kararın aslında olması gerektiğini düşündüğü için bedenini bu boktan dünyadan kurtardı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntihaşk | gxg (Tamamlandı)
Truyện NgắnSeni sevmek intihar da, sevmemek ihtimal bile değil..