Ang tinig at lamig nitong ulan ay pawang luha ng kalangitan, isang mamasa-masang paligid sa ganda niring kasiyahan. Kagalakan, ang luha na siyang nagpapa-ulan sa ganda ng gabi na aking nararamdaman. Sa simoy ng nabasang daan, ay aking pagtuloy sa linalakaran at ang mga bawat sandaling ika'y hinahagkan
Huwag ka'ng umiyak sa pighati aking ligaya, bagkus ay gawin mo ito, para sa natagpuang pag-asa.
BINABASA MO ANG
Pandamang Prosa: Prose Poem
PoesíaTulaang Prosa o (Prose Poem) para sa taong natagpuan ang mga sarili sa pag-ibig. Nawa'y magustuhan niyo ang aking pinakamamahal na akda.
