pembe panter

8

"kalktim baktim gecenin ucundeymisim"

"Ben nasil bir kadinim hic sevilmemisim"

"istanbuldan gitmeyi hep denemisim de"

"sen aklima gelince geri gelmisim!"

Sokakta bagirarak sarkiya eslik ederken bugra ile yuruyorduk

Bugra benim cocukluk arkadasimdi abim yoktu ama bugrayi abi olarak goruyordum

yine ve yine babam bize geri dönmek istiyordu,bunun içinde neredeyse her hafta evimizin önüne gelip özür diliyordu,annem artık dayanamaz duruma gelmişti.

bu beni normalden daha fazla sinirlendiriyordu,ve artık şu duruma bir el atmam lazımdı.

ben babamın kızıydım, o lanet herife benziyordum ,lakin sadece sinirliyken,

babam zamanında çok acımasızdı,affetmezdi ve beni büyüttüğü zamanlarda böyleydi

beni hep eğitmek istedi ve başardı da

2008.07.21 (yazar anlatımıyla)

"daha hızlı koş" diye bağırıyordu babası kızına,dila artık koşamaz durumdaydı,henüz altı yaşındaydı güzel kız.

siyah kömür gibi kara saclarını yukarıdan sıkı bir şekilde toplamıştı,saat aksam üzeri dörde geliyordu ama acımasız babası kızının yorulmasını umursamıyordu.

onu eğitmesi iyiliği için değildi,yorulması içindi.

dila kocaman arazinin etrafımı tamı tamına iki saattir durmadan ,soluksuz bir şekilde koşuyordu,nefesi daralıyordu ama biliyordu durma şansı yoktu

çünkü durursa ve karşı gelirse vücuduna tekrardan izler gelecekti,bunu istemiyordu

annesi onu kurtaramıyordu ,zavallı kadın kocasından çok korkuyordu bu yüzden ne kocasıma engel olabiliyordu ne de kızını kurtarabiliyordu

dila 79. turunun ardından dizlerinin üstüne çöktü,babası olacak herifin yanına gitti ve şu sözleri söyledi "lütfen bırak beni baba" ağlıyordu "yalvarırım bırak," son sözlerinin üstüne babası dila'ya döndü

sinirli gözleri kızın üzerinde gezerken o gür ve bir o kadar da korkutucu sesi duyuldu "ayağa kalk" diye emir verdi kızına

dila zar zor ayağa kalktı ve babasının karşısında sulu gözlerle durdu,güzel saçları dağılmıştı,ve şuan hiçte iç açıcı gözükmüyordu

dila babasına sorgular gözlerle bakarken içten içe korkuyordu,çünkü babasının gözlerinde hep gördüğü duyguyu görmüştü,öfke

babası sonunda konuşmaya başladı ve şu sözleri söyledi "sen benim kızımsın ,her ne kadar bundan kimse memnun olmasa da bu bir gerçek.yalvarmayacaksın,gerekirse öleceksin ama yalvarmayacaksın,güçsüzlüğünü göstermeyeceksin,sen  dia marolsun,semih marolun kızı,yalvarmayacaksın kim olursa olsun,ve şunu sakın unutma.yalvarmak güçsüzlüğü ve yenilgiyi kabullenmektir.sen kabulleniyor musun?"

dila başını hızlıca sağa sola salladı,bu babasını tatmin etmişti "o zaman devam et,lakin durursan ölürsün,devam et ki ölmeyesin,dila marol." 

dila koşmaya devam etti lakin aklında sadece bir kaç kelime tekrarlanıyordu

yalvarmayacaksın,gerekirse öleceksin ama yalvarmayacaksın,güçsüzlüğünü göstermeyeceksin,sen dila marolsun,semih marolun kızı,yalvarmayacaksın kim olursa olsun,ve şunu sakın unutma.yalvarmak güçsüzlüğünü ve yenilgiyi kabullenmektir.sen kabulleniyor musun?

o zaman devam et,lakin durursan ölürsün,devam et ki ölmeyesin dila marol.