9. განშორება..

131 17 6
                                    

Time skip(დაახლოებით 2-3 კვირით) :
ჰიუნჯინის Pov:
ჰიუნჯინი: მიჩი წამოდი იქ დავჯდეთ.
*მე და მიჩი ეხლა ატრაქციონების პარკში ვართ.. რამდენიმე დღეში ის და გოგონები სასწავკებლად მიდიან ავსტრალიაში ამიტომ მინდა ეს ბოლო დღეებიც მასთან გავატარო, ძალიან მომენატრება, მთელი 9-10 თვე ვერ ვნახავ, იშვიათად თუ მოვახერხებ დარეკვას.*
მიჩი: აუ ჰიუნჯინ დავიღალე, თავი დამებრუალა ამტენ ატრაქციონზე კატავით.
ჰიუნჯინი: არა! წამოდი იქ დავჯდეთ და მერე ნაყინს გიყიდი.
მიჩი: კაარგიიი..
*მე და მიჩი ეშმაკის ბორბალზე ვიჯექით და ვუყურებდით ულამაზეს სეულს, სიჩუმე მიჩიმ დაარღვია თავისი წუწუნით*
მიჩი: ჯანდაბაა!!!
ჰიუნჯინი: რა რამოხდა?
მიჩი: ჩემი ბოტქსებს ძირი გაძვრა!!!
ჰიუნჯინი: *ყველაფერს მიველოდი ამის გარდა* კიმაგრამ რა ბოტასია ამისთანა რომ ძირი გაძვრა?
მიჩი: შენი ბრალია! *ხელი მსუბუქად მხარზე მომარტყა*
ჰიუნჯინი: აუუ! რატომაა ჩემი ბრალი?!
მიჩი: შენ დამატარებ 4 საათია ამ უზარმაზარ პარკში! გაფუჭდა ეს საცოდავი ბოტასი ამდენი მოძრაობისგან! თან ამის ჩაცმა მინდოდაა აეროპორტში....... *წამების შემდეგ ისევ წუწუნს იწყებს*
მიჩი: ჯანდაბაა!!
ჰიუნჯინი: ეხკა რა მოხდა, ტანსაცმელი ხოარ გაგერღვა 😒
მიჩი: რა ტანსაცმელი გამერღვა, ასე როგორ უნდა ვუარო?? ხქლხი დამცინებს, თან ფეხები მეტკინება.. აქ უნდა დავრჩე სანამ პარკი არ დაიკეტება?!
ჰიუნჯინი: მიჩი დაწყნარდი! მე აგიყვამ ხელში...
მიჩი: ოხ.. მადლობა.
.........
მაგრამ, მაინც მოგიწევს ჩემთვის ახალი ბოტასის ყიდვა!
ჰიუნჯინი: აუ კაიიიი! წამოდი ეხლა, გაჩერდა ეს უპატრონო ბორბალი.
*ხელში ავიყვანე, ყველა ჩვენ მოგვაშტერდა და ტაშის დაკვრა დაიწყეს, ნერვები ადღლეზილი მქონდა.. მეთქი ეხლა ამათ ყველას გამოვჭრი ყელს მაგრამ ვხედავდი როგორ ყხაროდა მიჩის ეს ყველაფერი და მეც სიმწრისგან ვიცინოდი... გავაჩერეთ ტაქსი, მიჩი სახლამდე მივაცილე და მერე მეც წავედი სახლში.*

17:00 ~ სახლში:
ჰიუნჯინი: მოვედიიი!
ჩო: რა კარგ დროს მოხვედი.
ჰიუნჯინი: რა მოხდა.
ჩო: ჩვენ სტუმრები გვყავს...
*სასტუმრო ოთახში შევიხედე და იქ მამა და სემი დავინახე.. ჯერ გამიკვირდა მაგრამ მერე შევედი და მივესალმე*
ჰიუნჯინი: გამარჯობა მამა და სემ.
გოკდუ: შვილო როგორ ხარ? *ერთი ამ ნაბიჭვარს დამიხედეთ, შვილო ? , როდის მერე ვარ მისი შვილი. ადამიანი გამოქლიავებული, რომელმაც თავის დედას წინააღმდეგობა ვერ გაუწია როცა მას საყვარელ ქალზე დაშორებას თხოვდნენ. ... სულ ვცდილობ რომ ეს არ გავიხსენო მაგრამ თავს ვერ ვაკონტროლებ ხოლმე და სულ ამ ტიპის გალახვა მინდა, ასეთი იდიოტი რომ იყო. ეხლა რა ენაღვლება, მილიონერია და არის. ნეტა სხვა მამა მყოლოდა.*
ჰოიონი: ალოო?! ჰიუნჯინ რატომ გაშეშდი?
*ფიქრებში ვიყავი გართული როცა შევამჩნიე რომ ჰოიონი ხელებს მიქნევდა*
ჰიუნჯინი: აა.. ხო. მე კარგად ვარ, უბრალოდ, არვიცი..
*ისე ვყოფილვარ ჩაფიქრებული რომ ვერც შევამჩნიე როგორ გავიდა დედა ოთახიდან*
ჩო: ჰოიონ, შვილო ფელიქსია გარეთ, გელოდება რომ წაგიყვანოს.
გოკდუ: შეიძლება ფელიქსი ვნახო?

ტყუპის ცალი/twin  {დასრულებული}Where stories live. Discover now