Dönüşüm

4 parmaklarını kestim

Diğer hikayelerimize de göz atmayı unutmayın .

                

                    ♡ iyi okumalar ♡

Beni evime bıraktığından beri onu hiç görmemiştim.  Bütün bir hafta etrafımda onun korumaları ile dolaşmıştım. Bana beni rahatsız etmiyceklerini söyleyip gitmişti. Sadece etrafımda durup  herhangi bir olay olursa diye bekliyorlardı.  Clara o gün konuştuğu çocukla okuldada konuşmaya devam ediyordu . Okula yeni başladıklarını söylemişti sanırım onun arkadaşlarındandı ama onlarda onun gibi miydi hiç bilmiyorum . Clara ya söylemek isterdim ama bu konuda beni çok uyarmıştı.  "Ne düşünüyorsun İzamar?"

Öğle arası okul bahçesinde İzabell ile birlikte oturuyorduk ."Hiç dalmışım öyle."
"O gün partiden beri görüşmüyorduk iyi olduğuna emin misin tuhaf davranıyorsun. " Gerçekten iyi  değildim ama saklamam gerekiyordu .
"Ben iyiyim sadece uykumu alamadım bu aralar rüya şeylerinden çok görüyorum bilirsin gerçek değiller ama yinede kabus lar ."

"İyi  olmana sevindim sende Clara gibi beni bırakıcan sanmıştım. "  Gözleri ile Clara ve yanindaki  çocuğu gösterdi fazla yakınlardı ve gereksiz di bence gerçekleri söyleyememek beni üzüyordu ama belki kendisi itiraf ederdi ona . "Partiden bu yana ne oldu o çocukla çok samimiler?"
"Bir bilsem ne olduğunu onu evine bırakmış ve partide uzun bir sohbet etmişler tek anlattığı bu ."

Clara koşarak yanımıza geldi . " Ne oldu yeni arkadaşından sıkıldın mı?" İzabell  bu durumdan benim kadar hoşlanmıyordu. "Hayır bir arkadaşıyla konuşacak mış sadece ."
O tarafa baktığımda onu  görmem bir oldu bana bakıp göz kırpmıştı birşeyler anlatıyordu.  Clara  beni tutup salladığında ondan tarafa baktım bana  imalı bir şekilde bakıyordu. 

"Hayır saçmalama ne düşündüğünü anladım ama hayır aklından geçen şey değil.  " İzabell bana ciddi misin der gibi bakıyordu.
"Madem ciddi değil biz okulda yokken seni o eve bırakmış niye hiç anlatmıyorsun arkadaşından   öğrendim. "
"İzamar  bu doğru mu ?"
"Hayır yani evet eve bıraktı ama düşündüğünüz şey değil ben rahatsızlandım oda sadece eve bırakabilirim dedi bu kadar ." Clara hala imalı bir şekilde bakıyordu. "Peki tamam ama aranızda bir şeyler olursa bize anlatacaksın. "  Hayır anlamında kafamı salladım. O sıra ders zili çalmıştı bütün derslere gitmiştik onu bir daha görmemiştim sanırım arkadaşıyla konuşup gitmişti.

Kızlar ile vedalaşıp eve yürümeye başlamıştım her saniye onun korumaları peşimdeydi.  Kendimi güvende hissediyordum.  Eve gidip üstümü degistirdim yemek yiyip biraz televizyon izledikten sonra uyumak için odama gittim camdan dışarı baktıgimda onun korumalarının hala burda olduğunu gördüm bu beni rahatlatıyordu  şekil değiştiren dedikleri o canlılar ile tekrar karşılaşmak istemiyordum . Kıyafetlerimi giyip  yatağa girip uyumaya çalışmıştım.

Odamın camı parçalandığında irkilerek uyandım odama giren kişi  çok sakin ve hızlı hareket ediyordu tüm çekmecelerimi karıştırıyordu eşyalarımı yerlere döküp aradığını bulamadığında benim yanıma doğru geldi ben kapıya koşup kaçamaya çalışırken beni tuttu ve geriye fırlattı çarpmamım nedeniyle belim kırılmış gibi ağrıyordu ve yerimden kalkamıyordum.  Bunu fırsat bilip saçımdan tutup beni kaldırdı ."SÖYLE KOLYE NERDE !!!" Bağırarak söylediği bu sözden ağlamaya başlamıştım canım çok acıyordu . "BİLMİYORUM  NEYDEN BAHSETIĞİNİ BİLMİYORUM !!!"

Bende bağırmıştım    canım çok acıyordu benim saçımı bırakmadan alt kata inip oradaki dolapları da kurcalamaya başladı    mutfaktaki dolaplara bakarken bıçaklardan birini elime aldım ve onun karnına batırdım bir anlık acı ile bağırıp geri çekildi  bunu fırsat bilip kaçmaya çalışırken o da beni tutup karnıma  bıçak batırdı.
"Ahhhh" Ben acı içinde bağırırken evin diğer bölümlerine bakıyordu bir anda dış kapı açıldı ve içeriye o girdi  adamı tutup mutfak tezgahına fırlattı adam düşmenin etkisiyle sarsılsada geri ayağa kalktı cebinden bir şey çıkardı ve adamın kalbine batırdı .