OBLİVİON /JJK/

[FINAL]

Yazarın anlatımından

Jk: Çık artık şu odadan Soleil!

Sl: Rahat bırakın beni

Jm: Hadi kapıyı aç da öyle konuşalım güzelim.

Jimin'le Jungkook çaresizce kapıda beklerken bir anda açılmasıyla oldukça şaşırmışlar ve ikiside odaya dalmıştı.

Yatakta öylece uzanan Soleil'e ikisi de koşarak kocaman sarılmıştı.

Jk: Bizi korkuttun.

Burnunu çekerek derin bir nefes alıp konuştu

Sl: Özür dilerim. Ben böyle olsun istemedim.

Jm: Merak etme biz o felix'i bir güzel paket yapıp yolladık.

Jimin'in komik tabirine Soleil gülerek eşlik etmişti.

Sl: İyi ki varsınız. Sizi seviyorum

Tekrar sarılmanın ardından Jimin ayağa kalktı.

Jm: Ben gideyim sizde artık şu çocukluğu bırakıp adam akıllı konuşun.

İkisi de başını sallayarak Jimin'i onaylamışlardı.

Jimin odadan çıktığı andan beri büyük bir sessizlik hakimdi.

İkisi de konuşmaya çekiniyor. Duygularını saklıyorlardı.

Jk: Ben-

Sl: Be-

İkisi de aynı anda konuşunca gülüp devam etmişlerdi.

Sl: İlk sen başla istersen.

Jk: Ben bana karşı bir şeyler hissettiğini bilmiyordum. Bu kadar uzun süre sana çok acı çektirmiş olmalıyım.

Soleil utanıp elleriyle oynamaya başladığında Jungkook ellerini tutmuştu.

Jk: Biliyor musun lise de bende senden hoşlanmıştım.

Soleil duyduklarına şaşırmıştı. Böyle bir şeyi ne duymuş ne de ondan böyle bir izlenim almıştı.

Jk: Hatta açılmayı bile düşündüm. Başta korktum. Seni kaybetmekten... Tam açılacağım gün seni okulun arka bahçesinde başka bir çocukla el ele gördüm ben de sinirlenip bütün duygularımı içime gömmüştüm o gün.

Sl: Hangi çocuk?

Jk: Şu karşı sınıftaki züppe tipli neydi adı Jungwoo

Dediğine gülmüştü Soleil.

Sl: Aptal o gün o çocuk bana açılmıştı zorla elimi tutmuştu. Biraz daha bekleseydin ona tokat attığımı da görürdün.

Jk: Nasıl ya ben şimdi boşu boşuna mı duygularımı gömdüm içime

Soleil Jungkook'un bu aptallığına gülmüştü.

Jk: Her neyse. O gece seni öptükten sonra kafamı toplamak için Busan'a gittim. Sizin evi ziyaret ettim. Biraz odanda da takıldım ve senin hiç yanından ayırmadığın o deftere baktım.

Sl: Sizi bakmamanız için uyarmıştım Jungkook.

Jungkook omuz silkmişti.

Jk: Baktığım için pişman değilim. En azından bana karşı olan duygularını öğrendim.

Jk: Sana yaşattıklarım için senden özür diliyorum. Beni affedebilir misin?

Soleil hafifçe başını salladı.

Sl: Ben sana küsemiyorum Jungkook. O olaydan sonra kendimden nefret ettim. Ve belki de Felix'le birlikte olursam seni unuturum sandım.. ama yapamadım.

Soleil'in gözünden akan damlayı Jungkook baş parmağıyla silmişti.

İkisi de duygularının esiri olmuşlardı artık.

Sl: Seni seviyorum.

Jk: Seni seviyorum sevgilim.

Aralarındaki boşluk kapanmış birbirine ait olan dudaklar kavuşmuştu.

Aşk da gurur olmazdı. Belki de gurur yapmaya devam etselerdi hayatlarının sonuna kadar pişmanlık içinde yaşayacaklardı.

Birbirlerine ait olan kalpler asla ayrı kalmaz bir şekilde yine karşılaşırlar ve bir olurlar..

Bir hikayenin daha sonu geldik...

Bu hikayeyi baya kısa tuttum çünkü çok kopukluklar oldu yeni hikayeleri daha dikkatli ve özenli yazmak için bunu da böylelikle bitirdim. Umarım beğenirsiniz. Sizi seviyoruum❤️