♠️

30 0 0
                                    

"Knk hadi bize  sevdiğin çocuğu gösterecektin"dedi Zeynep. Zeynep benim enyakın arakadaşlarım dan biri . Ondan sonra Yağmur ve Tuana . Evet . Biz 4 en yakın arkadaşız.Zeynep,Yağmur,Tuana ve ben Ecrin. Onlar benim 7. sınıf tan beri sınıf arkadaşlarım ve şimdi 8.sınıftayız. Okul başlayalı yaklaşık iki hafta oldu . Peki biz şuan nemi yapıyoduk ?

YAĞMUR BİZE SEVDİĞİ ÇOCUĞU GÖSTERECEK!

Şuan mutluydum çünkü Yağmur 'un sevdiği biri var!

Zeynep 'in de sevdiği çocuk var ama ben pek sevmedim.

Tuana'nın da sevgilisi var onu da çok seviyorum diyemem.

Peki ya benim .Benim hiç sevgilim olmadı olmayacak da çünkü şu ana kadar sevdiğim biri olmadı

Yağmur"kızlar bakın o .Barış ." sağ tarafa döndüğümde sarışın hafif dalgalı saçı vardı.  Gözlerini tam olarak anlamadım çene kasları belli olan biriydi .

Zeynep "Yuh."

Tuana"Ben bunu tanıyorum iyi  çocuk."

Yağmur"o kadar çok bakmayın belli ediyosunuz."

Ben ise sadece ona bakıyodum. Bi anda gözlerimiz denk geldi ve çapkın bir şekilde güldü. Tabi ki ben de göz devirdim ne de olsa erkek milleti.

"Abartmayın normal erkek işte hem ayrıca sorun çıkarabilecek tipe benziyor."

Zeynep "Ecrin canım arkadaşım sen zaten hep öylesin ama çocuk yakışıklı yani." 
   

                                  ...🐣

"Komiserim  biz arka  kapıdayız haraketlenme yok.".  

Ofladım . Canım sıkılıyodu çatışmak istiyordum ama sabahtan beri  hareketlenme yoktu.

"Tamam. Aybars içerde kaç kişi var?" Diye sordum.

Aybars tatlı hafif esmer kara gözlü bir  polis di. Benden 1 yaş büyüktü ama kıdemini yükseltememiş.

"7 kişiler" dedi. Yine offf çok az kişilerdi 30 kişi bekliyodum ama diğer kalanı Şırnak'a
kaçmış olmalı. Orada da bağlantıları var diye biliyorum. 2 tane  ukranyalı aileyi kaçırıp işkence edip ormana gömmüşlerdi.
3 tane küçük kız çocuk vardı onların intikamını alacağım . Aysel'in sesi duyuldu

"Ecrin komiserim 3  tane keskin nişancı dışarı çıktı." Sırıttım , anlamışlardı.

"Anlamışlar. Çatışma balıyo kimse yerinden kımıldamasın."

Ali"Vay be bunların anlayacağından emin değildim."

Süleyman"Bende."

"Gevelemeyi bırakında başlayın hadi.Aysel ve Hakan 3 keskin nişancı yı halledin."

"Ali sen benim yanıma gel.Hakan sende yerinde dur Zehra'yla beraber."

"Beyza sen de benle gel.Alican'la önümde durun ." Bu noktada durdum istediğim zaman gelmişti. İşte buydu.Sırıtışım büyüdü.

Telsizden  ses duyuldu

"Komiserim hallettik ama bi sorunumuz var." dedi Süleyman.

"Ne var?"

"İçeride 1 kişi var onu da kaçırmışlar."

"Tamam yüzünü görebiliyor musunuz?"

"Evet komiserim."

"Nasıl biri?"

"Sarışın hafif dalgalı saçı var. Gözlerini göremiyorum ve çene kasları var."

"Tmm bende gördüm."

Bu sima bana neden bu kadar tanıdık geldi bilmiyorum. İçimde sanki bi şey koptu.Şu an ağlamak istiyordum ama en son ağladığım da bir daha erkekler için ağlamamak  kendime söz vermiştim.Kahretsin Ecrin işine dön kızım  ve bir daha o olayı hatırlama.Derin  nefes aldım.

                Yarım saat sonra🐣

"Adamı karakola bıraktınız mı?"

"Evet komiserim"

"Tamam beni eve bırakın eşyalarımı topliyim geçici süreliğine başka karakola geçmem lazım 1ay ben yokum o zamana kadar Aybars benim yerimde dursun . Sorun olduğu zaman beni arasınız gelmeye çalışırım."

"Tamam komiserim"

"Ecrin nereye gideceksin?"

"İstanbul."

"Tamam"

20 dakika sonra evdeydim .Kendime yemek yapayim dedim yine yapamadım.İçimde kötü bir şey vardı ,bi şey olacakdı . Emindim.O sima bana çok tanıdıktı ve  benim kalbim acımıştı.

Benim

Benim

Hayır ,olamazdı, olmamalıydı benim canım acımamalıydı.

Ecrin komiserin .

Antep cinayet büro da çalışan Ecrin komiser in .

100 den fazla cesed görmüş ama yine de bu kadar canı yanmayan Ecrin  komiserin.

Telefonun sesi yükseldi.Arayan numara yabancıydı. Açtım.

"Alo"

"Alo"

"Sen kimsin"

"Zeynep Sarıvaz .Sende Ecrin komiser 7. sınıftan beri en yakın arkadaşım."

Bu bu bu Zeynep 'ti.

"Zeynepppp. Kızım sen nerdesin? napıyosun?"

"İstanbul'da polis Zeynep Yıldırım. Kızım sen ne ara komiser oldun daha 25 yaşındasın."

"Ne sandın kızım çocukluk hayalimdi ve bir hayalimi de gerçekleştirdim . Zeynep,Antep'teyim."

Coşkulu bir kahkaha döküldü.

"Aferin benim canım arkadaşıma.Neyse asıl konuya gelelim buraya 1aylığına geliyomuşsunnnn!"

"Evettt. Senin yanına geliyorum. Bana bak güzel yemekler hazırla hee."

"Tamam ,Tamam sen kapat telefonu."

"Tamam ben şimdi yola çıkıyorum.haberin olsun. "

"Tamam"

                     1,2 saat sonra 🐣

"Ohhhh"

Uçaktan yeni inmiştim.İstanbul'u özlemiştim.Burası benim çocukluk şehrimdi. 12 yıl boyunca İstanbul'un en iyi semtinde yaşamıştım.

"Aloo"

"Kanka ben geldim. Evin konumunu at sen bana ben geliyim."

"Tamam atıyom"

"Baybay."

             🐣Civcivlerim bu bölüm
           bu kadardı .Sizi seviyorum ❤️

VurgunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin