Vakti gelince

115 8 3
                                    

*Jeongin'i arayıp eve geldim. Yedek anahtarla kapıyı açıp içeri girdiğimde Jisung'u çağırdım.*

Lm~ Jisung! Ben geldim. Nerdesin??

*Tam koltuğa oturacaktım ki koltukta iki büklüm uyuyan minik bedeni gördüm. Ayak ucunda ki ufak boşluğa oturduğumda gözüm sehpanın üzerindeki not kağıdına kaydığında alıp okumaya başladım. ' Minho Bey başım ağrıdığı için ilaç aldım. Siz geldiğinizde hala uyuyo olursam uyandırırmısınız? ' *

Lm~ Şirin şey

* diyerek güldüm. O anda içimden bir ses uyandırma dedi. Cidden çok güzel uyuyordu. Bir insan uyurken bu kadar şirin ve güzel olabilir mi ki?? Ama bu kıyafetle ve bu kücücük koltukta rahat uyuyamaz ki? Yine sözümü dinlememiş aptal! Ona üzerine benim kıyafetlerimden giy demiştim. Kucağıma yavaşca sarsmadan alıp yatak odama götürmeye başladım. Vardığımızda onu yatağa bıraktığımda kıpırdanıp gözlerini açmıştı. *

Js~ Ah Minho bey gelmişsiniz.

*Etrafına bakınmaya başlamıştı.*

Js~ Ben buraya nasıl geldim??

Lm~ Ben getirdim. Dediğimi yapmamışsın. Aşağıda öylece uyumuşsun bende üstünü değiştireyim diye getirmiştim seni ama madem uyandın kendin giyebilirsin. Bende o sırada yemek hazırlayayım tamammı?

* Tam yataktan kalkıyordum ki elimi tutmuştu.*

Js~ Ne oldu buraya???

Lm~ Hiç önemsiz bi çizik sadece merak etme.

Js~ Nasıl önemsiz?? Elinizde kocaman bi kesik var!!

Lm~ Gerçekten önemsiz. Bişeyim yok acımıyo zaten.

Js~ İster acısın ister acımasın pansuman yapılması gerekiyo. Acil yardım çantası nerde?

Lm~ Jisung gerçekten teşekkürler ama gerek yok iyiyim ben.

Js~ Çanta nerde!!???

Lm~ Off dolabımın en altına bak oradaydı sanırım.

Js~ Buldumm!!!

*Yatağa oturduğunda elimi bi o yana bi bu yana çevirmeye başladı.
En sonunda elimi sarmaya başladığında bi an kafasını kaldırdı.*

Js~ Niye öyle bakıyosunuz?

Lm~ Nasıl?

Js~ Yani bilmem garip

Lm~ Burdan bakınca ayrı bi güzel gözüküyosun o yüzdendir. ('Küçükkende böyleydi' diye iç geçirdi.)

Js~ Teşekkürler. (Utanarak.) Bitti. Dikkat edin çok zorlamayında hızlı iyileşsin tamammı?

Lm~ Tamam. Merak etme iyiyim dedim zaten niye bu kadar uğraşıyosunki?

Js~ Benim için önemli olan insanlara bişey olmasını istemiyorum. Bu kadar.

Lm~ Senin için önemli miyim?

Js~ Önemli olmasanız bu kadar uğraşmazdım. Of neyse hadi beraber hazırlayalım yemeği. Siz elinizi zorlamayın.

Lm~ Sen önce üstünü değiştir.

*Eline, kolsuz bana küçük gelen bi tişört ve yine küçük olanlardan bir şort verdim.
Bir süre sonra giyinip mutfağa yanıma gelmişti.*

Js~ Verin şunu yine elinizi keseceksiniz!!

Lm~ Ben yapmak istiyorum.

Js~ Ama ben yapıcam.

Lm~ Hmm bende yardım ederim o zaman

* Diyip arkasından sarılır gibi bir pozisyonda dururken bıçağı tuttuğu elinin üstüne elimi attım. Artık bıçağı ikimiz tutuyorduk. Hemen doğranacak malzemeleri doğramaya başladık. Çok güzel kokuyor tanrım dayanamıyorum!! Ellerimi ellerinden çekip beline doladığımda ürpermişti bunu hissetmiştim. Ama yapamıyorum. O çok güzel. Dayanılmayacak derecede güzel ve mükemmel. Dudaklarımı boynuna indirip minik öpücükler bırakmaya başladım. Ürperip boynunu çekmeye çalıştı. Ardından bıçağı koydurup bana çevirdim yüzünü.*

Lm~ Siktir!! Çok güzelsin Jisung!! Öpmek istiyorum seni! Hiç durmadan!! Ama yapamıyorum. Ahh kahretsin!!!! Niye bu kadar mükemmel olmak zorundasın ki???

Js~ Minho Bey...

Lm~ Korkma. Şu hayatta kılına zarar gelse dünyayı yıkacağım üç kişi var biri sensin. Sana sen istemeden dokunamam. Ama arada oluyo ve buna engel olamıyorum jisung. Çok güzelsin ve bu ahh yapamıyorum. Çok dayandım. Ve şimdi sen yanımdasın ne yapacağım?

Js~ Biz sevgili değiliz neden bu kadar yakın davranıyorsunuzki?

Lm~ Olalım diye Jisung. Sevgilim olmayan birini öpmek istemek biraz tuhaf.

Js~ Ne yani?

Lm~ Benim sevgilim olur musun??

Js~ Pişman olursak? Ben senin sekreterinim unuttun mu?

Lm~ Bunlar hiç yaşanmamış sayarız.

Js~ Bilmiyorum. Emin değilim.

Lm~ Jisung. Lütfen.

Js~ Minho Bey gerçekten bu olanaksız

Lm~ Niye? Sen sekreterimsin diye mi? Başkan yardımcısı olursun.

Js~ Saçmalamayın Minho Bey.

Lm~ Jisung seni seviyorum. Hemde çok. Biliyorum garip bi aşk itirafıydı ama... Nolur. Sadece deneyelim. Olmazsa ayrılırız ha?

Js~ Minho B-

Lm~ Jisung. Dayanamıyorum.

Js~ Bu- bu çok ani Minho Bey

Lm~ Tamam. Sana istediğin kadar zaman vereceğim. Ama cevabın ne olursa olsun "evet" olsun olur mu?

Js~ ...

Lm~ Tamam.

Js~ Niye bu kadar istiyosunuz bunu? Yani tanışalı çok az bi zaman geçti, sadece 1 hafta ve bu bana garip geliyo. Daha birbirimizi adam akıllı tanımıyoruz bile.

Lm~ Ben tanıyorum seni. Hem de en ince ayrıntına kadar. Nerede okuduğunu, neyi sevip, neyi sevmediğini, hobilerini, fobilerini, herşeyini...

Js~ Anlamıyorum Minho Bey. Yani garip

Lm~ Sana vakti gelince herşeyi anlatıcam. (Fısıldayarak.)
____________________________________

Selamm ben geldim.(✯ᴗ✯)

Yazarınız ölmedi yaşıyo hala ಥ_ಥ

Resmen 2 sene olmuş bölüm atmayalı.

Hala bu ficin ilk okuyucularından bölüm bekleyen varmı?? (⁠。⁠•́⁠︿⁠•̀⁠。⁠)

Üzgünüm(⁠╥⁠﹏⁠╥⁠)

Beni affedin(っ˘̩╭╮˘̩)っ____________________________________

Efendim olur musun / MinSungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin