29

1.4K 142 66
                                    

31 Aralık sabahı....

"Minnie,hadi uyan bebeğim~~"

"Uhmmm..."

"Mutlu noeller omegam,hadi uyan..."

"Mutlu noeller Kookie~"

Sıcacık bir sabaha uyanmıştık ikimiz de.Pardon! ikimiz dedim üçümüz olacaktı o.Kızım kendini tekmeleriyle çok güzel hatırlatıyordu çünkü.Bugün onun günüydü.Sonunda kızımızın odası ve kıyafetleri için alışverişe gidecektik.Tabi koca göbeğim ve ben kalkabilirsek.Aynı zaman da noel di bugün.Evimizi,aşk kokan yuvamızı dün alfamla birlikte süslemiştik.Bugün de sıra kızımızdaydı.

Yazlıktan döndüğümüzden beri hiçbir şey hatırlayamamıştım.Bu,bana biraz umutsuzluk getirse de yine de kendimi üzmeyecektim.Yeni bir seneye daha birlikte başlayacaktık.Benden mutlusu yoktu dünyada.Kaybettiğim anılara yenilerini eklemekten hiçbir şekilde gocunmuyordum.Bebek mağazasına girdiğimizde ikimizin de gözleri ışıldamıştı.Gördüğüm beşiklerin,bebek mobilyalarının arasında kendimi kaybetmiştim resmen.Bu beşiklerden birinde çok yakında kızım yatacaktı.Bunun hayalini bile kurmak sonsuz mutluluk veriyordu bana.

Pembeler dolu bir oda yapmak istemedik kızımız için.Sevimli minik tavşanlarla dolu,gökyüzü temalı tatlı bir oda yapmıştık.Şimdi buna uygun mobilyalar seçmek çok önemliydi.Bir süre beşiklerin arasında kaybolduktan sonra sonunda içimize sinen bir tanesini seçebilmiştik.Aslında amacımız beşik,dolap ve şifonyer almak olsa da Jungkook tavşan temalı oda takımını görünce almak için ısrar etmişti.Miniğimiz çok küçüktü onları kullanması için en az 6 yaşında falan olmalıydı ancak alfam heveslenmişti bir kere.Kırmak istemedim ve oda takımını aldık.Bugün teslim edebileceklerini öğrendiğimizde ayrıca sevinmiştik.

Sıradaki durağımız minik kıyafetlerdi.Büyük bir heyecan ve hevesle seçtik.Minicik çorapları,patikleri,zıbınları vardı kızımın.Hepsini giydirmek için çıldırıyordum.Ne ihtiyacımız varsa almıştık o gün .En son miniğimiz canı hamburger çekmişti,yiyip öyle ayrılmıştık aışveriş merkezinden.Bir an önce eve gitmeliydik çünkü aldığımız eşyalar gelecekti.Bugün fazlaca yorulduğum için arabanın içinde uyuyakalmıştım.Gözlerimi sıcacık yatağımızda açmıştım ancak yanım boştu. İçeriden gelen tıkırtılara kulak kabarttığımda evde birden fazla kişinin olduğunu ve seslerin kızımın odasından geldiğini anlamıştım.Sessizce gitmeye çalışmıştım ancak onlar da beni duyamayacak kadar meşgul görünüyorlardı.

Sessizce gitmeye çalışmıştım ancak onlar da beni duyamayacak kadar meşgul görünüyorlardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Remember ; ᴍʏ ʟᴏᴠᴇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin