SURVIVAL OF THE DEADLIEST

CHAPTER 5

SAMARA KANE POV

Subrang kamuka mo ang lalaki sa panaginip ko, sana mali ang nasa utak ko Mr. Osteen , sana hindi ikaw yun.

Mga sinabi ko sa utak ko habang nakatitig sa kanya at ako naman ay naka upo sa likod niya at nanonood sa kanya habang nagsasanay ng shooting gun.

" Wag mo sabihin pinag uusapan moko jan sa utak mo ms. Simpson". Sabi niya habang palapit sa akin at umupo sa tabi ko.

"Ano bang pinag sasabi mo". Agad ko naman na balik ng salita sa kanya habang sabay siyang tinititigan.

"Matagal kana ba sa camp na to?". Mga tanong niya sa akin habang naka titig lamang sa dulo.

"Oo , simula highschool palang kasali nako dito". Agad ko namang tugun sa mga tanong niya.

"Ganun ba? Ano bang reason mo bakit sumali ka dito?". Dagdag pa niyang tanong sa akin.

"At bakit ko naman sasagutin yan?bigyan moko ng dahilan MR.OSTEEN". Agad kong sagot sa kanya nanaka taas ang kilay.

"hmmmm.... Oky lang naman kong di mo sasagutin mga tanong ko". Agad niyang sabat sa akin.

Tumayo siya at bandang tatalikuran ako..

"Ikaw.. sino kaba?". Ito naman ang pahabul kong tanong sa kanya at nagside view lang siya at parang tumingin sa dulo at pinatuloy ang kanyang pag alis.

" Grave talaga samara.... Ang gwapo niya talaga". Sabi naman naman ni aine habang kami ay kumakain at naka titig kay Gin na nasa gilid kumakain.

"Ano ba naman yan kasi napaka sayang hindi ako maka first move sa kanya sa pagsasanay kasi ikaw Ang ka partner niya hytsssss".dagdag pa nito na nag dadrama nanaman.

Ngumiti lang ako at pinatuloy ang aking lag kain.

Pagkatapos ng kainan , tinungo ko ang area ng camp na matatanaw mo ang buong gubat sa taas nito. Tumungo ako doon at magpahangin at mag isip isip , iniisip ang mga masasakit na salita ni daddy at ang tungkol sa balak niyang pag lipat saakin sa ibang bansa ng...

" Bakit ng dito ka? Lahat ng kasamahan mo nag sasanay ah!". Isang boses sa likod ko ang naririnig ko at agad naman itong tinabihan ako at sinamahan ako tignan ang mga magagandang view mula sa kinauupo an namin.

"Sir Ernie?". Gulat kong sinabi.

"Kamusta pagsasanay mo, kasama si Mr.Osteen?". Sabat niya sa akin.

"Ahhh .. oky lang naman ... Nakaka amaze lang siya kasi parang veterans natalaga siya sa pag hahawak ng mga armas.". Sabat ko naman sa kanya.

"Siya nga pala nag usap kami ng daddy mo before tayo lumipat ng camp place". Wika niya sa akin.

" Ano pong pinag usapan niyo?". Tanong ko naman sa kanya agad.

" After Daw nitong camping ipapaalam ka naniya sa akin ". Sagot niya sa akin habang tinititigan ako.

"Sir. Erniee......". Sabat ko kaagad sa kanya.

"Samara...?".naiintindihan ko kung gaano ka bigat at kasakit sayo ang desisyon ng daddy mo , at alam kong hindi madali sayo yun dahil na kikita ko mula pa noon kong gaano mo kamahal yung camp natin pero bilang isang taong lubus na pinagkakatiwalaan ng daddy mo..". Wika niya ng pinutol ko ito at agad na nagsalita.

"Sir ernie..... Alam mo din ang mga bagay na gusto ko at makakapagpasaya sa akin diba? ". Agad naman na sabi ko sa kanya at hindi ko na rin napigilan na matulo ang aking mga luha.

"Samara? Hindi din naman madali yun sa akin, pero sino ba ako para suwayin ang desisyon ng daddy mo? Kailangan mo sundun yun". Sabi niya sa akin at umalis na.

Tumingin ako sa mga view sa baba ng mula sa aking kinauupu an at dinamdam ang bigat at sakit ng aking naramdam nag sisi unahan ang mga luha ko na tumulo.

Habang naka higa sa loob ng tent na gulat naman akong biglang pumasok si aine na gulat na gulat sa harapan ko.

"Samara! Alam mona ba na..b ?...". Ito ang una niyang sinabi sa akin na mayhalong takot at parang nabubulol.

"Malamang hindi... halata naman kasi". Dagdag pa niya.

"Bakit? Anong nangyari?". Tanong kong agad sa kanya.

" Kanina lang may isang kasamahan tayo na nakitang patay sa gitna ng gubat nato, pinatay siya kagabi lang". Ito ang agad niyang wika sa akin.

Nagulat ako at para bang nanginginig ang ang buong katawan ko sa mga sinabi niya.

"Ano?". Ito lamang ang aking na sabi sa kanya.

"Oo, tumawag na ng ambulance si camp master kaagad.. halika ka lumabas ka". Dagdag niyang mga salita.

Habang hinihila ako palabas ng tent at ganun nalang din ang pagkuha ng bangkay ng lalaki at pinasok sa loob ng ambulance. Nag siiyakan naman ang kasamahan namin na kaibigan ng tao na yun. Nan lamig ang kamay ko at buong katawan.

" Simula na para gamitin natin ang ating mga na tutunan sa buong linggo na pagsasanay , mukang ito na ang araw para ihanda natin ang ating mga sarili ..... Maliwanag ba?". Ito ang sinabi ni camp master ernie sa amin.

"Opo!!!!!". Ito naman ang sagot ng aming nga kasama.

Habang pamunta ako kay aine na nagsasanay...narinig ko ang dalawang babae na nag uusap kaya napatigil ako sa kanilang pinag uusapan.

"Ano ba ang dahilan ang pagkamatay ng kasamahan natin?". Ito ang sabi ng isang babae .

"Haynko nakita lang ni mr.suarez habang naglalakad daw siya dito sa gubat sinaksak at binaril ang biktima". Ito naman ang sinabi ng isang babae .

"Halika kana nga , kinikilabutan na ako". Agad naman na sabi ng isa.

"Samara!". Tawag ni aine ang nakapagpabalik ng attention ko kaya lumapit ako sa kanya.

"Sa tingin mo? Sino may gawa non?". Tanong niya sa akin.

"Hindi ko alam". Agad naman na sabat ko sa kanya.

"Nako..wag naman sana pero kinakabahan nako eh , dati kasi parang sa mga pelikula kolang sa papanood ang patayan sa gubat peroooo...". Dagdag pa niya.

"Tama na nga yan aine wag kang mag isip ng ganyan , magiingat nalang tayo". Sabat ko naman sa kanya.

Gabi na at nakapasok na kami sa kanya kanya namin mga tent... wala pang 1 minuto ay nakatulog ako sa pagod At bigla nalang akong nanaginip na may isang lalaking sumisigaw at nag hihingi ng tulong sa gitna ng gubat habang nag lalakad ako sa gubat na mag isa liningon ko ng kaliwa at kanan ang mula sa aking kinatatayuan at gustong tunguhin ang pinanggalingan ng sigaw na iyon. Pero.....

*************
🧡