1. Yan Hikaye: On Sekiz Yaşında Olsam Da Bir Günüm Bile Sakin Geçmiyor

2.2

"Kıyafetlerinize bakarak, bahislerin oldukça bonkör olacağını düşünüyorum. Hem de genç leydinin kendi yaşındaki gençlerle bahse girmesi oldukça eğlenceli olacaktır."

Hah? Bu adam bildiğin kötü alışkanlık satmaya çalışıyor. Ne taraftan bakarsan bak hiç de eğlenceli gözükmüyor.

Huhu. Bunu söylemek sinirimi bozuyor ancak dünya hakkında hiçbir şey bilmiyormuş gibi o kadar masum ve sevimli gözüküyorum ki dışarıda bu görünüşümden dolayı beni soymaya çalışacak türde insanlar var.

Üstelik ne kadar mütevazı giyinsek de Claude ve benim doğal ihtişamımızı gizleyemiyoruz. Bu yüzden Claude ve beni zengin halktan gören ve arkamızdan konuşan birçok insan vardı.

"Bu arada, sevgili misiniz? Birlikte katılmaya ne dersiniz? Her paydaş istediği kadar bahse girebilir." (ÇN: nE?!)

Yanımızdaki insanlar bile nazikçe davranır gibi bizimle alay etti.

Aslında, dürüst olmam gerekirse bir kere denemek istiyordum ancak babam buna izin vermeyecektir. Cidden, kızının kumar oynamasına izin verdiğini söyleyecek bir babayı hangi evrende bulabilirsin?

"Yanımızdan uçan serçe bile daha çok eğlenir."

Olması gerektiği gibi (ve benim de tahmin ettiğim gibi) Claude burnundan solumaya başladı.

İşte, o sırada yaşlı olan adam uyuyan ejderhayı uyandırdı.

"Ee, ne? Abicim, yoksa paran yok mu? Zengin gibi gözüküyordunuz bu yüzden ne olur ne olmaz diye merak etmiştim ama her neyse. Kış kış."

Ah!

Görünüşe göre, bu adam tam bir salak. Ancak benim umrumda değil, sadece babamın arkasında duracağım.

Eğer Claude yüzünü büyü ile değiştirmeden gerçek halinde olsaydı kesinlikle böyle aptalca bir şey yapmaya cüret edemezdi.

Ancak Claude'un şu anki görünüşü farklı, dürüst olmam gerekirse biraz gülünç duruyor. Çünkü... Ben biraz önce Claude'un yüzüyle oynamış olabilirim!

Biraz önce yaptığım estetik ameliyat büyüsüyle yüz hatlarını biraz daha az belirgin yaptım ve buna ek olarak yüzü çok çok daha çirkindi ve burnunun tam yanında büyük bir et beni vardı. Yani kısaca şu an Claude'un karizmatik olduğunu söylemek biraz zor.

Uwa, uwa! Baba! Bir daha asla bu tip yaramazlıklar yapmayacağım! Ugh, olamaz! Tabii ki Claude, doğuştan gelen yeteneğini gizleyemedi bu yüzden ona sert bir bakış attığında, ürküp bir süre dondu kaldı. Ancak buna rağmen kumar masasından gelen o tutkudan mı yoksa az kişiye karşı çoğunluk olduklarından mıdır bilinmez, kendilerine gelir gelmez tekrar konuşmaya başladılar.

"Eğer anladıysan, evinin bir köşesinde kal! Nasıl olur da cebinde bir kuruşu bile olmayan bir adam etrafta aylak aylak gezinir?"

"Aynen öyle, eğer bahse girecek paran yoksa evine git ve karının ayaklarını yala! Ya demirci gibi evini ve paranı kaybettikten sonra karından kaçmak zorunda kalırsan ne yapacaksın?

"Mu ha ha ha!"

Ayrıca öğleden akşama kadar içmişler gibi gözüküyorlar.

Puff, tanrım. Koskoca Claude'a, pervasızca parasız diyen ve karısından kaçacağını söyleyebilecek kadar cesaretli insanlar var.

Ancak neresinden bakarsan bak, bunun bizi savaş alanına çekmek için kasıtlı bir girişim olduğu açıktı.

Hadi ama babam kesinlikle bu kadar bariz bir kışkırtmaya kanmaz-