Ayber X Love

3. Bölüm : Çıkalım mı?

Berk ile benim o koridor boşluğunda dip dibe çekilmiş fotoğrafımız? Şaşkınlıkla elimi ağzıma koydum. Gözümün dolduğunu hissedince Arkama döndüm. Berk'e sinirli bir bakış attım. "Gelir gelmez de erkek ayartanları ilk defa görüyorum." Dedi bir kız. Berk normal gülümseyerek bakıyordu bana. Abime döndüm. "Çocuklar ne oluyor?" Dedi Filiz hoca. Önüme döndüm suçluluk duygusu ile. Allahım.. rüya mı bunlar? Yok daha fazla dayanamayacağım bu sınıfta. Bütün sınıfın gözleri üstümde.. hem de gülüyorlar. Nefes nefese ayağı kalktım. Arkama baktım üzgünlükle. Berk'in yüzünde ki gülümseme yavaş yavaş gitti. "Hocam izninizle." Deyip çıktım sınıftan.

Kapıyı çarptıktan sonra aşağıya bahçeye indim. Çimlerin oraya gittikten sonra bir banka oturdum. Göz yaşlarımı sildim nefes nefese. Ben bu kadarını hak ettiğimi düşünmüyorum. Hiç bir kız bu kadarını hak etmez. Lavaboya gitmek için ayağı kalktığımda arkamda Berk'i gördüm.

Onun yanından geçip giderken kolumu tuttu. "Ya bırak be!" Dedim kolumu çekmeye çalışarak. O da kolumu tutmaya çalıştı. Ya gerçekten çok Garip bir çocuk. "Ya bırak lafından Ne çıkarıyorsun! Hayvan!" Deyip çekildim. "Şimdi sırada Ne oyunun var? Sana aşığım deyip beni kandırmayı mı düşünüyorsun? Ama Yok öyle bir şey tamam mı? Ben senin sözlerini yemem. Sen de benden uzak, Allah'a yakın dur." Dedim gözlerim dolu bir şekilde. Sinirle yüzünü inceledim daha Ne kadar laf bulabilirim diye.

______

Abimden önce eve gelip odama çıktım ve kapıyı kilitledim. Üstümü değiştirip yatağa oturdum. Kapım tık tık edince kafamı kaldırdım dizlerimden. "Aybike, açar mısın lütfen kapıyı? Konuşmak istiyorum abicim." Dedi abim. Of abi, duymak istemediğim sözleri duymak istemiyorum. Sen de onları söyleyip soracaksın bilmiyor muyum sanki. Ayağı kalkıp kapıyı açtım.

İçeri geçince ben tekrar yatağıma oturdum. O da gelip yanıma oturdu. "Aranızda bir şey olmadığını biliyorum abicim. Sadece o seni öyle sıkıştırırken neden çekilmedin veya çekilmeye çalışmadın?" Dedi elimi tutarak. Kafamı önüme eğdim. "Çalıştım. Ama çok sıkı tutuyordu ve hareket edince benim canım acıyordu." Dedim. Sesim içime kaçmıştı ağlamaktan. Kolumu açtım ve gösterdim. Parmak izi olarak morarmıştı.

Abim şaşkınlıkla kolumu tutup baktı. Ayağı kalkınca ben de arkasından kalktım ve peşine takıldım. "Abi nereye gidiyorsun?" Dedim arkasından ilerleyerek. Arabasının kapılarını açtı. Ben de öne bindim.

Bir evin bahçesine giriş yaptık. Telefonunda bir şeyler yaptı ve tekrar kapattı. "Abi neresi burası?" Diye sordum. Ama yol boyunca sorduğum sorular gibi bu da cevapsız kaldı. Arabadan inince ben de indim. "Abi neresi diyorum ya?" Dedim kaşlarımı çatarak. Yok yani cevap vermeyi geç suratıma bile bakmıyor.

"Benim evim burası." Dedi arkadan biri gelerek. Arkama baktım. Berk? Abim hızla ona doğru giderek yumruk attı. Yanına gittim hızlıca. "Abi dur yapma!" Dedim önüne geçmeye çalışarak. "Ne lan bu kızın kolundaki morluk!" Diye bağırdı. Berk bana baktı. Kaşlarımı çattım.

Nasıl baktığını kestiremediğim bir şekilde hala abimi tutmaya çalışıyordum. Abim boşluğuma geldi bir an da üstüne koşup yakasına yapıştı. Yanına gittim koşarak. Berk, abimi ittirecekken elini tuttum. Ama abim görmedi.

Berk'ten...

Aslında yaptığım şeyden pişman değilim. Sadece bir kıza zarar verdiğim için pişmanım. Canını acıtmak istememiştim. Altta olan elime baktım. Aybike'nin eli elimi tutuyordu? Cenk'in boğazımda olan ellerini hissetmedim bile. Elimi direk çekip kafa attım. Cenk yere düşünce Aybike'ye baktım. "Niyetim canını acıtmak değildi. Özür dilerim canını acıttığım için." Dedim gözlerinin içine bakarak. Cenk yerden kalktı. Aybike ne düşünüyordu bilmiyorum ama bana bakıyordu sert bir şekilde.