Ayber X Love

4. Bölüm : Neden söylemedin?

Selam!! Heyecanlı bir yerde bitirdim bölümü! Ki heyecanlanalım diye!!
Şarkı bazen ekliyorum, açmanız gereken yerlerde de söylüyorum. Her neyse! İyi okumalaarr<333

  Cenk'ten...

Silah sesleri gelmeye başlayınca herkes yere yatıp çığlık attı. Biz de yere çöktük Burak ile. "Aybike!" Diye seslendim Aybike'ye. O telaşla Aybike'nin cevap vermesini bekledim. "Abi! İyi misin!" Diye sesi geldi. Allahım çok şükür o iyi. "Ben İyiyim! Koru kendini, masanın arkasına falan geç!" Diye cevap verdim. Silah sesleri üç veya dört dakika sonra kesildi. Elektrikler de geldi? Ne oluyor burda? Burak, Polisi arayıp adres bilgisini verdi. "Herkes iyi mi?" Diye bağırdım. Kimse kalkamıyordu.

"Aybike!" Diye bağırdım. Ses gelmedi. Ayağı kalktım yavaşça. Aybike'nin olduğu masaya gittim korkarak. Bir şey olmamış olsun.. bir şey olmamış olsun Ne olur.. oraya vardığımda, Aybike orda değil? Aybike nerde amına koyayım? "Burak? Aybike yok?" Diye Burak'a bağırdım. Burak ayağı kalkıp etrafa göz gezdirdi. "Aybike!" Diye seslenmeye başladık. Yok ses çıkmıyor! Bu amına koyduğumun salonunda nereye kayboldun Aybike? Allah kahretmesin böyle işi ya.

Aybike'den..

  Gözlerimi açtığımda bir kulübedeydim. Yanımda da Berk var? Ama neden o da baygın? Ona yaklaşmak için ilerlediğimde zincir sesi geldi. Bu Ne ya? Yanına gittim hemen Berk'in. Omuzundan dürttüm. "Berk, iyi misin? Kalk." Dedim dürtmeye devam ederek. Gözlerini yavaş yavaş araladı. Beni görür görmez kolumdan tutup çekmesi bir oldu.

Ağzımdan çıkan sese engel olamayıp biraz bağırdım istemeden. Burun buruna geldik. Ona baktım şaşkınlıkla? Ne yapmaya çalışıyor bu kızıl şeytan? Biz niye burda onunla bağlıyız? En önemlisi bu çocuk bana neden böyle bakıyor ve nefes nefese kalmış? "Berk ne yapıyorsun?" Dedim şaşkınlıkla. "Niye başımda dikiliyorsun?" Dedi sessizce ama aynı zamanda da nefes nefese. Gözlerine baktım. Onlar kırmızı gibi geliyor bana? "Şey.. heh! Berk biz burda ne yapıyoruz? Ellerimiz falan zincirlenmiş." Dedim kaşlarımı
çatarak. Etrafına baktı.

"Üstümden kalkarsan?" Dedi sessizce yüzüme gülümseyerek.

Dengesiz bu çocuk yemin ederim ya. Farkında değil ne yaptığının..

"Sen tutuyorsun kolumdan?" Dedim sessizce dalga geçercesine.

Kollarımı bıraktığı gibi çekildim üstünden. Doğruldu o da. Etrafımı inceledim. Kapı açılınca oraya baktım hızlıca. "Berk." Dedim yanına geçerek. Oraya bakıp elimi tuttu? Eline baktım şaşkınca. "Acıkmışsınızdır." Adama baktım. Siyah takım elbiseli, aynı filmlerde ki mafya tiplerden?

"Sen kimsin? Ne istiyorsun bizden?" Dedim ona bakarak. Berk'e baktı gülerek.

"Yani, Berk Özkaya'nın yanında prensesini de getirmeseydik ne anlamı kalırdı onu korkutmanın?" Dedi adam gülerek. Kaşlarımı çattım ve Berk'e baktım.
"Berk?" Dedim sessizce sorarcasına?

"Lan bana bak. Aybike benim sevgilim falan değil. Kızla daha dün tanışmışım. Hemen sevgili muhabbetleri açtınız aranızda amına koyayım. O gitsin, ben kalırım. Bir suçu yok." Dedi soğuk bir sesle. Adam kahkahasıyla bütün kulübeyi sardı neredeyse. "Biz de yedik, Berk Özkaya." Dedi gülerek. Konuşmamıza fırsat vermeden kulübeden çıktı. Berk'e baktım hızlıca.

~~~~~

  Saat sabah bilmem kaçtı. Berk ile sabaha kadar oturup bakıştık. Yaklaşık üç dakikadır da kendi zincirimi açmaya çalışıyorum saçımda ki paravanayla. Hassiktir! Açtım! Kolumdan çıkardım direk. Berk o kadar dalmış kı. Hızla onun kolunu kaptım. "Oha? Kızım Ne yapıyorsun? Nasıl açtın sen onu?" Dedi doğrularak.

Onunkini de açmaya çalıştım hızlıca. O kadar sarstım ki açıldı. Heyecanla birbirimize sarıldık. Sonra kime sarıldığını fark ederek ittirdim. Ayağı kalktım ve camı açtım. "İlk ben atlayayım. Ben seni tutarım." Dedi Berk atlayarak önden. Atladın bile salak.. ben de çıktım cama ve Berk'in üstüne atladım. Kucağına düşer düşmez indim. Birlikte koşmaya başladık. Ben arkada kaldığım için durup elimi tuttu ve öyle devam ettik koşmaya.
Otostop çektik yoldan..

  Berk'in evine geldik. "Ben buraya neden geldim?" Dedim ona bakıp yorgunca. "Ben arabayla seni eve bırakıcam şimdi." Dedi o da yorgunca. Kafamı salladım olumlu anlamda. "Ben bir üstümü değiştirip geliyorum." Dedi yukarı çıkarak. Ben de geçip koltuğa oturdum.

  Berk'ten..

  Üstümü değiştirip aşağıya indiğimde Aybike hanım koltukta uyuya kalmış. Yanına gidip kucağıma aldım yavaşça. Gözlerim istemezsizce yırtmacından gözüken bacağına kaydı. Kendine gel Berk. Çıkışa doğru gittim. Kapıyı tek elimle açmaya çalıştığım da başarıyla sonuçlandığı için evden çıktım ve Aybike'yi arabaya bindirdim.

Cenkler'in evine daha önceden gittiğim için adresi biliyorum. Oraya vardığım da Aybike'yi uyandırmaya çalıştım. "Aybike." Dedim kolundan dürterek. Gözlerini açtı yavaşça. "Ne ara geldik Berk?" Dedi Aybike, emniyet kemerini çıkararak.  "Uyuya kaldın yol boyunca, uyandırmak istemedim." Dedim ileriye bakarak. Nefes alıp Derince verdi.

"Senden beklenmeyecek haraketler." Dedi Aybike gülümseyerek. Ona baktım gülümseyerek. "Görüşürüz." Dedi gülümseyerek. Kafamı olumlu anlamda salladım. "Görüşürüz." Dedim sakince. Arabadan indi ve yavaş adımlarla kapıya gidip kapıyı çaldı. Kapıyı açtıklarında ben arabayı çalıştırdım ve ordan çıktım.

Aybike'den...

Eve girdim. Aygül abla sevinçten sarıldı. "Aygül abla Ne yapıyorsun?" Dedim şaşkınca. Sarılmayı bıraktı. "Efendim Herkes çok endişelendi. Herkes salonda sabaha kadar uyuyamadılar." Dedi Aygül abla da. Nefes verdim ve hızla salona geçtim. "Aybike!" Annem hızla ayağı kalkarak sarıldı. "Aybike!"
"Aybike!" Dedi abim ile babam aynı anda. Onlar da gelip sarıldı.

"Anlat şimdi. Kimlermiş?" Dedi abim. Kimlermiş.. Berk'in düşmanları ama söyleyemem. Ortalık karışır, Berk'in başı polislerle belaya girer. Berk'e zarar verebilir? Ne zamandan beri Berk'e önem veriyorsun bu kadar? Sana Ne iç ses? Ayrıca önem verdiğim için değil. Yazık. Tabi tabi. "Kızım cevap versene?" Dedi babam. Ona baktım. "Tanımıyorum. Hiç bir şey söylemediler." Dedim ellerimle oynayarak.

~~~~~

Ertesi gün..

Teneffüs zili çaldı. Berk ile göz göze gelmem bir oldu. "Geçmiş olsun, geç geldiğiniz için de konuşamadık." Dedi Burak gülümseyerek. Gülümsedim. "Teşekkür ederim." Dedim ben de gülümseyerek. Arkama döndüm. Berk ile göz göze geldim tekrar. "Kimmiş abi?" Dedi Burak. Hala Berk'e bakıyordum. "Bilmiyor Aybike. Hiç bir şey söylememiş adamlar." Dedi abim Burak'a. Berk kaşlarını çatıp bana baktı daha dikkatli. "Ben kafeye iniyorum." Dedim ayağı kalkarak. Abim bana baktı. "Geliyim mi ben de?" Dedi ayağı kalkarak.

Alt tarafı bir kaç saat ortalıkta yoktuk. Sapasağlam döndük işte. Niye bu kadar telaş yapıyorsunuz, dram kasıyorsunuz anlamıyorum ki sizi. "Yok ben gidip gelicem zaten." Dedim ve sınıftan çıktım. Bazen herkesin tepkisi o kadar gereksiz geliyor ki.
Bu kişi abin bile olabiliyor.

Uppssss!! Bölüm bitti, bu bölüm diğer bölüme göre kısa oldu farkındayım. Diğer bölümle telafi ederim. Sizi seviyorummm!!