Nefesimi Çaldılar

1.Bölüm

Medya: İdil'in odası ve çizimi.

Not: İstediğiniz eleştiriyi yapabilirsiniz. Sinirinizi bu kitaptan çıkarabilirsiniz. Alınmayacağım.

Okul bayağı kısa sürmüştü. Sınav/Yazılı uzun sürse de kolay ve eğlenceli geçti. Herkesin benden kopya çekmesi dışında.

Eve geldiğimde misafir vardı. Asansör korkum olduğu için merdivenlerden çıkıyordum. Babam da fırsatı kaçırmayıp misafir gözünde 'ÜSTÜN' görünmek için çantamı almaya geldi.

"Misafir mi var?"

"Emel Hanım geldi." Emel abla oldukça güzel ve göz alıcıydı. Kimya öğretmeni ve sekiz yaşındaki erkek bir çocuğa sahipti. Kocasından ayrıldığı için babam sürekli onun gözüne girmeye çalışıyordu.

Başımı eğip selam vermeden içeri geçtim. Tabletimin açılmasını beklerken garip danslar yaptım. Sonunda açılmıştı. Öncelikle Spotify uygulamasından bir kaç şarkı araştırdım. Odam vardı ama orada yatmıyordum. Odam olduğu sayılmazdı. Çünkü gün içerisinde odaya girmiyorum.

Yapacak bir şey bulamayıp kullanmadığım odama gittim. Göz gezdirdim. Gerçekten de odaya benzemiyordu. Yatağımın üstünde katlanacak çamaşırlar, yan sehpamın üzerinde ıvır zıvırlar, masamın üzerinde çarşaflar vardı. Gardırlobum ve kitaplığım oldukça dağınıktı. Bu mu oda? Derin bir nefes alıp fazlalıkları kilere fırlatıp odayı düzeltmeye başladım.

***

Mükemmel oldu! Sonun da büyük bir iş başardım. Not defterime yazmalıyım.

Drink! Drink! Drink!

Arman Karaoğlu sizinle arkadaş olmak istiyor. Kabul etmek için dokunun.

Ne? Arman mı? Ah! Tabiki bana göndermedi. Çilek'in hesabı açık kalmış. Neden Çilek? İdil kardeşini kıskanmayacaksın değil mi? Aslında...

Çilek Kışla: Selam!

Ne yaptım ben? Selam mı yazdım? Hemde Çilek'in hesabından?

Arman Karaoğlu: Selem tatlı minik

Tatlı minik? Çilek 18 yaşında, ben ise 20 yaşındayım. Üçümüzde aynı okuldayız.

Çilek Kışla: Nasılsın?

Arman Karaoğlu: İyiyim. Sen nasılsın şirin varlık?

Çilek o kadarda tatlı değil abartıyor.

Çilek Kışla: Çok iyiyim abi.

Arman Karaoğlu: Abi mi? Yoksa baban yazışmalarımızı mı okudu? Ah, bebeğim korkma ben varım. Hepsi iki yaş küçüksün benden. Baban sevgili olmamıza bu kadar çok kızmış olamaz.

Ne? Çilek ve Arman sevgili mi? Çilek bana bunu yapmış olamaz. Neden önceden söylemedim ki ona? Söyleseydim belki şuan o ve Arman sevgili olmayacaktı.

Tableti yatağıma atıp ağlamaya başladım. Hıçkırıklarımı galiba tüm mahalle duymuştu. Yastığımın her tarafı ıslandığında lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Gözlerim kan çanağına dönmüştü. Sabah makyajımı koyu yapmıştım ve şuan tüm makyajım akmıştı. Saçımı salaş bir topuz haline getirip odaya tekrar gittim.

5 yeni mesaj. Okumak için dokunun.

Arman Karaoğlu 5 dakika önce aktifti.

Arman Karaoğlu: Canım orada mısın?

Arman Karaoğlu: Bir şey mi oldu?

Arman Karaoğlu: Aşkım?

Arman Karaoğlu: Çıkmam gerek. Yarın saat 10'da buluşacağız. Unutma! Görüşürüz.

Arman Karaoğlu: Seni seviyorum.

Yarın okul yok? Buluşacaklar! Takip etmeliyim. Çilek bana söylemediğine göre yeni sevgili olmuş olmalılar. Onları yalnız bırakamam! Affet kardeşim.

Tableti kapatıp not defterimi ve birkaç renkli kalemimi aldım ve sonrada yatağıma uzandım.

Çizim yapmayı çok seviyordum. Duygularım değiştiği zamanlarda sürekli çizim yaparım. Belki büyüyünce usta bir çizimci olacağım. Konservatuar bölümünde okumam çizimci olmamı engelleyebilir. Sonuçta sadece üç yıl okuyacağım. Başka bölümlerde okuma şansım var.