The Badboy And The Conyo (on-hold)

Chapter 59

(Bailey pov)
Nilingon ko muna si Xander. Nasa tapat kami ng room ng dad niya dito sa hospital.

"don't look at me like that. I'm fine" binuksan niya ang pinto bago naunang pumasok kaya sumunod ako.

"hello po" iniwas ko ang tingin sa kanilang nakatitig lang sa'min. Ang dad niya, si Dharion at ang mommy niya.

What a pressure.

"maupo kayo" naupo ako sa tabi ni Xander bago ko sila tignan.  Hindi ko alam kung ano bang mukha meron ang mommy ni Dharion habang nakatingin kay Xander.

"bakit niyo ako pinapunta?" my goodness. Halata sa boses ni Xander na ayaw niyang makita ang dad niya, and those two.

"lalabas lang ako. Kakausapin ko ang doktor" sinundan ko ng tingin si tita bago ko sila nilingon.

"u-uh. Sasamahan ko nalang po muna si tita" tumayo na ako bago lingunin si Xander na nakatingin lang sa'kin habang nakakunot ang noo.

"sige iha" lumabas na ako at hinabol si tita. Hindi ko siya tinawag at tahimik lang na nakasunod. Hindi ko alam kung alam niyang sinusundan ko siya.

I want to talk to her. I want to clear something.

(Xander pov)
Kung hindi lang talaga dahil kay Bailey.

"buti naman at nakapunta ka" puna ni Dharion na nasa kabilang upuan.

"hindi ko naman gustong pumunta. Sinamahan ko lang si Bailey" that's a fact. Ayaw ko talaga pumunta, pero ayoko din na magtampo sa'kin si Bailey dahil dito.

"balak mo ba talaga na ituloy ang relasyon niyo?" binaling ko ang tingin sa kanya na seryosong nakatingin sa'kin. Dextrose lang ang meron siya. Siguro minor attack lang ang nangyare.

Buti naman. Hindi naman ako ganun kasama para hilingin na mawala siya ng maaga.

"yeah. May problem ba dun?"

"watch your mouth Xander. Matuto kang gumalang" i looked at him bored. Good boy talaga siya kahit kailan.

"that's enough. Ayoko na makitang mag-away kayo" tsk!

"so. Bakit niyo ako pinapunta?" kinuha niya ang folder sa bedside table bago iabot kay Dharion.

"this is the property belong to your mother" kinuha ko ang folder at binuksan.

A mansion?

"my mother?" after all this years, ngayon ko lang ulit narinig sa kanila ang tungkol sa nanay ko.

"that is your's from now on" woow. All of this are mine?

So, pwede ko siyang ibenta? Mukha kasing malayo. Malalayo ako kay Bailey pag dito ako tumira.

"is that it? Ito lang ba?" ah. Malayo nga. Ang layo talaga. Hindi ko yata kayang tumira ng malayo sa kanya.

"bakit ba galit na galit ka sa'min. May ginawa ba kaming masama sa'yo?" napahinto ako sa sinabi ni Dharion pero nanatiling sa papel lang ang tingin ko.

"who says i'm mad? Hindi ko sinabing galit ako" wala akong sinabi sa kanilang galit ako sa pamilya nila.

"huh? Hindi ba galit na matatawag ang lahat ng karebeldehan na ginagawa mo?" tinago ko ang papel bago tumayo.

"i'm not mad in all of you. It's the truth" with that, lumabas na ako at hindi na sila nilingon pa.

(Bailey pov)
Ramdam ko talaga ang lamig ng mga kamay at katawan ko. Parang gusto kong tumakbo palayo.

"what's wrong with my son, Bailey? May kulang ba kay Dharion?" may pagka-strict at masungit si tita. Pero maayos niyang napalaki si Dharion.

"it's not that tita. It's just...he's...he's too good for me. He doesn't deserve me" totoo naman kasi. Masyadong perfect si Dharion sa paningin ko. Feeling ko talaga hindi kami para sa isa't-isa.

"nasabi na sa'kin ni Dharion. Sinabi niyang Xander and you are both in a relationship even before na ipakilala kayo sa isa't-isa. Pero bakit hindi ka umayaw? Sana sinabi mo habang maaga pa" napayuko nalang ako habang nilalaro ang daliri.

"i wanted to fulfill my role being a daughter. I don't want to dissapoint my parents but..." tiningala ko ang tingin at pinantayan ang seryosong tingin na meron siya.

"naisip ko na...i know i'm not old enough to make a decision but, i wanted to do things on my own. I wanted to experience things na hindi pinagpaplanuhan ng iba para sa'kin. For once, i wanted to be myself" ilang segundo kaming tahimik. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip niya.

"and that includes Xander? Desisyon mong makasama siya?" alanganin akong napatango sa sinagot niya.

"ayokong makipagtalo. As you said, you're not old enough. Marami ka pang mararanasan sa buhay mo, and i hope hindi mo pagsisihan ang ginawa mo, both you, and Xander" sinundan ko lang siya ng tingin nang tumayo siya at naglakad palayo.

Ilang minuto akong nakaupo at iniisip ang lahat ng pinag-usapan namin. Hanggang ngayon kinakabahan  pa din ako.

"babe" mabilis akong nag-angat ng tingin.

"a-ah. Tapos na kayong mag-usap?" tumango siya kaya tumayo na ako.

"let's go" hawak ko ang kamay niya nang makalabas kami.

"anong pinag-usapan niyo?" tanong niya nang makapasok sa kotse.

"nothing so trivial" nakangiting sagot ko bago ikabit ang seatbelt.

Pero ano nga kaya. Sa tono ng pananalita ni tita, parang hinahayaan niya kami ni Xander na gawin ang gusto namin. Para bang tanggap niya na ang nangyare.

Ganun ba yun?

A/N:
Don't forget to vote, comment and of course, follow me at my account.

Thank you in advance!