Görev günü gelmişti. Okula ilk adımımı atar atmaz içimi bi gerginlik kaplamıştı. Yavaş yavaş okula doğru yürüdüm. Takii arkamdan o heyecan verici kurtarıcı o ses geldi:
"Anya-Chan!!"
"Aa Becky!"
Koşup boynuma atladı. Hafif gülüp
"Günaydın Anya-Chan"
"Günaydın Becky"
"Bugün çok heyecanlıyımm"
"Balodan mı? (Buruk bir sesle) B-Bende.."
"Heyecanlı olmanı beklerdim birşey mi oldu? Yoksa fıstığı fazla mı kaçırdın?"
"Yok iyiyim.. Hatta çok heyecanlıyımm!! Hadi içeri geçelim"
TimeSkip
Kafama birşey atılmış gibi hissettim. Yerde buruşturulmuş bir kağıt gördüm. Kağıdı elime aldım. Açtım.
Teneffüste benimle arka bahçede buluş.
Damian
Arkama dönüp bana pis pis sırıtan Damian'a baktım. Gülüşü cidden sinir bozucuydu.. sert bir bakış atıp usul usul önüme döndüm.
Teneffüste
Becky'e bir işim olduğunu söyleyip aşağı indim.
Arka bahçedeydim. Birkaç saniyeler sonra "Sy-on boy dediğim Damian" geldi.
"Yine ne oldu? Ayrıca birşey hakkında haber vereceksen en azından derste kafama kağıt atma!"
"İyi.. peki dünkü teklifi kabul ettin mi?"
"Mmh sadece fıstıklar için"
Aslında fıstıktan ziyade birçok şey içeriyor..
"Yani?"
"Kabul ediyorum"
"Biliyordum sonuçta benim gibi müke-"
"Sus..yine başlama"
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Okul bitmişti. Becky beni evime bıraktı.
Eve geldiğimde anne ve babam beni karşıladı:
"Hoş geldin Anya!"
"Hoş geldin kızım"
"Hoş buldum" deyip içeri geçtim.
Hazırlanmalıydım. Ama cidden çok yorulmuştum. Biraz yatağıma uzanıp dinlenmeye karar verdim.
5 dakika boyunca telefonuma baktım. Sonrasında kapadım. Olduğum yerden kalkıp salona ilerledim ve babamla göz göze geldim. Gizli bir konuşma sistemimiz gibi birşey vardı..
(Planı anladın mı? Şırıngalar ve diğer malzemeler hazır mı??)
(Hayır ama hazırlıcam)
(Acele etsen iyi olur sadece 2 buçuk saatin var)
(İyi)
