-
Bir ask, iki dudak
Gömlek yok, bluz yok
Bir ask, bir ev
Sadece biz.-
Güzeldi, ikiside güzeldi.. Belki 1 yıl öncesine kadar böyle bir seyin gerçeklesiceginden haberleri bile yoktu.. Ama bilirsiniz, ask tesadüfleri severdi.
-
Emre'nin agzından;
Bu, bu.. Tarif edemeyeceğim bir sey, bu bambaşka bir sey.. Hep igrenirdim böyle seylerden, insanlar nasil yapıyolar böyle seyleri, birbirlerini vakumluyolar derdim.. Bu vakumlamak degilmis, bu hayatımda yasadigim, hissettigim.. Gercek olamayacak kadar güzel bir seydi, hayır abartmıyorum.. İnsanlarin böylesine güzel bir sey yasamak icin paralar sacacagina yemin edebilirim
Umarım hic ayrılmayız sevgilim..
Hürkanin agzından;
Böyle bir sey bekliyor muydum? Hayır. En azından böyle güzel bi anda beklemiyodum, sonucta bu Emre süprizlerle dolu biri.. Askindan olup bittigim cocuk beni optu?? Beni, beni Hürkanını!!? Ne diyorum ben amk
Neyse, of muthisti..
-
* sadece opusmuslerdi ve birbirlerinden cekildiklerinde ikiside sanki bu anı hem bekliyomus hem de beklemiyomus gibilerdi.. *
Hürkan; Ee, sey
*emre, hürkanin hâline sırıtıyodu.. Bu cocuk hic kendi hâline bakmiyo muydu? hürkan nasi utandıysa, emre on kat daha utanmisti sadece belli etmemeye calisiyodu*
Hürkan; Siritma valla carparim he
Sustursan fena olmaz sanki?
Emre; Tamam, tamam sustum
Hürkan; Eh, saat gecenin körü oldugu icin burda kalmak zorundasin tatlim
Emre; Ben memnunum zaten, senin yanında.. Artik burdayim hep
*emre sakasina söylemisti son cümlesini*
Hürkan; Hic fena olmaz aslında
Emre; E muthis bi sey bu da, ben simdi nerde yatcam
Hürkan; Harbi olm, üst katta misafir odasi var orda kalabilirsin
Benim yanımda kalsan?
Hürkan; Veya gel benim yanimda yat??
*bu sefer hürkan sırıtırken, emre utanmıstı.. Ah, karma gercekti.. *
Emre; Ney, ney?? Valla simdi yani söyle bi sey varki.. Muthis bir teklifi kabul etmemek ayiptir, gunahtir.. Olur yani canim
Hürkan; He? Nasi? Lan! Ben şaka yapiyodum ama benim icin hava hos
Emre; Bidahakine şaka yaparsin artik da.. Hürkan benim kiyafetim yok amk
Hürkan; Ben sana verıyım kiyafet, gel gidelim odama..
-
Emre'nin agzından;
Hürkanin odasi cidden güzel ve ferahtı.. Bu oda bana mutluluk veriyodu neden bilmiyorum..
Hürkan bana kıyafet vermisti siyah bir tisort ve esofman.. Lavaboya gittim giyinmek icin, aliskanlik oldu artık ben de. Evde bile lavaboda giyiniyorum kolaylik oluyo
Hürka nin kokusu güzeldi.. Çok güzeldi. Hafif şeker ve ferah bir koku.. Gercekten buyuleyici kokuyordu, bunu hem tisortunden anlayabiliyordum hem de yanina yaklasinca anlayabiliyordum..
Giyindim hemen, ciktim lavabodan.
Hürkan odasinda telefonuna bakıyordu hemen yanina gittim..
Bastan asagı süzdü beni, görende takım elbise falan giydim sanar amk-
Hürkan; Oo, artık sen bir Hürkan 2'sin
Emre; Yok, öyle değil de ben artık Emre Gügen'im..
Emre Gügen.. Sanki bu soyad icin dogmustu, emre.. Belkide öyledir? Ve her zaman öyleydi..
Hürkan; Emre Gügen.. Hürkan Karaaslan.. Hiç de fena olmadı, he?
İki türlü de yakışıyordu hem kendileri hem soyadlari.. Ben bosuna demiyorum, bunlar birbirleri icin yaratildilar diye..
-
-
• neden bilmiyorum ama bu bolumu yazarken kalbim hızlandı??
-
Yazım yanlislarim vb varsa kusura bakmayın lütfen<3
-
--
-Bolum sonu!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"I wanna be yours" - mengola
Fanfiction{ Tamamlandı! } İki aşık birbirlerini bulacak miydi? Huzura erebilicekler miydi? Cennetle, cehennemin buluşması gibi mi olacaktı? Ah, hayır. Cennetle, cehennem asla buluşamaz.