5 ; Isa

17 3 0
                                    

Misschien dat.. Nee, dat kon niet waar zijn...

,,Ik weet dat het misschien heel raar klinkt, maar ik heb pas gelezen dat als je ergens aan denkt dat het dan ook gebeurd", zei ik tegen Sophia. ,,Ja, het klinkt erg raar. Maar het is het proberen waard!", riep ze.

(Ik met m'n supersonische rijmpje xd)


,,Waar gaan we het doen dan?", vroeg ik. ,,Gewoon midden op straat, die mensen vinden het toch niet raar want ze zijn zelf al raar", grapte Sophia. Ik begon te lachen. Langzamerhand werd het de slappe lach. Sophia kon zich ook al niet meer in houden; ze begon ook mee te lachen. We vielen op de grond, al onze spieren waren aan het lachen. Ze konden ons gewoon niet meer houden. Iedereen keek ons (weeral) raar aan. We zagen het niet. We waren te druk bezig met elkaar.

Langzamerhand waren we wel uitgelachen. We stonden op, en liepen gearmd verder. Nog na-grinnikend. Maar tja, dat was meiden humor. ,,Nu weer sirieus, waar gaan we het doen. En niet midden op straat", zei ik terwijl ik Sophia duidelijk aan keek bij de laatste zin. ,,Jaja, ik begrijp je wel", zei ze en ze gaf me een vriendschappelijke duw. ,,Eerst onze nummers uitwisselen!", riep ik. We zochten onze telefoons. Maar we hadden ze niet meer... Ze waren foetsie.........


Cliffhanger! Wat gaat er gebeuren denken jullie? Ik heb al een idee in m'n hoofd voor Aisha's (of mijn) volgende deel. Wij hadden beide niet veel inspiratie voor dit hoofdstuk dus daarom duurde het zo lang. Sorry daarvoor!

XXX Isa <3

MirrorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu