"ကလေး ကိုယ်ဒီနေ့ ပါတီ တခု သွားစရာရှိတယ် လူကြီးပိုင်းတွေပဲလာမှာမလို့ ကလေး အိမ်မှာနေခဲ့လိုက်နော် "
"ဟုကဲ့ပါ ဦးးရဲ့ ကျန့်ကျန့် လိမ်မာပါ့မယ်"
"ဟာ Ceo Wang တို့ကနော် ဘယ်အချိန်ပဲကည့်ကြည့်သန့်ပြန့်နေတာပဲ "
"Ceo ဆီမှာ မဒီလေးတွေဝိုင်းနေတယ်ဆိုလည်းထည့်ပြောအုန်းလေ"
"ခင်ဗျားတို့ကလည်း အာ့လောက်မဟုုပါဘူးဗျာ အာ့ဒီမဒီတွေလည်းစိတ်မဝင်စားနိုင်ပါဘူး ကျနော်မှာရည်ရွယ်ထားတဲ့လူရှိပါတယ်ဗျ"
"အာ့လိုလည်းလျှိုမထားနဲ့လေဗျာ အလင်းပြလိုက်တော့ "
"အချိန်မတန်သေးလို့ပါဗျာ နောက်ခါကြုံရင်ပြပါ့မယ်ဗျာ"
ကျန်းချန်းကလည်းမလာနိုင်သေးဘူး ဒီအဖိုးကြီးတွေနဲ့စကားပြောရတာတော်ရုံပျင်းစရာကောင်းတာမဟုဘူး
"ဝေ့ ရိပေါငါရောက်ပြီ ဟီးးဟီးးနည်းနည်းနောက်ကျသွားတယ် "
"အေးနောက်ထပ်နည်းနည်းထပ်နောက်ပျရင်မင်းပြုတ်စော်နံနေပြီ"
မအေဘေးလေး သူ့စောက်လုပ်တွေလုပ်ပေးထားတာကိုမှ အားမနာ သူများကို ရက်ရက်စက်စက်လာပြောနေတယ်
"Ceo Wang"
စိတ်ပျက်တာအာ့တာတွေပဲ အသံကိုကမယားငယ် တုံးပိပြီး ကြက်ဆူဆီနဲ့ ရုံးပတေသီးပေါင်းချက်ထားတဲ့အသံနဲ့
"အော် ရှောင်းမီ"
"သူများတွေနဲ့ ပွဲကိုပါတနာနဲ့လာကြတာနော် Ceo Wang မှာ ပါတနာမရှိသေးရင် ရှောင်းမီကိုခေါ်ပါလား"
"ကျနော်မှာပါတနာမရှိဘူးလို့ ရှောင်မီကိုဘယ်သူပြောလဲဗျ ကျနော်ပါတနာလေးကဒီလိုပွဲတွေဆိုနေရခက်မှာဆိုးလို့ အိမ်မှာနားခိုင်းခဲ့တယ်"
"Ceo Wang ကလည်း လျှောက်နောက်နေပြန်ပါပြီ ခိခိ"
အော် ဖာပြုတ်မရယ် ငါအတည်ပြောတော့လည်းနောက်တယ်တဲ့ လူကြည့်တော့ ပိန်းခြောက်ပြီး Tvဖြစ်နေတဲ့စိုက်နဲ့ ငါပါတနာဖြစ်ချင်သေးတယ် သေပါလား ငါ့ကလေးရဲ့ခြေဖျားကိုတောင်မမှီဘဲနဲ့များ
