🔥គុំនំស្នេហ៍សាតាន🔥

ភាគ៤🔞

«ដេកជាមួយយើងមួយយប់ទៅ ក្រែងល៎បានរស់ដល់ស្អែក»ជុងគុកនិយាយយ៉ាងផ្ដាច់ការ មុននិងសសៀរដៃទៅអង្អែលគល់ភ្លៅថេយ៉ុងព្រមជាមួយនិងទឹកមុខបែបស្រេកឃ្លានឲអ្នកដែរជាប់ខ្នោះក្រោមទ្រូងមាឌសង្ហានោះចាប់ផ្ដើមញ័រខ្លួនទទ្រើក។
        «មើលទៅឯងក៏មិនអន់ដែរ សុីឯងហើយចាំសងសឹកពេលក្រោយក៏វាមិនហួសពេលដែរហ្ន៎?»ជុងគុកនិយាយបណ្ដើរ ដៃក៏អង្អែលភ្លៅថេយ៉ុងពីក្រោមឡើងដល់គល់ភ្លៅចំណែកភ្នែកក៏សម្លឹងដងខ្លួនរបស់រាងតូចពីលើចុះក្រោយដោយស្នាមញញឹមចុងមាត់។
      «យើងមិនដេកជាមួយមនុស្សថោកទាបដូចជាឯងទេ លែងយើង ហ្ហឹក លែង....» ថេយ៉ុងរើបម្រាស់យ៉ាងខ្លាំង។
«ហ្ហឺស...ឆ្វោក~~~»ថេយ៉ុងប្រកែកតវ៉ាភ្លាមៗធ្វើឲអ្នក
ដែរស្ដាប់ឮនោះក៏កើតចិត្តក្ដៅក្រហាយពេញទ្រូង ភ្លាមៗទើបចាប់ហែកអាវនិងសម្រាតខោថេយ៉ុងក្រវែងទៅលើឥដ្ឋយ៉ាងសាហាវព្រៃផ្សៃ។
ជុងគុកសម្លឹងមើលរាងកាយននោលគកគ្មានសម្លៀកបំពាក់បិទបាំងព្រោះតែស្នាដៃរបស់គេមុននេះ។       នាយ
មើលរាងកាយរបស់ថេយ៉ុងពីលើចុះរហូតដល់ត្រឹមអាអូនតូចដែរបាស់ឆ្កឺតនោះ នាយបោះសម្ដីរោគចិត្តដោយញញឹមចុងមាត់:
«រាងកាយទាក់ទាញជាងមនុស្សស្រីទៅទៀត បើបែប
នេះគួរតែថតឃ្លីបរវៀងយើងនិងឯងធ្វើរឿងក្ដៅគគុកនេះទុកផ្ញើឲឪរបស់ឯងមើល ល្អទេ ហឹម...?»ជុងគុកសួរហើយក៏មិនចាំចម្លើយរបស់ថេយ៉ុងបែបណានោះទេ ព្រោះបើមិនចង់ក៏នាយធ្វើដែរ ទើបងើបចេញពីរាងកាយអាក្រាតរបស់ថេយ៉ុង រួចដើរទៅយកទូរស័ព្ទមកចុចថតវីដេអូដាក់ទូរស័ព្ទផ្ដេកនៅលើតុជិតនោះ សារ៉េឲឃើញបន្ទប់ពេញ ដើម្បីឲឃើញរូបភាពច្បាស់ៗពេញទំហឹង ។
«ហ្ហឹក...ឯងឆ្កួតហើយ ឆាប់បិតទូរស័ព្ទភ្លាម ថតធ្វើអីអាក្រក់ណាស់ អារោគចិត្ត ហ្ហឹកកកកក៎ៗៗ~~~»ថេយ៉ុងរើប្រកាច់ពេញពូក ពេលឃើញជុងគុកយកទូរស័ព្ទមកថតឃ្លីបវីដេអូទុកបែបនេះទាំងខ្លួនអាក្រាតកាយ មើលទៅពិតជាអាក្រក់មើលខ្លាំងណាស់។
«ជុ~~បើមិនថតឪឯងបានអីនិងឃើញសង្គ្រាមរវៀងយើងទាំងពីរទៅ?» ជុងគុកជញ្ជក់មាត់សួរ។
«អត់ទេ....ជួយផង លែងយើង ហ្ហឹកៗៗ»
ដឹប~~~
«អ្ហឹក...»ដោយអស់ទ្រាំនិងភាពរឹងទទឹងរបស់ថេយ៉ុង ជុងគុកក៏ដាល់ពោះគេមួយដៃតាមកំហឹងដែរមានក្នុងខ្លួន រួចឡើងមកសង្រ្គប់ថើបញក់ញីខាំបឺតកញ្ចឹង.ករបស់ថេយ៉ុងខ្លាំងៗព្រោះតែភាពគ្រឺតខឹងនិងដែលចចេសជាមួយខ្លួន។
ចំណែកអ្នកដែរត្រូវគេដាល់មួយដៃចំកណ្ដាលពោះ ក្ដាប់ម្រាមដៃចូលគ្នា សម្រក់ទឹកភ្នែក ព្រោះតែចុកអួលជាខ្លាំងទើបបានត្រឹមតែបង្ហូរទឹកភ្នែកមិនដាច់ ដៃក៏ត្រូវជាប់ខ្នោះរាងកាយត្រូវគេញ៉ាំញី ធ្វើអ្វីមិនបានក្រៅពីបង្ហូរទឹកភ្នែកឲគេញ៉ាំញីរាងកាយ។
ជុងគុកបន្តថែរថើបពីកញ្ចឹង.ករហូតចុះមកដល់ត្រឹមចុងស្រួចពណ៌ផ្កាឈូក ដែរមានសាច់តិចៗគួរឲចង់បឺតជញ្ជក់ ទើបអោនមុខទៅបឺត ខាំ ទាញ រហូតដល់អស់ចិត្តទើបបង្អូសចុះមកដល់ក្បាលពោះដែរផឺតផតតាមការដកដង្ហើមរួចថើបក្បាលពោះរាបស្មើររបស់ថេយ៉ុងមួយដង្ហើម មិនយូរក៏សម្រូតខ្លួនចុះមកដល់ផ្នែកខាងក្រោមនៃចន្លោះភ្លៅ។
ជុងគុកសម្លឹងមើលអាអូនតូចដែររីកមាឌនោះមិនដាក់ភ្នែក រួចក៏ងើបមុខមកមើលអ្នកដែរដេកខាំមាត់បង្ហូរ
ទឹកភ្នែកមិនឈប់នោះដោយនិយាយសម្លេងស្រាលៗតែក៏ធ្វើឲអ្នកដែលស្ដាប់ហើយព្រឺខ្លួនមួយរំពេច។
«ចាំតែថ្ងូរឲយើងស្ដាប់ទៅ»ជុងគុកថាហើយក៏អោនមុខលេបត្របាក់ភាពរឹកមាំរបស់ថេយ៉ុង រួចបន្តងើបក្បាលចុះឡើងៗបង្កើតអារម្មណ៍ឲអ្នកដែរដេកស្ងៀមនោះ ស្រែកថ្ងូរស្រៀវស្រើប លាយឡំនិងភាពឈឺចាប់ក្នុងទ្រូងដែរត្រូវគេជាន់ឈ្លីរាងកាយបរិសុទ្ធរបស់ខ្លួន។
«អ្ហាស៎~~~»ថេយ៉ុងចំហរមាត់ថ្ងួចថ្ងូរស្រៀវផ្នែកខាងក្រោមជាខ្លាំង។ សម្រែកថ្ងូរដ៏ពិរោះរបស់ថេយ៉ុងបានដាស់អារម្មណ៍របស់ជុងគុកឲពុះកញ្ច្រោល ទើបងើបដោះកន្សែងចេញពីចង្កេះបង្ហាញឲឃើញភាពមហិមាដែររីកមាឌ
បែកសរសៃ ចង្អុលមុខទៅរកថេយ៉ុងធ្វើឲនាយតូចលេបទឹក
មាត់ក្អឹក សម្លឹងមើលកូនបិសាចដែរកំពុងតែចង្អុលមុខខ្លួនឡើងត្រង់ឆ្កុយ មើលទៅខឹងខ្លាំងហើយបានដល់ថ្នាក់និងʘ‿ʘ។
ជុងគុកមិនបង្អង់យូរក៏ចាប់ហែកជើងថេយ៉ុងឲរាងធំទើបសសុលខ្លួនចូលទៅជិត មើលមុខថេយ៉ុងបន្ដិច រួចងាកមកសម្លឹងមើលផ្នែកខាងក្រោមរបស់ថេយ៉ុងដែរចុងវាមានពណ៌ក្រហមព្រឺងៗ នាយញោចស្នាមញញឹមបន្តិចទើបសាប់ភាពរឹងមាំរួចរុញបញ្ចូលមួយភ្លឹបកប់ដល់គល់យ៉ាងតក់ក្រហល់ ធ្វើឲថេយ៉ុងស្រែកសឹងបែកបំពង់ក ដោយភាពអួលណែន និងឈឺពន់ពេក។
«អ្ហាស៎~~ឈឺណាស់ ដកចេញទៅ ហ្ហឹកកក៎ៗៗ»ថេយ៉ុងត្រហោរយំដោយភាពឈឺផ្សារអួលណែនពេញទំហឹង ខំប្រឹងរំកិលខ្លួនគេចចេញពីការដោលចង្កេះរបស់ជុងគុក។ នាយឃើញថេយ៉ុងចង់គេចពីខ្លួនបែបនេះ ទើបរហ័សលើកដៃទប់ចង្កេះរបស់ថេយ៉ុងដោយប្រើកម្លាំងដៃសង្កត់ដើម្បីកុំឲរើរួច។
«អ្ហាសស៎ៗៗៗ ហ្ហឹក៎~~~»
«អ្ហាស៎~~សឺត~~~»ជុងគុកថ្ងូរព្រោះតែស្រួលពេលបានចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់ថេយ៉ុង នាយដោលចង្កេះពីយឺតទៅលឿន ដោយមិនខ្វល់ពីអ្នកនៅក្រោមទ្រូងដែរថ្ងូរផងយំផងនោះ។
«អ្ហាស៎~~ហ្ហឹកកក៎ៗ~~»ថេយ៉ុងខ្ញាំម្រាមជើង យំដង្ហក់លាយឡំនិងសម្លេងថ្ងូរ ឈឺផ្សារត្រង់ចំណុចផ្នែកខាងក្រោមដែរជុងគុកគិតតែពីដោលសម្រុកយកសេចក្ដីសុខតែ
ម្នាក់ឯង។
«សឺត....អ្ហាសសស៎~~~»ជុងគុុកថ្ងូរមួយបង្អូសសម្លេងដោយភាពសុខស្រួលរកនិយាយមិនត្រូវពេលដល់គោល
ដៅបញ្ចប់ទឹកទីមួយបានសម្រេច ទើបបញ្ចូលទឹកខាប់ៗចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់ថេយ៉ុងដល់អស់គ្មានសល់ រួចដកភាពរឹងមាំចេញ បន្ទាប់មកចាប់បង្វែលឲថេយ៉ុងគេងផ្កាប់មុខ សឹមលើកត្រគាកត្រលុកត្រលន់ឡើងផុតពីពូក មុននិងសាប់ភាពរឹងមាំឲបែកសសៃម្ដងទៀត រួចរុញបញ្ចូលមួយភ្លឹបកប់ដល់បាតនិងចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាចង្កេះបោកផ្ទប់ខ្លាំងៗ តាមចំណង់ដែលមានក្នុងខ្លួនញ៉ាប់ស្ញេក។
«អ្ហឹសៗៗ~~~ហ្ហឹក៎~~អ្ហាសសស៎ៗៗ~~»ថេយ៉ុងយក
ដៃខ្ញាំពូក ខាំមាត់សង្កត់ចិត្តទប់ភាពស្រើបស្រាល ពេលនេះគេលែងមានអារម្មណ៍ថាឈឺទៀតហើយ ក្ដីសុខក៏រត់មកធ្វើឲគេថ្ងួចថ្ងូរមិនដាច់ពីមាត់ ដែលធ្វើឲជុងគុកញោចស្នាម
ញញឹមលួចពេញចិត្តនិងរាងកាយល្អឥតខ្ចោះរមួយនេះរួម
ទាំងផ្នែកខាងក្រោមផងដែរ វាពិតជាស្រួលខ្លាំងណាស់លោកអើយពេលបានសម្ងំលាក់ខ្លួននៅក្នុងរន្ធស្នេហ៍របស់ថេយ៉ុងបែបនេះ។
ពួកគេធ្វើរឿងដ៏ក្ដៅគគុកនោះពីមួយទឹកទៅមួយទឹក តាំងពីម៉ោង8យប់ដល់ម៉ោង3ទាបភ្លឺទឹកទីរាប់ភ្លេច ចំណែកថេយ៉ុងក៏សន្លប់បាត់ដោយសារអស់កម្លាំង។ ជុងគុកងើបដើរទៅយកទូរស័ព្ទដែរនៅលើទុកនោះចុចបិទ រួចដើរមករកគ្រែគេង ដោយអស់កម្លាំងនិងហត់និងសង្គ្រាមបង្កាត់ភ្លើង ជុងគុកក៏ទម្លាក់ខ្លួនគេងលើថេយ៉ុង ទើបបិតភ្នែកលង់លក់នៅគ្រានោះទៅ។

To be continued...💖💖
Ÿa Ÿa