" အာ ကျောင်းနောက်ကြသွားပြန်ပီ "
"ဟိုသုံးကောင်နောက်ကြပြန်ပီ အမြဲတမ်းဘာလို့နောက်ကြနေကြတာလဲ ဝရိယ လဲမရှိကြဘူး ဟမ် မင်းတို့ကိုနောက်ခါကြရင်ကျောင်းအုပ်နဲ့တိုင်မယ် ဟိုကောင်ကလဲ ကျောင်းရဲ့ ခေါင်းဆောင်ကျောင်းသားဖြစ်ပီအမြဲနောက်မကြနဲ့လေ မင်းတို့ကျောင်းနောက်မကျတဲ့နေရှိလားဟမ် မင်းတို့တေကိုငါဘယ်လိုထိန်းရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး မင်းတို့သုံးယောက်အဲ့မှာမတ်တတ်ရက်နေကြ "
ဘယ်လောက်ပဲ အဆူခံရခံရဖြုံတောင်မဖြုံတဲ့သုံးယောက် နေ့တိုင်းနောက်ကြတော့လဲဆရာကဆူပြီပေါ့
"တွေ့လားအဲ့တာမင်းလုပ်လို့နောက်ကြတာ"
"ဘာ...ဘာကိုငါလုပ်လို့လဲမင်းတို့ကြောင့်လဲပါတယ်"
"ဟ်ိုသုံးကောင် စကားမပြောနဲ့လက်မြှောက်ထား"
"နဲလ်" သုံးယောက်ဗြိုင်တူထွက်လာတဲ့အသံ
Time skip!!
" အမ်းးးးဗိုက်ဆာလိုက်တာ "
" မင်းတစ်ယောက်ထည်းဆာတာမဟုတ်ဘူး "
" ငါကရောမေးလို့လား "
"တော်ကြပါတော့ကွာ မုန့်စားကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်တော့မှာပါဟ"
အဲ့လိုပြောပီး စာပြန်လိုက်ရေးနေတဲ့ဂျောင်ဝန်း ဟိုနှစ်ယောက်ကတော့သက်လို့ကောင်းတုန်း
* ကလင်ကလင်ကလင်
"ရေးးးးးး"
"အဟမ်းး"
ပြန်ငြိမ်သွားတဲ့ဂျယ်ယွန်း!
"ကဲ အတန်းဆင်းမယ် "
"နဲလ်"
" ဆောနူရေသွားမယ် ဗိုက်ဆာပီဟ "
" ရားးး ဂျောင်ဝန်းလာလေ "
" မင်းတို့အရင်သွားနှစ်ကြ "
"အင်း"
In canteen..
"ဟူးးးး ဘာလို့မြဲဒါတေကြီးပဲလဲ ပြောင်းဖူး ပါတဲ့ရက်ကဘယ်နေမှရောက်မှာလည်း "
" မင်းကလဲရောက်မှာပေါ့တစ်နေ့နေ့ ဟဲဟဲ "
" ဟဲဟဲမနေနဲ့ငါဒီနေ့တော့ထမင်းမစားတော့ဘူး "
