"ရားးးးးဂျယ်ယွန်းး"ဆောနူတစ်ယောက်အမောတစ်ကောပြေးလာရှာတယ်ဘာဖြစ်လာလည်းတော့ဂျယ်ယွန်းမသိ
"ဘာဖြစ်လာပြန်တာတုန်းး"
"ဟို...ဟို"
"ပြောမှာသာပြော"
"ငါ...ငါဟီဆွန်းဆွန်းဘက်နင်းကိုမန်းခလေးတစ်ယောက်နဲ့လက်တွဲသွားတာတွေ့လိုက်တယ်"
"ဟမ်ဘယ်လို" ဘာဖြစ်မှန်းမသိဂျယ်ယွန်းတစ်ယောက်သူ့ရင်ဘက်ကိုတစ်ယောက်ယောက်ကဖိလိုက်သလို အသက်ရူတေပါကျက်သွားရတော့တယ်
"ကျနော်အတည်ပြောနေတာ"
"အွန်း" ဆောနူအဲ့လိုလည်းပြောလိုက်ရောငြိမ်ပီးလှည့်ထွက်သွားသည်မှာဂျယ်ယွန်းနဲ့တောင်မတူ သူတစ်ခုခုဖြစ်သွားမှန်းကြည့်လိုက်ရုံနဲ့သိသာပါတယ်
ဂျယ်ယွန်းတစ်ယောက် ကျောင်းနောက်ဘက်က
ဥယဉ်ထည်လည်းရောက်ရောတွေ့ရာခုံတန်းမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပီးတော့အသက်ကိုသာဝဝရူရပါတော့တယ် သူစဉ်းစားနေချိန်မှာဘဲ သူ့ရှေ့ကဖြတ်သွားတဲ့အတွဲတစ်တွဲကိုတွေ့တော့ သေခြာပါတယ် အဲ့တာ ဟီဆွန်းဟျောင်းဆိုတာ သူညကတောင်မှမနေ့ကအကြောင်းတေစဉ်းစားပီးတော့တစ်ညလုံးအိပ်မပျော်ခဲ့ရဘူးမှတ်လား ခုကြတော့သူ့ရှေ့တည့်တည့်မှာရီမောပီးပျော်နေကြတဲ့သူကသူ့ရဲ့ချစ်ရသူမှတ်လား ဂျယ်ယွန်းစဉ်းစားမိပါတယ် "ငါတစ်ကယ်ဘဲသူ့ကို ဒီလောက်တောင်ချစ်မိနေတာပါလား"ဆိုပဲ့ အညိုရောင်ဆံပင်လေးတေတကို ထိုးဖွလိုက်မိသည်
____________________________________________ဂျယ်ယွန်း မနက်တုန်းကအရမ်းငိုမိပီးတော့ ခုတော့ဆေးပေးခန်းထည်းမှာအိပ်နေပါပိ ထိုအချိန်မှာဘဲ ဟီဆွန်းဝင်လာလေရဲ အဲ့အချိန်မမှာဆောာနူက ထပီးတော့ ကုတင်ဘေးကလိုက်ကာတေကိုအတင်ထပိတ်ပါတော့တယ် ဟီဆွန်းတို့မှာတော့လန့်ပီးကြောင်အန်းအန်းလေးဖြစ်လို
"အွန်း....."
"ဟာ ယွန်းလေးနိုးပီလား"
"အင်း"
"ကြည့်ပါအုံးငိုထားတာလား မျက်လုံးတေများဖောင်းအစ်လို့ မငိုပါနဲ့လို့ပြောတဲ့ဟာကို"
"ရားးဟီဆွန်းဟျောင်း ဟိုဘက်ကုတင်ကနှစ်ယောက်က ရည်းစားတေလားမသိဘူး"