ဘယ်လောက်ပဲငြင်းငြင်းပါနောက်ဆုံးတော့လည်းရှမ်ဂျယ်ယွန်းတို့ဟီဆွန်းနောက်ပဲလိုက်ရတာပါပဲ ကျန်နှစ်ယောက်လည်း ဟိုနှစ်ယောက်နဲ့လိုက်သွားရပါတယ်
"ကျနော် ဂျယ်ယွန်းနဲ့ပဲပြန်မှာလို့"
"ကိုယ်ရဘာဖြစ်လို့လည်း ဂျောင်ဝန်း"
"ခများကအကျင့်ကောင်းတဲ့လူမဟုတ်ဘူးလေ လူကိုဝင်တိုက်ပီးရင်ပြန်မှမတောင်ပန်တတ်ပဲ"
"ကိုယ့်ကိုမှတ်မိသေးတယ်လား"
"ခများမျက်နှာမြင်လို့သိသွားတာပါနော်"
"ဟုတ်ရဲ့လား"
ဂျောင်ဝန်းမျက်နှာခရမ်းချင်သီလားမှတ်ရပါတယ် အစထည်းကရဲနေတဲ့ပါးကခုပိုရဲသွားပါလေရော
"မ..မဟုတတ်ပဲနေမလားးခများကိုမှတ်ထားစရာဘာအကြောင်းမှမရှိဘူး"
"ဟဟ ဟုတ်ပီ ဘယ်ကိုပြန်လိုက်ပို့ပေးရမလည်း ဒါမှမဟုတ်ကိုယ့်အိမ်ကိုလိုက်မလား"
"ကျနော့်အိမ်က်ုပဲလိုက်ပို့ပေး ခများအိမ်သေတောင်မလိုက်ဘူး"
"နောက်တော့လိုက်ရမှာပါ"
"ခများးး"
ဂျောင်ဝန်းကိုစလို့ဝတော့သူလည်းညိမ်သွားပါရော
"အိမ်ရောက်ပီ"
"အားးးမေ့သွားပီကျောင်းမှာလွယ်အိပ်ကျန်ခဲ့ပီ"
"ဟင်"
"ကျောင်းပြန်မောင်းပေး"
"ကျောင်းကညဆိုပေးမဝင်တာသိရဲ့သားနဲ့"
ဂျောင်ဝန်းမှာငိုမဲ့မဲ့လေး ဂျေးကပြုံးစိစိ
"ဗြဲးးးး"
"ဘာလို့ငိုရတာလည်း ကိုယ့်အိမ်လိုက်နေလည်းရတာကို"
"မနေဘူး ဂျယ်ယွန်းအိမ်သွားနေမယ်"
"ဂျယ်ယွန်းကခုလောက်ဆို ဟီဆွန်းအိမ်ရောက်နေလောက်ပီ"
"ခများအိမ်မလိုက်ဘူး"
"ဘာလည်းဆောနူအိမ်သွားချင်သေးတာလား"
"ဟုတ်သားပဲဆောနူရှိသေးတယ်"
"ဆောနူကရော ဆောင်းဟွန်းအိမ်ေရာက်နေမယ်လို့မထင်ဘူးလား"
"အားးးးမသိဘူးခများနဲ့မလိုက်ဘူး"
