~hoofdstuk 27~

15 2 0
                                    

Beep-beep-beep-beep.
Ik opende me ogen maar het licht was te fel dus ik deed ze weer dicht "omg manon je bent wakker liam dim het licht een beetje" het was louis het licht werd gedimt en ik kon me ogen beter open doen ik glimlachte zwakjes "hey louis" mijn stem was schor ik probeerde recht op te zitten maar mijn benen wouden niet mee werken en mijn ribben deden pijn "blijf liggen babe je hebt rust nodig ik haal de dokter even" zei liam zachtjes en liep de kamer uit ik ben dus in het ziekenhuis wat is er gebeurt ik probeerde het me te herrineren maar het enige wat ik nog weet is dat ik annemieke hoorde gillen en een klap voelde wacht waar is annemieke ik raakte in paniek en de hartmonitor begon sneller te gaan "waar is annemieke louis waar is ze" ik begin te huilen straks is ze dood "ssssht popje ik ben hier" het was annemieke ze stond in de deur opening waarschijnlijk heeft liam haar gehaald want de dokter was er ook al annemieke ging naast me liggen achter de dokter stonden niall en harry. Harry had rode ogen hij heeft gehuild de dokter kwam binnen "hallo manon ik ben dr.grey kun je je nog herrineren wat er is gebeurd" ik schudde me hoofd "je hebt een auto ongeluk gehad en je hebt je ribben zwaar gekneusd en je benen zijn tijdelijk verlamd je vriendin heeft er een gebroken neus,pols en ribben aan overgehouden" ik keek naar annemieke ik voelde me zo schuldig wacht zei hij nou dat mijn benen tijdelijk verlamd zijn ik begon te huilen annemieke legde haar hoofd oo mijn schouder (foto media) "voor hoelang zijn haar benen verlamd" vroeg niall "dat kan 6 maanden duren voordat het echt weer hellemaal goed is we weten dat je danst maar dat gaat dus een tijdje niet het spijt me" ik snikte "geeft niks maar kan ik uiteindelijk wel weer lopen" veoeg door de tranen heen "ja we gaan je daarbij helpen ik laat je nu rusten" de dokter liep weg "het spijt me zo annemieke" "het is al goed popje" we knuffelde "ik en niall hebben het goed gemaakt" fluisterde ze ik glimlachte een beetje "ik ben blij voor je" annemieke moest rusten dus niall nam haar mee naar huis eerst werd ze boos maar ze was zo moe dat ze toegaf liam en louis volgde na hun. Tot ik alleen met harry in de kamer was.

The change of a lifetimeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu