Degree of the Taboo Heart (Renaldi Series 1)

The unsaid goodbye

A/N: this chapter will not be too long. This is the final and the ending of their taboo. I hope you like it.

I love him and even heaven punished me for loving him, i will still choose to love him.

Every day that we are together, was like magic. Kahit tago at kami lang ang nakakaalam ay masaya ako. Ngayon ko lang naramdaman ang ganito. Ang makuntento sa kung ano ang meron kami at maging masaya dahil doon.

Gumagaan ang lahat pag kasama ko si Dior. Napaka saya ng paligid kapag kasama ko si Dior.

Sa loob ng limang taon naming pag sasama, parang biniyayaan ng langit ang bawat sandali. Lahat ay masaya. Nag tatalo man kami ngunit hindi kami maghihiwalay. At hindi ko hahayaan na mangyari iyon.

Walang tao ang kayang pantayan ang pagmamahal ko kay Dior. Sya lang ang aking iibigin.

"I want 2 adapted children. Ipinag paalam ko iyon kay Lola at pumayag syang ibigay ang pangalan ng Renaldi. Inalok nila akong kumuha ng similya sa semen bank at iimplant sa akin para ako ang mag buntis ng gusto kong anak. Pero paano iyon Dior, gusto ko galing sayo? May record ka ba sa facility?" Pahayag ko sa kanya habang nakahiga kami sa swing sa ilalim ng malaking puno ng wisteria.

"Meron, pero hindi pa na rerenew iyon. Mag puslit ka na lang." nilalaro ni Baste ang aking buhok.

"Ikaw, ilan ang gusto mong anak?" Ngumiti sya.

"Ilan ba ang kaya mong ilabas sa tyan na ito, Dummy?" Hinawakan nya ang tyan ko.

"Iyong totoo nga! Dali na, ilan?"

"Apat." Nanlaki ang mata ko. Kaya ko ba 'yon?

"Gusto ko dito tumira." Pagbabago ko ng usapan. Napatingin sa akin.

"Ayaw mo sa Ancestral house?" Umiling ako.

"Hindi naman sa ayaw ko, gusto ko lang lumagay tayo sa tahimik kung sakali. Malapit naman ito sa hospital sa bayan 'di ba? Pwede tayo ang maging doctor doon."

"Iiwanan mo ang east?" Tanong nya. Ngumiti ako.

"Kung para sayo at sa pamilya natin, oo naman." Walang mas mahalaga sa akin kun'di ikaw at ang pamilya natin sa Renaldi.

Hinawakan nya ang pisngi ko at ngumiti.

"Kahit ano na gusto mo Lileia. Masusunod. How about our house? Our wedding?" Napaisip ako.

"Okay lang naman sa Solar, pero kung bibigyan ng pagkakataon, gusto ko dito ikasal. Imagine, this place, ang ganda ng lugar pag puno ng bulaklak ang wisteria. Tulad noong nag propose ka?" Ngumiti sya.

"I can imagine it now. You walking in the aisle with white gown and long veil at magpapahayag kung gaano mo ako kamahal. Parang isang panaginip, Lileia."

"Hindi 'yon panaginip. 'Di ba sabi mo mag papakasal tayo?"tumango sya.

"Of course. Gagawin ko lahat. How about the house?"

"A house with lots of trees and garden. Gusto ko may courtyard sa gitna, may dalawa o tatlong palapag at rooftop. Modern na puro salamin. Ano pa ba?" Nag isip pa ako sa maliliit na detalye.

"Gusto ko may gazebo at library. At maliit na medical room." Ngumiti sya sa akin.

"A 3 storey house with rooftop, our 4 children running our lawn and garden filled with flowers, may gazebo kung saan tayo kakain ng breakfast. Sige isama na natin ang lanai. What else?"

"Baste, apat talaga?" Ngumiti sya sa akin.

"Kahit ilan basta mamahalin natin sya ng buong buo." Lumapit sya at humalik sa aking labi. Napatingala ako at dinama ang kanyang halik. Kung pwede ay dito na lang kami habang buhay.